به گزارش روابط عمومی دانشکده بهداشت، در گزارش این سفر آمده است: 28 خرداد 1398، پیرو برنامه ریزی و هماهنگی اتاق همکاری های ایران و سویس دانشگاه به همراه گروهی ۱۰ نفره از مدیران و اعضای هیات علمی دانشگاه و همکارانی از سایر دانشگاه های علوم پزشکی کشور در قالب هیات مشترکی با وزارت علوم تحقیقات و فناوری و وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی عازم زوریخ در کشور سویس شدیم.

همکاری های مشترک ایران و سویس در زمینه های سیاسی و علمی سابقه طولانی دارد. پیرو بازدید رییس جمهوری کشورمان از سویس در سال گذشته و قرارداد همکاری مابین وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران و وزارت تحقیقات و نوآوری سویس، و همچنین بازدید اردیبهشت 1398 وزیر نوآوری سویس از دانشگاه علوم پزشکی تهران که منجر به افتتاح دفتر همکاری های مشترک علمی ایران و سویس به میزبانی دانشگاه شد، فعالیت های متعددی توسط دانشگاه علوم پزشکی تهران با موسسات آموزش عالی سویس در جریان است.

کشور سویس از جنبه های گوناگون، نماد توسعه پایدار و متقارن و بالطبع، توسعه پایدار سلامت است. این کشور بسیار کوچک (شمال به جنوب سویس 220 کیلومتر و شرق به غرب آن 350 کیلومتر است)، با حدود ۴۲،۰۰۰ کیلومتر مربع مساحت و کمتر از ۸.۵  میلیون نفر جمعیت در مرکز اروپا قرار دارد. کشور ثروتمند سویس با تولید ناخالص داخلی ۶۸۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۷، بیش از ۱.۵ برابر ایران (با تولید ناخالص داخلی ۴۳۹ میلیارد دلار)، و درآمد سرانه بیش از ۱۶ برابر کشورمان، در یک قرن گذشته توانسته است موقعیت بسیار ممتازی از لحاظ سیاسی و توسعه در سپهر بین المللی برای خویش پدید آورد و معماری و نگاهداشت این موقعیت را هنرمندانه پیش برده است، تا آن جا که امروزه به عنوان مظهر پایداری سیاسی، نوآوری و توسعه پایدار شناخته می شود. 

سویس با پنج کشور مرز مشترک دارد، از شمال با آلمان، از شرق با اتریش و لیختن اشتاین، از غرب با فرانسه و از جنوب با ایتالیا همسایه است. این جغرافیای رنگین کمانی، تنوع کم مانند فرهنگی و قومی را در سرزمینی بسیار کوچک به ارمغان آورده و در تکوین تاریخ مدرن این کشور به عنوان نماد بی طرفی و صلح جهانی تاثیری شگرف بر جای گذارده است. سه زبان رسمی اصلی و یک زبان اقلیت در سویس وجود دارد. حدود ۶۵٪ جمعیت سویس به زبان آلمانی تکلم می کنند، ۲۰٪ که در مرزهای فرانسه هستند به زبان فرانسوی، ۶.۵٪ به زبان ایتالیایی و کمتر از حدود نیم درصد به زبان رومنش تکلم می کنند که ریشه ای در لاتین دارد و در یک منطقه خاص بسیار کوچک در سویس زندگی می کنند. سویس که تا حدود صد سال گذشته کشوری نسبتا فقیر و عمدتا کشاورزی بود، یک کشور کوهستانی و احاطه شده با کوه های آلپ است که دریاچه های متعدد آب شیرین و پیست های پرشمار اسکی دارد. دو فرآورده سویس در سطح دنیا برای همه شناخته شده اند: ساعت و شکلات.

 پایتخت سویس شهر برن است که در منطقه آلمانی زبان قرار دارد. شهر ژنو در جنوب غرب سویس و بسیار نزدیک به فرانسه، به دلیل حضور سازمان های متعدد بین المللی، به عنوان پایتخت دیپلماسی جهان شناخته می شود. به ویژه بیش از 70 سال است  که مقر سازمان جهانی بهداشت و دفتر اروپایی سازمان ملل متحد در ژنو قرار دارد و برای بسیاری از فعالان حوزه سلامت بین الملل معروف است. از سال ۱۸۱۵ میلادی که سویس به پیمان پاریس پیوست، توانسته است بی طرفی خود را حفظ کند و از آن سال وارد  جنگ با هیچ کشور دیگری نشده است. بی طرفی سویس یکی از اصول بنیادین آمیخته شده با سیاست خارجی آن کشور است که کمک کرده تا بتواند قدیمی ترین سیاست بی طرفی نظامی را در دنیا حفظ کند و به نفع منافع ملی از آن بهره های شایان به دست آورد. 

به عنوان نمونه از زمان قطع ارتباط سیاسی جمهوری اسلامی ایران با ایالات متحده آمریکا، سویس به عنوان حافظ منافع آمریکا در ایران عمل می کند و اخیرا نیز به عنوان حافظ منافع ایران در کانادا منصوب شده است و از این روی منافع متعدد اقتصادی و سیاسی به دست آورده است، ضمن اینکه  به عنوان نماد پایداری در دنیا شناخته شده است. 

در طی جنگ های جهانی اول و دوم که خیلی از کشورهای اروپایی آسیب دیدند، سویس توانست موقعیت خود را حفظ و کمترین آسیب را از جنگ تحمل کند، از این جهت هم از لحاظ اقتصادی بهره های بسیار برده است. شاید عجیب باشد کشوری که میزبان مقر اروپایی سازمان ملل متحد و خیلی از سازمان های  بین المللی و آژانس های وابسته به سازمان ملل متحد است و بسیار هم در سپهر دیپلماسی جهانی فعال و تاثیرگذار است، تا سال ۲۰۰۲ به سازمان ملل متحد نپیوسته بود. 

از لحاظ دانشگاهی نیز موقعیت سویس ممتاز است. ۱۲ دانشگاه منطقه ای، ۲ دانشگاه فدرال و ۸ دانشگاه علمی-کاربردی در سویس وجود دارند که چهار تای آنها در رتبه بندی های معتبر در زمره ۱۰۰ دانشگاه برتر جهان قرار دارند. معروف ترین دانشگاه سویس Swiss Federal Institute of Technology Zurich  یا ETH در شهر زوریخ است که با رتبه ۱۱ از به نام ترین دانشگاه های فنی مهندسی دنیا به شمار می رود. Swiss Federal Institute of Technology (EPFL) در لوزان، رتبه سی و پنجم، دانشگاه زوریخ رتبه ۵۴ ام و دانشگاه بازل رتبه صدم را دارند. 

با توجه به رابطه راهبردی، ویژه و دیرینه سوییس با کشورمان، همچنین  با نظام سلامت و دانشگاهی ایران  و همینطور موقعیت دانشگاه علوم پزشکی تهران به عنوان میزبان اتاق همکاری های مشترک با سویس، چندین ماه توسط وزارت خانه های بهداشت و علوم، برنامه ریزی و هماهنگی شد تا همکاری های مشترک علمی با سویس به طور هدفمند و نظام مند گسترش یابد. 

گروه یازده نفره ما براساس هماهنگی های قبلی، روز اول از دانشگاه زوریخ بازدید کرد. زوریخ با جمعیت ۴۰۰ هزار نفر در منطقه آلمانی زبان سویس قرار دارد که مرکز تجاری و بانکی آن کشور به شمار می رود و دریاچه زیبایی را در خود جای داده که با کوهستان آلپ احاطه شده است. 

ابتدا با معاون  پزشکی و اعضای  هیات رییسه دانشگاه زوریخ دیدار کردیم و پس از معرفی دو دانشگاه به یکدیگر، به بازدید بیمارستان دانشگاهی زوریخ رفتیم که 900 تختخواب  دارد و اولین آنژیوپلاستی دنیا در  آن صورت گرفته است. 

سپس تعدادی از همکاران به بازدید بیمارستان ارتوپدی بالگریس رفتند که یکی از اساتید ایرانی به اسم آقای دکتر مزدا فرشاد در آن فعالیت می کند. هم زمان گروهی از همکاران روانپزشک و روانشناس ما به بازدیدی از بیمارستان تخصصی روانپزشکی  دانشگاه زوریخ پرداختند.

ما  به عنوان  هیات دانشکده بهداشت، با توجه به فعالیت های مشترکی که از حدود سه سال پیش با Swiss Tropical Public Health Institute (SSPH) شروع کرده ایم،  بعدازظهر 29 خرداد به شهر بازل که با قطار ۱ ساعت با زوریخ فاصله دارد رفتیم.

  SSPH در سال 1943 تاسیس شده است. دانشکده بهداشت چندین بار میزبان پروفسور نینوکونزلی، معاون SSPH بوده است و متقابلا دکتر تکیان به عنوان مدرس در دوره های SSPH دعوت شده بود. یکی از  دانش موختگان ایرانی کارشناسی ارشد گروه علوم مدیریت و اقتصاد بهداشت دانشکده بهداشت از سال گذشته به عنوان دانشجوی دکترای تخصصی به راهنمایی دکتر تکیان در SSPH و با بورسیه دولت سویس به ادامه تحصیل مشغول است که فرصت بسیار مناسبی برای همکاری مشترک دو دانشگاه به شمار می رود. 

ناهار و نشست کاری با رییس و اساتید ارشد SSPH و معرفی دانشکده بهداشت توسط دکتر اکبری ساری، به همراه معرفی پروژه های پژوهشی SSPH، نحوه همکاری مشترک در زمینه  انجام رشته های مشترک کوتاه مدت، تبادل استاد و دانشجو،  انجام یک کارگاه SYSTEM THINKIHNG  برای برنامه ریزی های سلامت در جزیره کیش، و همینطور استفاده از اساتید هر دو دانشگاه به عنوان مشاور و استاد راهنمای دوم، از مهمترین توافقات حاصل شده بود.

صبح روز دوم به شهر وینترتور در حدود ۲۵ کیلومتری زوریخ رفتیم تا در کارگاهی یک روزه در Zurich University of Applied Sciences (ZHAW)  که یکی از هشت دانشگاه علمی-کاربردی در کشور سوییس است، شرکت کنیم. 

این دانشگاه  به طور رسمی از سال ۲۰۰۲ تاسیس شده است ،هفت دانشکده دارد که میزبان ما دانشکده حرفه های سلامت (School of Health Professions)  بود. خوشبختانه توانستیم  کارگاه بسیار خوبی با حضور سفیر کشورمان در برن، معاون بین الملل دانشگاه و رییس دانشکده سوییسی برگزار کنیم. 

دکتر اکبری ساری به معرفی دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده بهداشت و پژوهش های شاخص دانشکده در زمینه بیماری های غیرواگیر پرداخت. دکتر تکیان نیز سیمای بیماری های غیر واگیر کشور و برنامه ملی پیشگیری و کنترل ایران و هم چنین زمینه پژوهشی کشور در مورد NCD و منابع داده ای مربوطه را تشریح کرد. 

پس از آن همکاران دیگر در زمینه سلامت روان، سلامت الکترونیک، پرستاری و مامایی، و بیماری های چشم نکات خود را مطرح کردند و سپس پژوهشگران سوییسی به معرفی تحقیقات خود پرداختند. در پایان روز دوم هم در ضیافت شامی که توسط معاون دانشگاه Zurich University of Applied Sciences (ZHAW) ترتیب داده شده بود شرکت کردیم.

فرصت همکاری ها با سوییس و به ویژه با دانشگاه های که نامبرده شد، بسیار مغتنم و مناسب است. چهار دانشگاه سویسی در زمره صد دانشگاه برتر دنیا هستند. به نظر می رسد در زمینه پیشگیری و مبارزه با بیماری های غیر واگیر و سلامت روان، عوامل خطر بیماری های واگیر، ایجاد رشته های آموزشی مشترک، تبادل استاد و دانشجو، برنامه مدرک تحصیلی مشترک و همین طور مدرسه تابستانی،  فرصت و اراده بسیار مناسب دو طرفه برای همکاری وجود دارد. 

همانطور که در ابتدا اشاره شد، از بین تمامی کشورهای دنیا، سویس موقعیت خاصی در زمینه سلامت،  صلح و توسعه پایدار دارد و به عنوان نوآورترین کشور دنیا در سال  گذشته شناخته شده است. جمهوری اسلامی ایران از لحاظ تولید محصولات علمی و مقالات در جایگاه  شانزدهم دنیا و اول جهان اسلام قراردارد، که در این میان دانشگاه علوم پزشکی تهران جایگاه منحصر به فردی را به خود اختصاص  داده است. 

نوآوری، کاربست مطلوب تحقیقات، و ثروت آفرینی سه رکن بنیادین حرکت به سوی دانشگاه نسل سوم و چهارم هستند. به نظر می رسد همکاری هدفمند با نظام دانشگاهی سوییس بتواند در این راستا موثر باشد. امیدواریم با تکیه بر الطاف الهی، اراده و حمایت جدی در بالاترین سطوح سیاسی مبنی بر گسترش همکاری های علمی مابین دانشگاه های دو کشور، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران  به عنوان  قطب آموزش علوم بهداشتی کشور بتواند گامی معنادار دیگری در راستای توسعه پایدار سلامت با مشارکت و حمایت معنادار طرفین در این زمینه بردارد، ان شاالله.