گالری عکس

در نشست صمیمی رییس دانشگاه با اعضای هیات علمی دانشکده توانبخشی که روز چهارشنبه اول آذر ماه 1396 در سالن شورای این دانشکده برگزار شد، دکتر عطارباشی مقدم، رییس دانشکده توانبخشی،  گزارشی از وضعیت کنونی و فعالیت های انجام شده در دانشکده را ارائه کرد و گفت: در حال حاضر این دانشکده 76 کارمند، با ترکیب جنسیتی برابر و 36 عضو هیات علمی (شامل 6 مربی، 21 استادیار، 4 دانشیار، 5 استاد) دارد.
وی از بازنشستگی 6 عضو هیات علمی و جذب 9 عضو جدید از سال 92 تا کنون خبر داد و گفت: تا 5 سال آینده حدود 5 عضو دیگر نیز بازنشسته خواهند شد که اغلب آنها از گروه فیزیو تراپی خواهد بود.
دکتر عطارباشي مقدم، سپس به رشته ها و مقاطع تحصیلی دانشجویان اشاره کرد و افزود: مجموعا 354 دانشجوی روزانه و 10 دانشجوی بین الملل در این دانشکده مشغول به تحصیل هستند. همچنین بر اساس سیاست های دانشگاه مبنی بر حضور دانشکده ها در بیمارستانها و فعالیت های بالینی، تعدادی ازاعضا در بیمارستان های شریعتی و سینا مستقر شده اند.
رییس دانشکده توانبخشی، اصلاح مبالغ اضافه کاری و حق محرومیت از مطب و حمایت مالی از اعضای هیات علمی که در بیمارستان ها مستقر هستند را خواستار شد و افزود: زمینی برای ساخت ساختمان جدید دانشکده توانبخشی در خیابان 16 آذر در نظر گرفته شده که امیدواریم با مساعدت های دانشگاه به بهره برداری برسد تا مشکلات کمبود فضای دانشکده حل شود.
وی در ادامه به معرفی فعالیت های حوزه آموزش و پژوهش پرداخت و عدم وجود اعتبارات پژوهشی متناسب با تجهیزات و کمبود نیروی انسانی را از جمله تهدیدهای دانشکده دانست.
دکتر عطارباشي مقدم، راه اندازی آزمایشگاه های تخصصی با امکان اجرای تحقیقات بالینی را نیز فرصتی مناسب برای حضور پررنگ تر اساتید در بالین عنوان کرد.
سپس اعضای هیات علمی به بیان نقطه نظرات خود پرداختند.
در ابتدا دکتر شادمهر، خواستار تعیین ردیف بودجه مناسب برای تجهیز آزمایشگاه و حمایت برای راه اندازی رشته فیزیوتراپی بین الملل در واحد کیش شد.
دکتر هادیان، بر ضرورت طراحی نقشه راه با توجه به توانایی و پتانسیل موجود در دانشکده تاکید کرد و خواستار اصلاح مدار آموزش و پژوهش دانشکده شد.
دکتر موسوی، تسهیل شرایط حضور اساتید داخلی در کنفرانس های خارجی، اجرای سیستم شعاع در دانشکده و طراحی نرم افزاری برای ردیابی سرقت های علمی را مطرح کرد.
پس از آن دکتر خاتون آبادی، به اصلاح مبالغ حق محرومیت از مطب اعضای هیات علمی اشاره کرد و همچنین تعداد زیاد دانشجویان را موجب کمبود وقت اساتید برای فعالیت های خلاقانه دانست.
دکتر علیایی، خواستار تعیین خط مشی های گروه، توسط خود اعضای گروه شد و نبود برنامه استراتژیک بلند مدت را تهدیدی برای دانشکده خواند.
دکتر فراهانی، پرداختن به خلاقیت و نوآوری در محیط آموزشی و تعدیل قوانین مرخصی اعضای هیات علمی را مطرح و به افزایش بی محابای ظرفیت پذیرش دانشجو اعتراض کرد. همچنین از بیمارستان های دانشگاه خواست تا دانشکده ها را از پیکره خود بدانند و همانند بخش خصوصی نبینند.
دکتر مهری، هزینه بالای غذای دانشجویان شهریه پرداز را موجب اعتراض آنها خواند.
دکتر باقری،  به مداخله فیزیاتریست در امور بخش ها اشاره کرد و همچنین خواستار توجه به نحوه بازنشستگی اعضای هیات علمی شد.
دکتر بشر دوست، قوانین بخش پژوهش را موجب کندی فعالیت های پژوهشی خواند.
دکتر انصاری، روند کنونی جاری در دانشکده را تهدیدی برای عملکرد  آینده آن دانست و از برخوردهای حذفی انتقاد کرد.
دکتر شاهبداغی، خواهان راه اندازی کلینیک ویژه دانشکده توانبخشی شد.
دکتر قطبی، ارزشیابی مدیران دانشکده ها را در بهبود روند آن موثر دانست.
دکتر فخاری، وجود موانع در کارهای تحقیقاتی را موجب دلسردی اساتید از انجام فعالیت های پژوهشی خواند.
دکتر نقدی، حس رها شدن در سیستم دانشگاه را احساسی منفی خواند و خواستار توجه و حمایت بیشتر از دانشکده توانبخشی شد.
در ادامه دکتر کریمی، رییس دانشگاه با یادآوری خاطرات نوستالژیک از بیمارستان زنان (جهانشاه صالح)  که 36 سال پیش در محل دانشکده توانبخشی برقرار بود، گفت: خوشحالم که پس از سالها در جایی قدم گذاشتم که همچو خانه خود می دانم و آموزش های بسیاری در زمان دانشجویی و انترنی در آن دیده ام. در آن زمان تعداد زایمان ها به قدری زیاد بود که باید انترن ها شیفت خود را تحویل دهند تا خدای ناکرده در آن حد فاصل مشکلی پیش نیاید.
وی سپس به درخواست یکی از اعضای هیات علمی برای برگزاری جلسات خصوصی با اساتید اشاره کرد و گفت: در دانشکده ای هستیم که دانشجویان و فرزندان ما در آن آموزش می بینند لذا سطح گفتار، انتقادات و توقعاتمان باید به گونه ای باشد که بتوانیم به راحتی مشکلات و راه حل های آن را بیان کنیم. دانشگاه و دانشکده چیزی برای پنهان کاری ندارد و خوب است که اساتید نیز حرف های خود را با زبانی شیرین و دلنشین بیان کنند.
رییس دانشگاه، انتقاد پذیری و ظرفیت بالای اساتید برای نقد منصفانه را مهم خواند و تصریح کرد: وقتی صحبت های اساتید را شنیدم و با تجربه ای که از سوابق دانشکده دارم دریافتم که این دانشکده همواره از نظر مدیریت و هماهنگی میان روسا، گروه ها و رشته ها در نوسان بوده است. اما اگر همه مسائل اخلاقی را در نظر بگیریم و به کار و دانشکده خود عشق و علاقه داشته باشیم می توانیم بسیاری از مسائل را تحمل کنیم.
وی وجود هیات رئیسه دلسوز در دانشکده ها را موجب انتقال مشکلات اعضای هیات علمی و کارکنان به دانشگاه دانست و گفت: هیات رییسه دانشگاه باید پدرانه به مشکلات تمامی اعضای دانشکده توجه نماید و متعجبم از اینکه برخی تصور می کنند می توانند از قدرت خود به هر نحوی که می خواهند استفاده کنند.
دکتر کریمی پاسخگویی رییس دانشکده به دانشگاه را مانعی برای تعامل آنها با اعضای هیات علمی ندانست و تاکید کرد: رییس دانشکده باید پاسخگوی دانشگاه باشد اما در عین حال باید مشکلات بدنه را نیز به دانشگاه منتقل کند و در رفع مشکلات آنها بکوشد. اگر قدرتی در دستان رییس و هیات رئیسه دانشکده هاست، قطعا برای حل مشکلات است و اگر فردی غیر از این رفتار کند، اخلاقی نیست.
رییس دانشگاه، رشد شخصیتی، ظرفیت بالا و سینه گشاده برای شنیدن نقد را از ویژگی های مهم دانست و گفت: واقعیت این است که ما ساعات زیادی را در محل کارمان هستیم و تقریبا دانشگاه خانه اول ماست؛ مگر می شود این مکان را تبدیل به جایی کنیم که نتوانیم در آن نفس بکشیم و احساس راحتی کنیم. اعضای هیات علمی باید حضور در این دانشگاه را راحت تر از خانه خود بدانند و روسای دانشکده ها حتی اگر از نظر امکانات مادی در مضیقه هستند، از نظر روانی باید شرایطی را فراهم کنند که افراد با علاقمندی به فعالیت های خود ادامه دهند.
دکتر کریمی، افزود: معتقدم اگر کارکنان از وضعیت خود در دانشکده ها و بیمارستانها راضی نباشند، امکان ندارد که بتوانند رضایت برای دیگران ایجاد کنند. لذا وقتی مسئولیت اداره دانشکده را بر عهده می گیرید باید از فعالیت داوطلبانه اعضای هیات علمی استقبال کنید و آن را قدر بدانید.
وی به مشکلات مطرح شده در دانشکده اشاره کرد و گفت: بسیاری از این مشکلات با همگرایی و گفتگو قابل حل است. اعضای هیات علمی در دانشکده ها باید به قدری همفکری و گفتگو کنند تا به یک زبان مشترک برسند. این مشکلات با اندیشه و فکر قابل حل است.
رییس دانشگاه، تجربه 43 سال حضور در دانشگاه را موجب دریافت بسیاری از مشکلات مدیریتی به محض ورود به محیط های مختلف دانشگاه خواند و خاطر نشان کرد: قضاوت من از دانشکده توانبخشی این است که این دانشکده با امکانات کم کارهای بسیار خوبی انجام داده و بهتر از این هم می تواند ظاهر شود. البته به نظر می رسد دانشکده توانبخشی خود امروز نیازمند به توانبخشی است. توصیه ام این است که این دانشکده را رها نکنید و به دلیل دوری از ستاد مرکزی تصور نکنید که رها شده اید چرا که من چنین احساسی به دانشکده شما ندارم و پیش از دانشکده پزشکی به اینجا آمده ام. سعی کنید با همگرایی برای ترسیم آینده بهتر دانشکده قدم بردارید.
خبر: نسیم قرائیان
عکس: سید میثم عطری