دکتر ترابی: تصویر ذهنی مخاطب در جایگاه و شایستگی کلیدی سازمان نقش دارد

به گزارش روابط عمومي دانشگاه علوم پزشکي تهران، دکتر ماشاءاله ترابی سه‌شنبه 8 مهر 99 در سالن شورای طبقه هشتم ستاد مرکزی دانشگاه گفت: ما در 5 ماه گذشته همزمان با سایر فعالیت‌های دیگر روابط عمومی در حال آماده کردن زیرساخت‌ها و ستون‌های هرم برند بوده‌ایم که این ستون‌ها در یک‌زمانی به هم می‌رسند و زیر یک سقف قرار می‌گیرند. 

وی افزود: در بخشی از این مسیر ممکن است تصور شود کارها هیچ ارتباطی با هم ندارند اما اگر ذهنمان را مثل منشور در نظر بگیریم از آن طیف جدیدتری مشاهده می‌شود مانند لوستر که نور سفید را از خودش عبور می‌دهد و نورهای رنگی منعکس می‌کند. در روابط عمومی هم بدین گونه است. موضوع واحد است اما آن را از جنبه‌های مختلف پردازش می‌کنیم که انوار بهتری نمایش داده شود و در مخاطب ایجاد جذابیت کند.

مدیر روابط عمومی با تأکید بر اینکه «کیفیت در محصول نیست؛ در ذهن مخاطب است» گفت: ما باید در ذهن مخاطب بهترین تصویر را به وجود بیاوریم، بهترین تصویر از مخاطب در لایه سوم هرم برند، معادل شایستگی در مکتب «منابع» قرار دارد. برای همین است که وقتی با روابط عمومی تماس می‌گیرند باید بهترین ارتباط را برقرار کنید چون تصویر ذهنی که ایجاد می‌شود در جایگاه شما در ذهن مخاطب و سپس در شایستگی کلیدی نقش دارد بنابراین باید خوش‌رو و خوش‌زبان باشیم.

دکتر ترابی با بیان اینکه «کیفیت محصول» است که ذهن مخاطب را تسخیر می‌کند به اهمیت نقش تعادل اشاره کرد و گفت: بسیار مهم است که ما بتوانیم در رفتار، خلق‌وخو، عملکرد، برنامه‌ریزی و معرفی خودمان تعادل داشته باشیم. به‌طور مثال فرش دستبافت، گران است چون اوج تعادل است اما فرش ماشینی اوج توازن است برای همین است که چشم‌نواز نیست؛ در تعادل ممکن است یک قسمت کوچک‌تر از یک قسمت دیگر باشد اما زیباتر باشد.

وی افزود: «تعادل» با قلب ما و «توازن» با ذهن ما ارتباط دارد. ما در ذهنمان می‌خواهیم همه‌چیز متوازن باشد اما قلب ما تعادل را دوست دارد. «قلب» ما مرکز «باور» ما و «ذهن» ما مرکز «منطق» ماست؛ اگر بین این دو خوب ارتباط برقرار نشود باور خوبی پیدا نمی‌کنیم و مدام در جا می‌زنیم.

مدیر روابط عمومی دانشگاه با بیان اینکه دو پارادایم را باید در مسیر کار خودمان به‌درستی بشناسیم، خصوصیات این دو مکتب را تشریح کرد و گفت: در مکتب جایگاه سازی، نوع نگاه به مدیریت، «هنرگرا» ست برای همین است که ما در روابط عمومی به‌شدت در پی جذب هنرمندان هستیم زیرا جنس کارمان فرق دارد درحالی‌که مکتب منابع «علم‌گرا» ست. ایرانیان در همه زمان‌ها افراد عالم و در عین حال هنرمند هم بوده‌اند برای همین است که برای همه جهان جذابیت دارند درحالی‌که در خیلی از جاهای دنیا فقط «علم‌گرا» بودند اما «هنرمند» نبودند.

وی با بیان اینکه «هنر»، ضامن پیشرفت و ماندگاری است گفت: اگر هنر نباشد هیچ علمی ماندگار نیست و نمی‌تواند خودش را کامل کند.

مدیر روابط عمومی دانشگاه نوع نگاه به استراتژی و راهبرد در مکتب جایگاه را «تفکر استراتژیک» دانست و گفت: در این مدل هیچ تاکتیک مشخص دائمی وجود ندارد و فقط هدف وجود دارد و بنا به شرایط بهترین راه‌حل در زمان و شرایط خودش انتخاب می‌شود درحالی‌که در مکتب منبع، «برنامه‌ریزی استراتژیک» وجود دارد  به‌طور مثال می‌گویند ما در 5 سال آینده با این روش‌ها و مدل‌ها به این منابع و دارایی‌ها می‌رسیم.

وی افزود: در مدل جایگاه، نگاه تکاملی (پویا) سازگاری با محیط و در مدل منابع، طرح‌ریزی (ثابت) تغییر محیط است یعنی در مکتب منابع در افراد انگیزه ایجاد می‌شود. دو مدل انگیزش را نشان می‌دهد یک انگیزش داخلی است و از درون سیستم می‌خواهد یک تغییر را به وجود بیاورد و یک انگیزش خارجی است و از طریق یک اتفاق یا یک الزام از بیرون می‌خواهد تغییر کند.

دکتر ترابی گفت: در تصمیم‌گیری در مدل جایگاه، راست مغزی حسی با شهود است و در مدل منبع، چپ مغزی و عقلایی است که تعادل این‌ها با هم معجزه می‌کند و ما می‌توانیم کارهای خارق العاده انجام اگر این دو هم‌افزا شوند. ضمن اینکه ویژگی تصمیم ها در مکتب جایگاه، «خلاق» و در مکتب منبع، «تحلیلی» است. در مدل جایگاه سازی ممکن است زمین بازی به‌طورکلی عوض شود ولی در مدل منبع، همان شرایط موجود را مرتب تحلیل می‌کنند و به چیز دیگر فکر نمی‌کنند. 

مدیر روابط عمومی دانشگاه با بیان اینکه در مدل جایگاه، تأکید بر ارتباطات و در مدل منبع تأکید بر عملکرد است افزود: رویکرد استراتژیک در مدل جایگاه، «توصیفی» و در منبع «تجویزی» است. این دو رجحان ندارند و باید تعادل داشته باشند درواقع این است که افراد جامعه ما بیشتر منبع محور هستند درحالی‌که خدا این قدرت را داده که خلاقیت داشته باشند، خیال‌پردازی کنند و آن خیال را به واقعیت برساند.

دکتر ترابی در پایان گفت: در مکتب جایگاه نوع نگاه به بازار نگاه بیرونی است یعنی از بیرون به درون است اما در مدل منبع نگاه درونی یعنی از درون به بیرون است ضمن اینکه عامل مؤثر در جایگاه «مشتری» و در منبع «سازمان» و ساختار است. 

توضیح اینکه جلسات برندینگ سه‌شنبه‌های هر هفته برگزار می‌شود.