وی با اشاره به رهبری در قرن 21 (neuroleadership) که چه توضیحی دارید وقتی اتفاقات به آن‌گونه که فکر می‌کنیم پیش نمی‌آید؟ یا بهتر است بگویم، چه توضیحی می‌دهید وقتی بقیه می‌توانند چیزهایی را به دست بیاورند که برخلاف همه پیش‌بینی‌هاست؛ افزود: خطر همه‌جا است و ما برای مبارزه با خطر گردهم آمده‌ایم. در سازمان افراد خوب در یک محیط بد می‌توانند کارهای بدی انجام دهند، زیرابه طور غریزی برای محافظت از خود فعال هستند؛ بنابراین افراد بد نیز می‌توانند در یک محیط خوب کارهای خوبی انجام دهند چراکه در ارتباط اجتماعی هستند و با دیگران همکاری می‌کنند.«تفاوت محوری در (محیط خوب یا محیط بد) و نوع محیطی که ایجاد می‌شود بستگی به رهبر یا رهبران دارد».

دکتر ترابی بابیان اینکه ما به‌عنوان رهبر، محیطی مناسب ایجاد می‌کنیم که اتفاقات بهتری رخ دهد؛ گفت: رمز موفقیت این کار شناخت از خود است. برای اینکه بتوانیم خودمان را مدیریت و کنترل کنیم باید در هرلحظه که شرایط تغییر کرد، مدیریت و تسلط خود را از دست ندهیم.

وی در ادامه به دو ماده شیمیایی «خودخواه» اندورفین و دوپامین ED و دو ماده شیمیایی «خودمختار» سروتونین و اکسی توسین SO پرداخت و یادآور شد: اندورفین‌ها درد جسمی را متوقف می‌کنند. دوپامین‌ها ماده‌ای شیمیایی است که با پیدا کردن چیزی که به دنبال آن هستید و به آن دستیابی پیدا می‌کنید فعال می‌شود؛ این به ما می‌گوید که متمرکز بمانیم و به جلو پیش برویم.

وی گفت: وقتی احساس ارزش و غرور می‌کنید، سروتونین (این ماده شیمیایی) فعال می‌شود به‌طور مثال؛ فارغ‌التحصیل شدن در دانشگاه نمونه‌ای از این مورد است، این احساس خوب با سروتونین ها به نقطه اوج می‌رسند. سروتونین نقش «رهبری شیمیایی عصبی» ایفا می‌کند و می‌گوید؛ من بدون آنکه چیزی بخواهم از شما حمایت می‌کنم. تمامی افرادی که جهادی و بدون توقع فعالیت می‌کنند، حالشان همیشه خوب است. این نشانگر این آیه متبرکه است که می‌فرمایند «فإنّ مع الْعسْر يسْراً ‏، إنّ مع الْعسْر يسْراً» مژده بزرگي است برای آن عده از مؤمنان، هرگاه در زندگی خویش به‌سختی و دشواری مواجه شوند، وعده پروردگار برایشان همین است که نباید مأیوس را به خود راه دهند و یقین کامل داشته باشند که روزی در زندگی‌شان آمدنی است که آساني و روزگاری خوشی در برابر آن‌ها قرار خواهد داشت.