گالری عکس 
به گزارش روابط عمومی دانشکده پرستاری و مامایی؛ آن ماری پدومز پرستار هلندی دارای 25 سال سابقه در بخش های مراقبت ویژه و دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد Advanced practical Nurse با گرایش 'مدیریت درد' از ششم الی نهم آبان ماه از دانشکده پرستاری و مامایی و عرصه های بالینی خصوصا بخشهای ویژه بازدید کرد.
وی در این مدت نشست های متعددی در بخشهای ویژه و کلینیک های درد داشت و سیستم مدیریت درد در عرصه های بالینی را بررسی و با ویزیت کلینیک درد مرکز ضایعات نخاعی بیمارستان امام خمینی (ره) از بخشهای ICU تروما و اورژانس بیمارستان نیز بازدید کرده  و با پرسنل پرستاری این بخش ها گفتگو کرد.
وی همچنین در جلسه سخنرانی که روز چهارشنبه ۸ آبان ماه و با موضوع ' سیستم آموزش و خدمات پرستاری هلند ' در دانشکده پرستاری ومامایی برگزار شد؛ به معرفی سیستم بهداشتی درمانی هلند و سیستم آموزشی و مراقبتی پرستاران پرداخت و گفت: در سیستم سلامت هلند بیمه سلامت پایه اجباری بوده  و هزینه های درمانی از طریق بیمه پرداخت می شود. خدمات سیستم سلامت برای بچه ها ی زیر 18 سال رایگان است و برای اتباع خارجی که فاقد بیمه هستند فقط مشکلات اورژانسی پیگیری و پوشش داده می شود. هزینه بیمه سلامت گران بوده و ماهی تقریبا 150 یورو است.
وی افزود: در سیستم بهداشت و درمان هلند سیستم ریفرال بکار می رود و بیمار می بایست ابتدا به دکتر عمومی مراجعه نماید و در صورت نیاز به متخصص ارجاع داده  شود.
آن ماری استفاده همگانی از بیمه و دایره شمول بیمه از زمان تولد تا مرگ را از نقاط قوت سیستم سلامت هلند دانست.
وی همچنین نقاط ضعف سیستم سلامت هلند را گران بودن و عدم پوشش دهی مستمندان، انحصار قدرت توسط شرکتهای بیمه جهت تعیین نوع درمان، سیر صعودی هزینه های بیمه در هر سال عنوان کرد.
وی گفت: هزینه سیستم سلامت هلند در سال ۲۰۱۸ تقریبا 9.9% کل درآمد کشور بوده است.
او سیستم درمان هلند را مبتنی بر پیشگیری و خودمراقبتی و نه درمان دانست و گفت: همیشه پیشگیری بهتر، اثربخش تر و ارزانتر از درمان است.
وی در زمینه آموزش پرستاری اظهار داشت: در کشور هلند پرستاران می توانند به عنوان نرسینگ پرکتیشنر (nursing practitioner  (NP فعالیت کنند. فعالیت این پرستاران از دستیاران پزشک مانند یک پرستار بیهوشی یا اپتومتریست متفاوت است.
وی در توضیح تفاوت فعالیت  Nurse Practitioner  ها با پز‌شکان و دستیاران پز‌شکی گفت: یک Nurse Practitioner  میتواند مستقل از پزشک کار کند در حالیکه دستیار پزشک چنین اختیاری ندارد. نرسینگ پرکتیشنر مانند پزشک توانایی نسخه نویسی دارد اما تفاوتش با پزشک این است که دسترسی به آن آسان است و این از مزایای Nurse Practitioner  است. یک دستیار پزشک نمیتواند مدیریت مراقبتهای پرستاری را به عهده بگیرد اما یک Nurse Practitioner خود مدیر مراقبتهای ارائه دهنده خود است. Nurse Practitioner  نیز مانند یک پزشک می تواند در تشخیص بیماری نقش داشته باشد در حالیکه دستیار پزشک چنین قابلیتی ندارد. یک Nurse Practitioner مراقبت روتین انجام نمی دهد بلکه با توجه به تخصصی که کسب کرده است مراقبت اختصاصی ارائه می دهد.

وی در توضیح تفاوت عمده Nurse Practitioner با پزشک گفت: Nurse Practitioner دیدگاه کلی نگر دارد و روان و جسم را با یکدیگر در ن‍ظر می گیرد در حالیکه  پزشک عمدتا جسم را مورد توجه قرار می دهد. بطور کلی صلاحیتهای یک Nurse Practitioner شامل داشتن مهارت بالینی، برقراری ارتباط موثر، همکاری با تیم پزشکی و پرستاری،برنامه ریزی، حامی و مبلغ سلامتی بودن( با تاکید بر فعالیتهای پیشگیرانه و خودمراقبتی) و دارا بودن صلاحیت علمی و حرفه ای است. 
آن ماری در ادامه گفت: یک Nurse Practitioner مغز یک دکتر و قلب یک پرستار را دارد.
وی همچنین در توضیح سیستم آموزش پرستاری هلند اظهار داشت:  رشته پرستاری در دانشگاه دارای سه مقطع لیسانس، ارشد و دکترا است؛طبق قوانین هلند پرستاری که دوره ی 4 ساله ی تحصیل در پرستاری را گذرانده باشد مجوز کار به عنوان پرستار دریافت خواهد کرد. در مورد پرستاری برای اجازه ی کار بالینی برای ارتقاء به سطح  Advanced  Practice Nurse وNurse Practitioner  ادامه تحصیل در دانشگاه و مقطع ارشد ضروری است و مقطع دکترا محدود به تحقیقات است.

خبرنگار: شیما سادات عطری 
عکس: حسین اکبریان