به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران دانشکده فناوری‌های نوین پزشکی، یکشنبه 19 بهمن 99، مراسم تکریم دکتر علیرضا احمدیان و معارفه دکتر حسین قنبری رئیس پیشین و جدید این دانشکده با حضور معاونان آموزشی و تحقیقات فناوری دانشگاه، هیئت‌رئیسه و مدیران گروه‌های آموزشی دانشکده برگزار شد.
در ابتدای جلسه دکتر محمدعلی صحرائیان، معاون تحقیقات و فناوری دانشگاه، گفت: در این مراسم باید یک نگاه به گذشته و یک ترسیمی از آینده داشته باشیم. گذشته دانشکده انصافاً پرافتخار است چرا که دوستانی از داخل و خارج از دانشکده دست‌به‌دست هم دادند و با سکانداری دکتر علیرضا احمدیان در هفت سال اخیر با زحمات بسیاری دانشکده را به نقطه فعلی رساندند؛ اما مثل دوی امدادی چوب از دستی به دست دیگر داده می‌شود تا سرعت کمتر نشود و حرکت استمرار یابد. دانشگاه علوم پزشکی تهران از فناوری انتظار زیادی دارد چرا که بسیار از من می‌پرسند که تولید و خلق ثروت دانشگاه در چه مراحلی است. زحمات بسیاری از شما دوستان است که امروزه شرکت‌های دانش‌بنیان به یک فرهنگ در دانشگاه تبدیل‌شده‌اند. ضمن تشکر از زحمات دکتر احمدیان از دکتر قنبری می‌خواهم که با وجود همه تحریم‌ها و کاستی‌ها با روحیه همدلی و همیاری جهشی در دانشکده فناوری‌های نوین پزشکی ایجاد کند تا هر سال بهتر از قبل شود. شما نیروی انسانی و فکرهای خوبی در دانشکده دارید و دانشکده می‌تواند نقطه تمرکز رشد فناوری‌ها باشد.
در ادامه، دکتر امیرعلی سهراب پور، معاون آموزشی دانشگاه، گفت: سه نکته را می‌گویم. نکته اول اینکه خوشحالم از اینکه ریاست این دانشکده به عهده یک هیئت‌علمی با عضویت اولیه خود دانشکده است. این یک رویه درست است. نکته دوم این است که در این دانشکده باید از روش تسهیل و کم کردن دغدغه‌ها برای دانشجویان دکتری استفاده شود. ما باید محبت، احترام و حمایت (ماح) به دانشجویان بدهیم. نکته سوم گفت‌وشنود است، آدم‌ها باید با یکدیگر گفت‌وشنود کنند.
پس‌ازآن، دکتر سید مهدی رضایت، مشاور رئیس دانشکده، گفت: حضور دو معاون محترم دانشگاه در این مراسم نماد قدرشناسی و دلگرمی برای این دانشکده مهم و استراتژیک است. دکتر احمدیان که خود کارنامه روشنی در به‌کارگیری فناوری‌های پیشرفته و محصولات دانش‌بنیان دارد، برای این دانشکده خیلی زحمت کشیدند و همکاران هم در همکاری با ایشان کم نگذاشتند. ما یک زمانی دانشکده فناوری‌های نوین پزشکی را راه‌اندازی می‌کردیم اما حالا شاید زمان آن است که ساختارها تغییر کند و دکتر قنبری این ظرفیت را دارد که در این دانشکده این ساختار جدید را که شرکت‌های دانش‌بنیان، مراکز تحقیقاتی و فناوری در کنار هم باشند را به‌عنوان نمونه ایجاد کند. میدانم که دکتر علیرضا احمدیان مانند همه ما تعصبی به این دانشکده دارند و امیدوارم با رضایت باطنی از زحمات خود دانشکده را به دکتر قنبری که خواستگاه ایشان دانشکده است بسپارند.
در ادامه مراسم، دکتر مهدی تهرانی دوست، مشاور رئیس دانشکده، گفت: همیشه در این جلسات ناراحتی و خوشحالی با هم است چرا که استادی این سمت اجرایی را ترک می‌کند و استادی دیگر مسئولیت جدیدی می‌پذیرد. دکتر احمدیان تلاش‌های فراوانی را در جهت تحکیم زیرساخت گروه‌های دانشکده و آزمایشگاه دانشکده کردند. نگاه نوینی که ایشان داشتند ارتباط با بالین بود که می‌بایست در سطح کل دانشگاه داشته باشیم. در این دانشکده این حرکت آغاز شد و ادامه خواهد داشت. ان‌شاءالله با حضور آقای دکتر قنبری این مسیر ادامه میابد.
دکتر جعفر آی، معاون آموزشی دانشکده و دکتر رضا فریدی مجیدی، معاون پژوهشی دانشکده از زحمات دکتر احمدیان در دانشکده تشکر و برای دکتر قنبری آرزوی موفقیت کردند.
سپس، دکتر علیرضا احمدیان گفت: حضور شما بزرگواران از دانشگاه در این مراسم پیامی دارد که در واقع اهمیت و جایگاه دانشکده را نشان می‌دهد. با اینکه شرایط فعلی مساعد نمی‌باشد اما لازم است احترام‌ها و سنت‌های حسنه در حد امکان پابرجا باشد. آنچه در این دانشکده سعی کردیم انجام شود و مهم‌تر از فعالیت‌ها و دستاوردهای دانشکده است، درواقع تفکر نوآورانه ایست که بر دانشکده حاکم شده است. در ابتدا که من وارد دانشکده شدم صحبت از پایان‌نامه‌های محصول محور و پژوهش‌های فناورانه برای دوستان نامفهوم و بعضاً ناخوشایند بود. این تفکر که در ارکان مختلف دانشکده حاکم شد برنامه‌های راهبردی دانشکده نیز مشخص شد که همچنان پا برجاست و می‌بایست ادامه یابد. تمام این برنامه‌ها و موفقیت‌ها زمانی به نتیجه خواهد رسید که ما اخلاق‌مداری را در دانشکده حاکم کنیم. اخلاق‌مداری در دل خود کرامت، عدالت، شجاعت و شفافیت را دارد. اخلاق حرفه‌ای نیز جزئی از اخلاق‌مداری است که باید بدان پایبند باشیم به‌خصوص در این دانشکده که با اعضای هیئت‌علمی ثانویه کار می‌کنیم باید رعایت شود. صحبت دیگر این است که ایده جدید ما ایجاد مراکز نوآوری و فناوری با ساختاری است که آموزش و پژوهش و فناوری را در یک فضا و ساختار مشترک کنار هم قرار دهیم. این دانشکده برای نقش‌آفرینی لازم است همکاری تنگاتنگی با مراکز بالینی و تحقیقاتی داشته باشد. خط‌کشی‌های بین آموزش و پژوهش را باید برداشت تا فناوری به‌درستی تحقق یابد. من با شناختی که از آقای دکتر قنبری دارم این توان را در ایشان می‌بینم که بتوانند دانشکده را در مسیر تعیین‌شده پیش ببرند و  که در این حرکت موفق خواهند بود. از زحمات اعضای هیئت‌رئیسه، اعضای هیئت‌علمی و کارکنان به خاطر همراهی ایشان تقدیر و تشکر می‌کنم و حرفم را با شعری از احمد شاملو تمام می‌کنم: «انشایم که تمام شد، معلم با خط کش چوبی‌اش زد پشت دستم و گفت جمله‌هایت زیباست…گفتم اجازه آقا…پس چرا می‌زنید؟ نگاهم کرد…پوزخند تلخی زد و گفت: می‌زنم تا همیشه یادت بماند خوب نوشتن و زیبا فکر کردن در این دنیا تاوان دارد»
در پایان دکتر حسین قنبری ضمن تشکر از حضور مسئولان دانشگاه در این مراسم گفت: ما میراث دار کسانی هستیم که 11 سال پیش این دانشکده را تأسیس کردند. شیرین‌ترین دوران، زمانی بود که در هنگام ریاست دکتر احمدیان، معاون آموزشی دانشکده بودم. تعهد و درایت ایشان مثال‌زدنی بود و من از ایشان بسیار یاد گرفتم. فرایند رشد و شکوفایی در دانشکده اتفاق افتاده که ضمن استفاده از تجربیات گذشتگان، با نیروی حاضر و همدلی با ایشان دانشکده را پیش خواهیم برد.