به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران معاونت درمان، دوره آموزشی آشنایی با نشانه های خودکشی و نحوه مداخله مددکاران اجتماعی با حضور مددکاران اجتماعی مراکز بهداشتی و درمانی دانشگاه و تعدادی از مددکاران اجتماعی سازمان داوطلبان جمعیت هلال احمر و با تدریس دکتر فتحی، کارشناس مسئول سلامت روان شبکه بهداشت اسلامشهر، نماینده ایران در سازمان جهانی پیشگیری از خودکشی و قائم مقام جمعیت علمی پیشگیری از خودکشی در ایران، در روزهای دوشنبه و سه شنبه سوم و چهارم مرداد ماه 1401 برگزار شد.
دکتر فتحی ضمن تأکید بر اهمیت گروه هدف بحث خودکشی در عرصه بهداشت و درمان جهانی گفت: حضور مددکاران اجتماعی برای مداخله مؤثر در حوزه سلامت روان به ویژه بحث خودکشی بسیار پررنگ بوده و امیدواریم با حمایت های مسئولان و مدیران، در این حوزه شاهد حضور مددکاران اجتماعی در کنار روانشناسان باشیم.
وی با اشاره به این مطلب که خودکشی یکی از پیچیده ترین پدیده های جهانی در حوزه بهداشت و درمان است، افزود: سازمان جهانی بهداشت از سال 2002 ، خودکشی را جزو اولویت های کاری خود قرار داده است و از آن زمان افراد بسیاری در جهان برای پیشگیری و مداخله در این حوزه مشغول به فعالیت هستند. دکتر فتحی با ذکر این موضوع که خودکشی یک کلمه است اما مجموعه واژه هایی را در دل خود دارد، مفاهیم و کلید واژه های اصلی آن را توضیح داد و با طرح واژه های نادرست و تأیید نشده در خودکشی از جمله ارتکاب خودکشی، خودکشی موفق، قتل نفس و... عنوان کرد: واژه هایی که با بار شرم، گناه و جنایت همراه هستند، نباید مورد استفاده قرار بگیرند.
سپس ضمن ارائه آمارهایی در حوزه خودکشی در جهان گفت: خودکشی یکی از سه علت اصلی مرگ و میر جوانان پانزده تا سی و پنج ساله بوده و حداقل 6 نفر از اطرافیان فرد را درگیر می کند که این مسئله بار روانی، اجتماعی و اقتصادی زیادی را بر دوش خانواده و جامعه می گذارد؛ به گونه ای که تاثیر آن غیرقابل اندازه گیری است. دکتر فتحی با طرح این مطلب که مجموعه ای از عوامل خطر زیستی، اجتماعی-محیطی و روانشناختی از جمله اختلالات روانی، مصرف مواد مخدر، بستری طولانی مدت فرد در بیمارستان، سابقه اقدام به خودکشی، ابتلا به بیماری های مزمن و ... وقتی در کنار یکدیگر قرار می گیرند، زمینه خودکشی را فراهم می کنند، بر نقش مددکاران اجتماعی برای شناسایی این عوامل و پیشگیری از وقوع خودکشی تاکید کرد.
در ادامه، وی ضمن توضیح روش های پیشگیری از خودکشی، به معرفی عوامل محافظ و کمک کننده در این زمینه مانند شناسایی، مداخله، ارائه حمایت اجتماعی به موقع و انجام پیگیری های لازم توسط مددکار اجتماعی پرداخت. سپس با مطرح کردن سناریوهای مختلف در حوزه خودکشی، افراد شرکت کننده در کارگاه به گروه های مختلف تقسیم شده و مداخلات موثر مددکاران اجتماعی در رابطه با هر یک از سناریوهای مطرح شده مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
وی در مورد لزوم خود مراقبتی و خانه تکانی بهداشتی برای افراد ارائه دهنده خدمات سلامت روان به گروه های آسیب پذیر صحبت کرد و گفت: با توجه به اینکه مددکاران اجتماعی از جمله مراقبان بهداشتی هستند که بیش از سایر گروه ها در معرض فرسودگی و آسیب دیدگی قرار دارند، می بایست با استفاده از راهکارهایی مانند انجام مدیتیشن، ورزش، تغذیه مناسب، مطالعه و بطورکلی اختصاص دادن زمانی به خود، به سلامت روانشان رسیدگی کنند.