شب قدر؛ شب بریدن از غیرخدا و رسیدن به معبود حقیقی

هنگامه جلاي دل فرا رسيده؛ ليالي قدر مي رسند. نواي رحمت ايزدي به گوش مي رسد. در قلب زمان اعظم ملائكه آسمان بر زمين مي آيند تا بالهايشان را فرش پاي ملكوتيان كنند. آمده اند تا ما را نزد آن معبودي ببرند كه مشتاقانه به انتظار بنده خويش است. مهربانا! شكرت كه اين گونه مرا، اعضاء و جوارحم، زبانم، چشمم، گوشم و همه وجودم را ميهمان اين خوان با كرامتت كرده اي، ميهماني كه حتي چشم برهم نهادن آن نيز عبادت است. 
شب قدر واژه‌اي قرآني است. اين شب در قرآن و در سوره قدر، با صفت «مباركه» ياد شد ما قرآن را در شب مبارك فرو فرستاديم، شب قدر از هزار ماه برتر است). شب قدر، شب عبادت و تضرع و تذكر و يادآورى نعمت هاى خداوند است. دليل فضيلت اين شب بر ساير شب ها به اعتبار امورى است كه در اين شب محقق مى شود. روايات و مستندات حاكي از آن است كه شب قدر در يكي از 12 شب آخر اين ماه و به قول قوي يكي از شب‌هاي نوزدهم، بيست و يكم، و يا شب بيست و سوم و به اقوي قول در شب بيست و سوم ماه رمضان قرار دارد. اين شب داراي اعمال فراوان است و بر دعا و استغفار در آن تاكيد فراوان شده و رسول خدا (ص) بر طلب عافيت از حضرت حق در اين شب تأكيد فرموده است.
شب قدر از منظر بزرگان دين اسلام:
پيامبر اكرم (ص) فرمود: كسى كه شب قدر را به عبادت احيا بدارد و باايمان و صابر باشد، خداوند، گناهان گذشته اش را بيامرزد. (مستدرك الوسائل ، ج 7، ص 458)
رسول اكرم(ص) در حديث ديگري فرمود: كسى كه در شب قدر، دو ركعت نماز بخواند و در هر ركعت، بعد از حمد، هفت مرتبه سوره توحيد را بخواند و پس از اتمام نماز، هفتاد مرتبه ((استغفر الله و اتوب اليه )) بگويد، از جاى خويش برنخيزد تا خداوند او و پدر و مادرش را بيامرزد و ملائكه اى بفرستد تا حسنات او را تا سال ديگر يادداشت كنند و ملك ديگرى را مامور سازد تا در بهشت براى او درختانى غرس كند و قصرهايى بنا سازد كه نهرهايى در آن جارى باشد و از دنيا نرود تا اين كه اين الطاف خدا را در حق خود مشاهده نمايد.(مستدرك الوسائل ، ج 7، ص 455)
امام علي(ع): مۆمن آن كسى است كه خود را به جهت رفاه مردم در زحمت بيندازد و ديگران از او در امنيت و آسايش باشند.(بحارالا نوار، 75/53)
امام صادق(ع) فرمود: اگر كسى در شب بيست و سوم ماه رمضان، هزار مرتبه سوره قدر را بخواند، چون صبح كند، يقين او شديد و محكم شده باشد.(تحفة الزائر، ص 203)
امام صادق در احاديث ديگري فرموده است:
- كسى كه شب قدر غسل كند و تا طلوع فجر، احيا نگه دارد گناهانش ‍ بخشوده خواهد شد. (صدوق، ثواب الاعمال ، ص 171(
- كسى كه در شب قدر (شب بيست و سوم ماه رمضان) دو سوره عنكبوت و روم را بخواند، به خدا اى ابو محمد او بدون استثنا اهل بهشت است.
- كسى كه كنار قبر امام حسين(ع) شب بيست و سوم ماه رمضان را درك كند و در كنار قبر مطهر، دو ركعت يا آن مقدارى كه برايش مقدور باشد، نماز بگزارد و از خدا درخواست بهشت كند و از آتش دوزخ به خدا پناه ببرد، خداوند خواسته او را اجابت خواهد كرد. (بحارالانوار، ج 95، ص ‍ 66)
از امام زين العابدين(ع) نيز روايت شده است كه خدا به رسول خود محمد(ص) فرمود: آيا مى دانى براى چه شب قدر از هزار ماه برتر است ؟ اظهار داشت: نه. خداوند فرمود: براى اين كه در اين شب، فرشتگان و روح به اذن بارى تعالى هر امرى را فرود مى آورند. (الكافى، ج 1، ص 248)