مدیر گروه گفتاردرمانی دانشکده توانبخشی: گفتار درمانی به واسطه گرایش های مختلف آن تنوعی از علایق را پوشش می دهد

به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران دانشکده توانبخشی، ضمن تبریک روز ملی گفتار درمانی به تلاشگران این عرصه، با دکتر سیده مریم خدامی که بیش از 20 سال در این حوزه فعالیت کرده است به گفتگو نشسته ایم. متن گفتگو به شرح زیر است:

لطفا خودتان رو معرفی کنید.

من سیده مریم خدامی عضو هیئت علمی دانشگاه، استادیار و مدیر گروه رشته گفتار درمانی دانشکده توانبخشی هستم. در سال 1374 در اولین دوره پذیرش مقطع کارشناسی رشته گفتار درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران وارد دانشکده توانبخشی شدم و در سال 1379 نیز در اولین دوره پذیرش مقطع کارشناسی ارشد این رشته، موفق به قبولی شدم و در فاصله بین دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد نیز در همین دانشکده به عنوان نیروی طرحی مشغول به کار بودم.

پس از دوره ارشد و در سال 1383 به عنوان هیئت علمی شروع به کار کردم که با ورود مقطع دکترای این رشته به دانشگاه های کشور، در سال 1389 در مقطع دکترا تحصیلات خود را آغاز کردم و اکنون نیز به عنوان استادیار و مدیرگروه گفتاردرمانی در دانشکده توانبخشی مشغول به کار هستم.

با توجه به تجربه شما، توصیه شما به افرادی که قصد ورود به این رشته را دارند چیست؟

در قدم اول فردی که می خواهد وارد رشته گفتار درمانی شود، باید در سه حوزه توانایی ارتباط، توانایی حل مشکل و عشق به کمک رسانی مهارت کافی داشته باشد.

در قدم بعد کسب شناخت و آگاهی از رشته مهم است، دوره ورود ما به رشته گفتار درمانی با دوره ای که اکنون در آن هستیم, بسیار متفاوت بود، در آن زمان شناخت کافی از رشته گفتار درمانی حتی برای کسانی که وارد این رشته می شدند وجود نداشت، اما اکنون عامه مردم نسبت به این رشته و خدماتی که ارائه می دهد آگاهند و در صورت نیاز، مطلع هستند که برای حل مشکل بلع در نوزادان یا مشکل لکنت کودکان و ... به متخصص گفتاردرمانی مراجعه کنند.

فردی که قصد تحصیل در این رشته را دارد نیز باید قبل از ورود به آن به طور تخصصی از طریق منابع موثق شناخت لازم را کسب کند و به نوعی جنس و ماهیت کار را بشناسند و با توجه به آن میزان علاقه مندی خود را به فضا و شرایط کاری رشته بسنجند.

من دانشجویانی داشتم که با سودای قبولی در رشته های دیگر مانند پزشکی یا دندانپزشکی در کنکور شرکت کردند و به طور ناچار وارد رشته گفتار درمانی شدند اما پس از شناخت کامل رشته دیدگاهشان به طور کلی تغییر کرده است.

تجربه خودتان را در زمان ورود به این رشته بفرمائید؟

همانطور که اشاره کردم در دوره قبولی من شناخت کافی از رشته برای عموم وجود نداشت، من بدون شناخت کافی و به توصیه مادرم وارد رشته گفتار درمانی شدم و در ترم هفت به دلیل ناامیدی از مشاهده تاثیر درمان در برخی از بیماران قصد انصراف از ادامه تحصیل در این رشته را داشتم اما با ورود به ترم هشتم و با حمایت سوپروایزر خود دیدگاهم به این رشته و تاثیری که یک گفتار درمانگر در بهبودی یک بیمار دارد به طور کامل تغییر کرد.

بنابراین نقش و حمایت اساتید در تشویق دانشجویان برای فعالیت موفق در این حوزه را بسیار تاثیرگذار می دانم و همیشه سعی کرده ام دانشجویان خود را در دوره کارورزی به طور ویژه حمایت کنم، علاقه مندی برای پیشرفت زمانی شکل می گیرد که اثر کار ما به عنوان یک متخصص مشهود باشد.

سخن آخر.

من معتقدم که هر فردی باید علاقه خود را دنبال کند و اگر کسی با تحصیل در رشته ای موفق نمی شود مشکل از رشته نیست و مشکل در مسیر انتخابی فرد است و نکته ای که داوطلبان در کنکور باید به آن در خصوص رشته های توانبخشی از جمله گفتار درمانی توجه کنند این است که رشته گفتار درمانی به واسطه گرایش های مختلف آن تنوعی از علایق و سلایق را پوشش می دهد، به طور مثال گفتاردرمانگری که در حیطه اختلالات بلع فعالیت می کند با گفتار درمانگری که در حیطه لکنت فعال است، فضای کاری بسیار متفاوتی دارد. بنابراین افراد می توانند متناسب با علاقه مندی خود در حوزه های تخصصی مختلف بالینی و تحقیقاتی فعالیت کنند.

در دنیا مشاغل مربوط به رشته های توانبخشی جز مشاغل برتر محسوب می شوند و فارغ التحصیلان این رشته بدون وابستگی سازمانی می توانند به صورت خصوصی نیز فعالیت کنند و برای جامعه خود خدمت رسان باشند.