به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره)، هفتمین جلسه کمیته مرگ‌ومیر و عوارض دو‌شنبه 26 مهر ۱۴۰۰ با حضور دکتر امیرحسین اورندی سرپرست معاون درمان مجتمع، دکتر محمدرضا صالحی معاون امور دانشگاهی، دکتر حسن هاشمی  رئیس مرکز تصویربرداری، دکتر کسری کروندیان هیئت‌علمی گروه بیهوشی و دبیر علمی کمیته، دکتر مصطفی محمدی رئیس بخش ICU جنرال ، دکتر نسیم خواجوی رئیس گروه داخلی ، دکتر مهرناز اسدی عضو هیئت علمی گروه ریه، پرستو آریاملو مدیر پرستاری، فاطمه حمیدی فر مسئول و کارشناس هماهنگ کننده ایمنی بیمار و جمعی از دستیاران  گروه‌های درمانی ریه، داخلی، رادیولوژی، بیهوشی و سایر اعضا باهدف تحلیل علل ریشه‌ای (Root cause analysis- RCA) مرگ بیمار  52ساله‌ در این مرکز برگزار شد.
ابتدا دکتر کروندیان دبیر علمی کمیته ضمن ارائه اطلاعاتی مربوط به بیمار و فرآیندهای مراقبتی و درمانی انجام‌شده بر روی بیمار از بدو ورودش به مجتمع گفت: طبق مشاهدات پرونده مدیریت پزشکی بیمار به‌خوبی صورت گرفته و کادر درمانی تمام تلاش خود را برای حفظ بیمار انجام داده است.
وی افزود: ثبت دقیق شرح‌حال بیمار و مستندات مربوط به‌تمامی فرآیندهای درمانی از زمان ورود بیمار تا ترخیص ضروری است و ما را  در مسیر درست  درمان  بیمار  قرار می‌دهد.
دکتر اورندی معاون درمان مجتمع ضمن تشکر از تیم درمانی  گفت: مدیریت پزشکی بیمار به‌خوبی صورت گرفته و کادر درمانی تمام تلاش خود را برای حفظ  جان بیمار انجام داده است و امیدواریم همچنان  رضایت‌مندی بیماران بیشتر و تعداد این کمیته‌ها درمجتمع  کمتر شود .
سپس معاون درمان مجتمع  با تأکید بر ثبت دقیق شرح وضعیت بیمار در پرونده گفت: شرح وضعیت بیمار باید در  پرونده‌ها  باید به‌درستی و با دقت کامل انجام شود و گاهی  ممکن است تنها به خاطر عدم ثبت درست  شرح‌حال در پرونده بیمار روند درمان به  تأخیر بیفتد و بیمار دچار مشکل شود.
دکتر اورندی در ادامه تصریح کرد:توجه به شرح‌حال و معاینه بالینی بسیار مهم است درواقع شرح‌حال و معاینه 85 درصد و  پاراکلینیک 15 درصد کار است. ما نباید پایه و اساس  کار را فراموش کنیم.
وی بر رعایت سلسله‌مراتب اداری در گروهای درمانی و پرستاری تاکید کرد و افزود: انتظار می روند کادر درمان به هنگام نیاز در دسترس باشد .
دکتر خواجوی رئیس گروه داخلی مجتمع   با اشاره به مشکل مستندسازی در پرونده‌های بیماران گفت: مشکلی که در بعضی از پرونده‌ها وجود دارد این است که   مستندسازی به‌صورت ناقص انجام می‌شود و  برای پزشکی  که بیمار را ندیده ممکن است  در یکسری داده های متناقض گم شود و روند درمان بیمار به  تأخیر بیفتد.
در پایان کارشناسان حاضر به بیان دیدگاه‌ها و نقطه نظرات خود در رابطه با موضوعات مطروحه پرداختند و با توجه به نظرات ارائه‌شده تصمیمات لازم گرفته شد.