به گزارش روابط عمومی دانشکده پرستاری و مامایی؛ در این جلسه دکتر کبیری، رئیس انتشارات دانشگاه ضمن تأکید بر اهمیت سامانه علم‌سنجی در سیاست‌گذاری‌های پژوهشی دانشکده‌ها و دانشگاه به ارائه تعریف علم‌سنجی، شاخص‌های علم‌سنجی، مرور نمایه‌های استنادی و معرفی شاخص‌های h-index و G index پرداخت. 

وی علم‌سنجی را دسته‌ای از روش‌های کمی که به تحلیل علم به‌عنوان یک فرایند اطلاعاتی تأکیددارند، تعریف کرد و آن را در تعبیر ساده‌تر دانش اندازه‌گیر علم دانست و گفت: ما در علم‌سنجی با سه منبع انتشارات، استنادات و اختراعات سروکار داریم. 

وی افزود: ساده‌ترین کارکرد علم‌سنجی اندازه‌گیری میزان برونداد پژوهشی و یا میزان برونداد علمی یک فرد است؛ ما این برونداد را در عرصه علم به‌صورت Citation و در عرصه اجتماع به‌صورت Impact می‌سنجیم. Citation در عرصه پژوهش شاخص مهمی است اما واقعیت این است که citation همه‌چیز نیست. هرکدام از پژوهش‌های ما می‌تواند Impact های اجتماعی داشته باشد. 

دکتر کبیری در مورد اثرات اجتماعی پژوهش‌ها و کاربردی بودن پژوهش‌ها گفت: مقاله خوب؛ مقاله‌ای است که کارکرد آموزشی و پژوهشی داشته باشد. 

وی با تأکید بر این‌که شاخص‌های علم‌سنجی چون شاخص h-index؛ همه‌چیز نیست؛ گفت: شاخص h-index یک ابزار است اما همه‌چیز نیست؛ ممکن است فرد در جامعه و دنیا اثری داشته باشد که با هیچ h-index ای سنجیده نشود. 

دکتر کبیری در ادامه علم‌سنجی را علمی بین‌رشته‌ای دانست و از کاربرد آن در سیاست‌گذاری پژوهشی و مدیریت پژوهشی، بررسی تاریخ یک‌رشته علمی، جامعه‌شناسی علم، کتابداری و اطلاع‌رسانی و تخصیص منابع پژوهشی سخن گفت. 

وی افزود: علم‌سنجی غیر از سنجش برونداد علمی یک فرد در ارزیابی تاریخچه علمی یک‌رشته به ما کمک می‌کند. در عرصه نوشتار مقالات یک راهنما برای ماست و در موضوع سیاست‌گذاری پژوهشی و تخصیص منابع مالی به کمک ما می‌آید. ما با محدودیت منابع مالی مواجه هستیم و ترجیح می‌دهیم که منابع مالی را درجایی هزینه کنیم که راندمان بیشتری داشته باشد. 

وی اظهار داشت: علم‌سنجی به ما کمک می‌کند تا پژوهشگرانی را که راندمان پژوهشی بیشتری دارند را شناسایی کنیم و منابع محدود را به این افراد تخصیص دهیم. 

رئیس انتشارات دانشگاه گفت: شاید مهم‌ترین از کاربردهای علم‌سنجی در کشور و در عرصه دانشگاه زمانی است که یک عضو هیات علمی و یا یک همکار پژوهشگر را رصد می‌کنیم. اگرچه علم‌سنجی در ارزیابی دانشگاه‌ها در سطح ملی و بین‌المللی هم مورداستفاده قرار می‌گیرد. این رصد و ارزیابی البته در عرصه تخصیص منابع مالی پژوهش اتفاق می‌افتد. 

دکتر کبیری خاطرنشان کرد: در دانشگاه ما علم‌سنجی ابزاری برای ترفیع اعضای هیات علمی است؛ قبل از این اطلاعات اعضای هیات علمی در سیستم شعاع وارد می‌شد و این سامانه برای ترفیع بررسی می‌شد؛ الان این روال تغییر کرده است و اطلاعات شما از سامانه علم‌سنجی وزارت بهداشت بررسی می‌شود. 

وی افزود: علم‌سنجی شاخص‌های متنوعی دارد؛ تعداد مقالات یک فرد نمادی از کمیت کار و تعداد استنادات به مقالات نماد کیفیت است.

رئیس انتشارات دانشگاه در ادامه سامانه علم‌سنجی اعضای هیات علمی را معرفی کرد و شاخص‌ها و نحوه محاسبه آن‌ها را توضیح داد: این سامانه بر اساس ربات‌هایی که دارد اطلاعات کل اعضای هیات علمی را از سامانه‌های مختلف خوانده و یکجا جمع کرده است؛ بنابراین اگر روی نام فرد کلیک کنید صفحه اختصاصی وی باز می‌شود و h-index وی در سال‌های مختلف، تعداد مقالات و روند استنادات در تمامی سال‌ها نمایش داده می‌شود.

وی همچنین بر وجود h-index اعضای هیات علمی بدون خود استنادی در این سامانه نیز خبر داد.