درباره پیشرفت هایی که در زمینه پژوهش در این 2 سال اخیر داشته ایم توضیح دهید؟
در طول 2 سال گذشته پیشرفت قابل توجهی در حوزه پژوهش در بیمارستان رازی در حوزه های مختلف اتفاق افتاده، این پیشرفت هم از نظر کمی هم از نظر کیفی بوده است. افزایش رشد مقالات، افزایش ارتباطات با مراکز دانشگاهی خارج کشور (اروپا – آمریکا و استرالیا) و استفاده از دستگاه imaging فتوفایندر برای تشخیص بررسی بیشتر و ثبت ضایعات پوستی اتفاق مهم در این زمینه است. در این روند باید به نقش ریاست و مدیریت محترم بیمارستان رازی و نقش کلیدی اعضای جوان هیات علمی اشاره کنم.

تعداد مقالاتی که چاپ شده است چه تعداد بوده است؟
تعداد مقالات چاپ شده در سال 2017 و 2018 بیشتر از 100 مقاله که 91 مقاله انگلیسی در Pubmed  بوده. 10 مقاله با همکاری مراکز معتبر خارج کشور همینطور مجامع بین المللی بوده است. همه این مقالات در زمینه ژنودرماتوزها، بیماریهای تاولی خود ایمنی و درموسکوپی بوده است. تقریبا می توان گفت تعداد مقالات نسبت به 2 سال گذشته 2 برابر شده است.
 
آیا کتابی در خصوص پوست چاپ یا تالیف شده است؟
درسال گذشته فصل skin cancers: genetics, immunology treatment and psychological care از كتاب cancer genetics and psychotherapy انتشارات   springerو درس آزمون بيماري هاي پوست و مو انتشارات تيمورزاده منتشر شد. در سال آينده جا دارد كه در تاليف كتاب فعال تر باشيم.
 
بیمارستان رازی چه فعالیت های پژوهشی داشته است؟
همکاری ما عمدتا با مرکز تحقیقات تاولی شهر Lubeck آلمان، بخش ژنتیک دانشگاه Thoma jeferson آمریکا  و همینطور اساتیدی از دانشگاه کوئیزلند Queesland از استرالیاست. طرح های جدید مشترکی با این دانشگاهها خواهیم داشت. همینطور در زمینه افرایش همکاری با صنعت، همکاری بین دانشگاهی در سطح ایران و همکاری درون دانشگاه گروه های مختلف بالینی و علوم پایه برنامه هایی داریم.
 
 چه موانعی در حوزه پژوهش هست؟
شاید بتوان گفت مهمترین مانع  فقدان پرونده الکترونیک برای بیماران باشد. فقدان نیروهای ثابت به عنوان پژوهشگر و مدیر پژوهشی و متخصص آمار کار پژوهش را با مشکل همراه کردند. مشکل دیگر مربوط به ریفرال بودن بیمارستان و تعداد زیاد بیماران است. این مسئله هر چند یک فرصت خوب می تواند باشد، عملا با توجه به اولویت درمان و آموزش برای پژوهش، چالش برانگیز  شده است. فقدان امکانات آزمایشگاهی تحقیقاتی مختص حوزه پژوهش و کمبود بودجه را هم باید به این موانع مهم اضافه کنیم. راه اندازی Biobank و registry هم از اولویت های بیمارستان است که امیدواریم به تحقیق برسد. از دانشگاه تقاضای پشتیبانی از نظر مالی، آزمایشگاهی، پرسنلی، سخت افزاری و نرم افزاری را داریم.

 چه انتظاراتی از دانشگاه و دانشجویان دارید؟
 در مورد نقش دانشجویان، علاوه بر پایان نامه ها و طرح های تحقیقاتی، تنوع بی نظیر بیماران و ریفرال بودن بیمارستان، این بستر را فراهم می کند که تعداد و گزارش های موردی که توسط دانشجویان نوشته می شود رشد بیشتری داشته باشد.  وجود بخش درماتوپاتولوژی و همینطور دستگاه فتوفایندر کمک زیادی در زمینه نوشتن case report  و چاپ آنها در مجلات معتبر می تواند باشد.

 چه فرصت هایی را در زمینه پژوهش پیش بینی می کنید؟
با در نظر داشتن بیش از 2 هزار مریض ثبت شده با تشخیص پمفیگوس ولگاریس و همین تعداد یا بیشتر مریض با تشخیص Poriasis و اضافه کردن این نکته که همچنان جنبه های زیادی از ژنتیک و عوامل مربوط به پاتوژنز این بیماری ها شناخته نشده است، بررسی های ژنتیک برای این افراد برای شناخت پاتوژنز بیماری یک اولویت جهانی است و در صورتی که امکانات لازم برای انجام این بررسی ها فراهم شود مرکز تحقیقات بیماریهای تاولی پوستی می تواند سردمدار این بررسی ها بوده و قطعا نتایج بسیار تاثیر گذاری حاصل می شود. این مطالعات شامل مطالعات GWAS، بیان ژن و بررسی جهش هایی است که همچنان جامعه جهانی از انجام این مطالعات به دلیل کمبود نمونه و محدودیت تعداد بیمار محروم است؛ بنابراین بیمارستان رازی چه به صورت مستقل و چه به صورت همکاری با مراکز دیگر می تواند نقش بسیار مهمی در این زمینه ها داشته باشد.
در سال گذشته  guideline مربوط به نحوه تجویز داروی Rituximab در بیماران پمفیگوس نوشته و جهت Publish  فرستاده شد. با در نظر داشتن تجربه بسیار بالای متخصصان این مرکز در تشخیص و Management بیماریهای پوستی، یک اولویت دیگر نوشتن guideline برای راهنمایی جامعه علمی جهانی در برخورد و اداره کردن بیماریهای شایع پوستی است.
در مجموع با توجه به مقالات چاپ شده و ارتباطات ایجاد شده جدید با مراکز خارج دانشگاهی و خارج کشور زمینه و پتانسیل فراوانی برای همکاری های بین مرکزی و بین المللی فراهم است که می تواند نتایج بسیار قابل توجه و تاثیرگذاری در پیشرفت علم و شناخته تر شدن مرکز ما شود.