روابط عمومی دانشکده بهداشت در آستانه بازنشستگی علیرضا بلوچی از کارکنان خدمات گروه انگل شناسی و قارچ شناسی دانشکده با وی به گفت و گو نشست که در ادامه آورده شده است. 

 

سلام علیکم بنده علیرضا بلوچی هستم 54 سال سن دارم دارای 3 فرزند هستم .

 

تقریبا سال 69 استخدام و ابتدا در مرکز پاکدشت ورامین مشغول بودم و بعد در سال های 79 یا 80 بود به تهران منتقل و در ساختمان ابوریحان مشغول کار شدم . فکر کنم سال 85 بود که به محل فعلی دانشکده بهداشت ساختمان سبز آمدم و تا امروز خدارو شکر اینجا هستم البته در گروه انگل شناسی و در کنار همکاران خوب انجام وظیفه می کنم .

 

ارتباط من با همه خیلی خوب و با احترام متقابل بوده و در تمام این سال ها سعی کردم به بهترین وجه نسبت به کارم و وظیفه ای که قبول کردم احساس مسئولیت داشته باشم تا اول خدا و دوم همکارانم راضی باشند. به طوری که اگر تعریف نباشه و خودستایی نکرده باشم الان که در آستانه بازنشستگی هستم همکاران گروه ناراحت هستند و البته این لطف آنهاست و این ناراحتی ازطرف بنده هم هست به هر حال عمری با این عزیزان اینجا زندگی کردم و سرد و گرم روزگار را باهم چشیدیم و روزهای پر خاطره و خوبی با تک تک عزیزان داشتیم .

 

همان ارتباط صمیمی، نزدیک و مثل  یک خانواده که اینجا ما با همکاران داشتیم باعث این شد که هیچ وقت بی احترامی یا کدورتی پیش نیاید و در کمال صفا و محبت کارخودمان را انجام بدهیم که این به نظرم شیرین ترین خاطره است که بعد از سی سال همکاری هچنان مثل یک خانواده در کنار هم هستیم.

 

خیر به هیچ وجه بنده توجهی به این مسایل نداشتم و به طور مثال خیلی از زمان ها حتی وقتی همکاران می گفتند فیش حقوقت رو بگیر من میگفتم لازم نیست هر چقدرحقوق دادند خدا برکت بده و خودش کمک کنه شرمنده خانواده نباشیم و تا الان که اینجا هستم با وجود نوع دریافتی که دارم به لطف و کرم خدا لحظه ای مشکل خاصی نداشته ام و به قول قدیمی ها به مو رسیده ولی خودش کمک کرده و شرمنده نشدیم و اینکه هیچ وقت خانواده ام گلایه ای از بنده نداشته اند و با همان حقوق کم قانع بودند و زندگی را به خوبی گذراندیم و شاکر خدا هم هستیم. البته اینجا باید ازهمسرم که تا این لحظه با تمام وجود در طول زندگی همواره زحمت کشیده و به خصوص درتربیت بچه ها و رفع  و رجوع مشکلات یارو یاور من بوده کمال تشکر و سپاسگزاری را داشته باشم و امیدوارم اول خدا و بعد خانواده از دست من راضی باشند.

 

البته نصیحت که نه ولی سفارش من به همکاران جوان تر اینکه همدل و رفیق واقعی باشند و به خاطر کار هیچ وقت دوستی و صمیمت بین خودشان رو از دست ندهند و به طورمثال من بیش از 23 سال با علی راستگو که در حال حاضر بازنشسته شده در گروه انگل همکارمستقیم بودم و با رفاقت کامل و مثل دوتا برادر در سختی ها،و آسانی ها باهم کار کردیم حتی ماموریت هایی که به شهرهای مختلف می رفتیم هیچ وقت بحثی باهم نداشتیم با خاطراتی شیرین وخوب کنارهم بودیم و در انجام دادن کار منتی سرهم نداشته، با همدلی و خوبی کمک هم بودیم و همیشه به این رفاقت و همکاری افتخار می کردیم.

 

از خداوند برای همه همکاران و دوستان آرزوی موفقیت و سلامتی دارم. همچنین برای خود و خانواده ام نیز از خداوند بزرگ آرزوی روزهای خوب و شادی را دارم و از شما هم ممنون و متشکرم.

ما هم از شما تشکر می کنیم که وقت تان را در اختیار ما قرار دادید و برای شما در دوران بازنشستگی کنار خانواده بهترین ها را آرزومندیم.