دکتر آزاده زارعی: طب ایرانی نگاه متفاوتی به انسان، بیماری ها و مقوله سلامتی دارد

به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران دانشکده طب ایرانی، دکتر آزاده زارعی، دانشجوی دکترای تخصصی طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی تهران، در دومین جشنواره طب ایرانی به عنوان برگزیده دانشجویی بخش کووید انتخاب شد.

روابط عمومی دانشکده طب ایرانی به همین مناسبت، گفتگویی با وی داشته است که در ادامه می خوانید.

لطفا خودتان را معرفی کنید و از پیشینه فعالیتهای خود بگویید.
آزاده زارعی، دانشجوی دوره تخصصی PhD طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی تهران هستم. دوره پزشکی عمومی خودم را در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گذراندم و سال 1395 درآزمون تخصصی رشته طب ایرانی در دانشگاه علوم پزشکی تهران پذیرفته شدم. در حال حاضر مشغول مراحل دفاع از پایان نامه هستم.

دلیل انتخاب رشته طب ایرانی و دانشگاه علوم پزشکی تهران از سوی شما چه بوده است؟
طب ایرانی نگاه متفاوتی به انسان، بیماری ها و مقوله سلامتی دارد. از آنجایی که مدتی را بعد از فارغ التحصیلی به عنوان پزشک عمومی کار کرده ام، بارها در درمان بیماران به مواردی برخورد کردم که درمان های طب رایج به تنهایی کمک کننده نبوده اند و یا گاه تأثیر مورد نظر را نداشته اند. آشنایی با نگاه طب سنتی ایرانی درباره سلامتی و بیماری، دریچه ای جدید و فضای گسترده تری بود که این امکان را برای من فراهم کرد تا بتوانم به بیماران کمک بیشتری کنم. از آنجایی که اولین دانشکده طب ایرانی در سال 1386 در دانشگاه تهران تأسیس شده است و اساتید برجسته ای در این دانشکده حضور دارند، بسیار بیشتر علاقه مند بودم تا در این دانشکده پذیرفته بشوم که به لطف خداوند میسر شد.

چه چشم اندازی از این رشته در نظر داشتید و اهداف شما تا چه میزان تحقق پیدا کرده است؟
تصور ابتدایی بنده بیشتر در حیطه درمان بود که می توان خدمات مؤثری را به افرادی که احتیاج دارند ارائه کرد. به این سبب که این رشته توانایی برآورده کردن این اهداف درمانی را دارد فکر می کنم به تصوراتم بسیار نزدیک است. اما مسائل متفاوت قانونی و اجتماعی و غیره وجود دارد که سطح خدمت رسانی را محدود می کند. از جمله کم بودن تعداد متخصصین، کم بودن سلامتکده های آکادمیک و دانشگاهی که درمان صحیح و علمی ارائه بدهند که در مقابل عطاری ها و مراکز غیرمجاز بسیار نمود دارد و یا نبود خدمات بیمه برای مردم که به دلیل مشکلات مالی نمی توانند به درستی از این درمان ها استفاده کنند.
از طرفی ظرفیت طب ایرانی در انجام تحقیقات و پژوهش های علمی در سطوح آکادمیک ملی و بین المللی است که خیلی از تصورات بنده بیشتر بوده است و بسیار جای خوشحالی دارد که می توان تا این میزان در این عرصه قدم برداشت.

شما در دومین جشنواره طب ایرانی در بخش دانشجویی کووید برگزیده شدید. چه معیارهایی برای این انتخاب وجود داشت و چه عواملی در برگزیده شدن شما دخیل بود؟
در محور کووید بررسی های تعیین منتخب براساس فعالیت های آموزشی، پژوهشی و خدمات درمانی بود. بنده هم در طی مدت شیوع بیماری کووید 19، ابتدا به عنوان کمک به درمان بیماران در بیمارستان های مختلفی مشغول به فعالیت شدم. نزدیک به یک سال از ابتدای کووید در سه بیمارستان امام خمینی، ضیاییان و شهدای پاکدشت حضور داشتم و سپس در کنار خدمات درمانی، فعالیتهای پژوهشی را در کنار اساتید بزرگوارم در دانشکده طب سنتی، آغاز کردم.
چهار طرح تحقیقاتی به شکل کلینیکال ترایال را در این مدت در کنار اساتید و همکاران بزرگوار به سرانجام رساندیم که سه طرح کاملا مرتبط با موزه های طب ایرانی و درمانهای کمک کننده برای کووید با نگاه طب ایرانی بود و یک طرح بین المللی چند کشوری با همکاری دانشگاه بوستون امریکا و دکتر هولیک درباره ویتامین دی و اثر بخشی بر درمان کرونا انجام شد.
همچنین از بین سه طرح طب ایرانی مرتبط با کرونا، یک طرح که در ارتباط با جوشانده و کپسول گیاهی بود به شکل مولتی سنتر و بر روی حدود 400 بیمار انجام گرفت که یکی از بزرگترین کلینیکال ترایال های انجام شده درباره طب ایرانی و کرونا در کشور به شمار میاید.

چنان که می دانید، از ماه های آغازین شروع پاندمی کرونا، دستورالعمل کمیته علمی کشوری کرونا پیرامون بهره‌گیری از طب سنتی تدوین و ابلاغ شد و ارائه خدمات به بیماران مبتلا به کرونا توسط دانشکده طب ایرانی آغاز شد، شما در این حوزه چه فعالیتی داشتید و فعالیت خود را چگونه ارزیابی می کنید؟
علاوه بر مراکز بیمارستانی که به طور مشخص برای دریافت درمان و ویزیت طب ایرانی همکاری داشتم و در خدمتشان بودم، در درمانگاه دانشکده نیز در خدمت مراجعین بودم. حتی در برخی موارد به صورت تلفنی خدمات ویزیت انجام می شد.

مهمترین چالش های کنونی درخصوص ایفای نقش طب ایرانی در دوران پاندمی کرونا چیست؟ و چه اقداماتی می تواند این نقش را مفیدتر و کارآمدتر کند؟
در حال حاضر دو مقوله مهم چالش برانگیز وجود دارد: پیشگیری و درمان. درباره پیشگیری تنها راه چاره واکسیناسیون است و بی شک منافاتی با طب سنتی و درمان های طب سنتی ندارد. درباره درمان، باید یادآوری کنم که هیچ درمان شناخته شده ای در طب رایج و یا طب سنتی برای این ویروس وجود ندارد و تمام درمان های پیشنهاد دهنده به منظور کمک به درمان و برطرف کردن علائم آزاردهنده بیماری و یا افزایش ایمنی بدن و کاهش ریسک درگیری ریه و ریسک مرگ و میر است.

روند اجرایی و چگونگی برگزاری دومین جشنواره طب ایرانی را چطور ارزیابی می کنید؟
این دوره از جشنواره بسیار خوب و منظم برگزار شد. اطلاع رسانی ها بسیار مناسب و روند پیگیری و دریافت و ارسال نظرات درباره مدارک، قابل توجه بود. روند برگزاری از ابتدا تا انتهای اجرای مراسم اختتامیه بسیار عالی بود و تنوع محورها، جذابیت جشنواره را بیشتر کرده بود. حضور وزیر محترم بهداشت دکتر عین اللهی، نایب رییس محترم جشنواره دکتر حسینی یکتا و دبیر علمی جشنواره دکتر رحیمی بسیار این مراسم را با ارزش و فاخر کرد. از همه بزرگواران بسیار سپاسگزارم.

نقش برگزاری چنین جشنواره هایی را در معرفی جایگاه طب ایرانی و ظرفیت‌های بهره گیری از آن در نظام سلامت را چطور می بینید؟
برگزاری این جشنواره ها به دلیل ایجاد فضای مناسب برای تشویق و قدردانی از افرادی که تلاش می کنند تا همواره بهترین خودشان باشند بسیار مهم است. این گونه مراسم می تواند محل بروز انگیزه، رشد و پیشرفت برای همه اهالی علم باشد.

برای آینده چه برنامه ها و اهدافی دارید؟
در حال حاضر به شدت مشغول تکمیل پایان نامه و مراحل نهایی انجام دفاع از پایان نامه هستم. ان شاءالله دوست دارم تا در کنار درمان به کارهای پژوهشی در حیطه های مختلف طب ایرانی ادامه بدهم.

برای کلام آخر، سخنی دارید؟
سخن اول باید می بود ولی در آخر عرض می کنم، همه این مسیر از ابتدای ورود به این رشته تا به این لحظه را مدیون زحمات اساتیدی هستم که بسیار آموزش دادند و من کم آموختم. هرقدر تلاش کنم نمی توانم زحمات ایشان را جبران کنم. به طور ویژه از تیم بزرگ کلینیکال ترایال کووید تشکر می کنم که اگر هر کدام نبودند این کار به نتیجه نمی رسید، به ویژه دکتر مهرداد کریمی و دکتر آرمان زرگران که لحظه به لحظه در انجام هماهنگی ها، درمان و تهیه داروها زحمت کشیدند.