مبعث پیامبر مکرم اسلام، حضرت ختمی‌مرتبت محمد مصطفی (ص) مبارک باد

اقرأ باسم ربک الذی خلق. خلق الانسان من علق. اقرأ و ربک الاکرم. الذی علم بالقلم. علم الانسان ما لم یعلم"
آن شب نبض زمین در غار حرا می‌تپید و زمان، منتظر تولّد باشکوه‌ترین لحظه تاریخ خود بود.
حرا، لحظه‌های شکوهمندی را به نظاره نشسته بود.
و ندای «اقرأ باسم ربک الذی خلق» در جان پیامبر (ص) طنین انداخته بود.
مردی از نسل ابراهیم (ع)، به پیامبری مبعوث می شد تا دیگربار کعبه را از آلایش بت‌ها پاک سازد.
محمد (ص) نه‌تنها امین زمینیان بلکه امین آسمانیان گشته و اینک امانت‌دار، آیه‌های روشن وحی است. او آمده است تا ظلمت جاهلیت را بزداید، فطرت‌ها را برانگیزد، بشریت را به کمال رساند و تجلی رحمت خداوند باشد.
"هو الذی بعث فی الامیّین رسولاً منهم یتلوا علیهم آیاته و یزکیهم و یعلّمهم الکتاب و الحکمة و إن کانوا من قبل لفی ضلال مبین"
مبعث روز شکوفایی ارزش هایی است که قرن ها در خاک تیره جهل مدفون گشته بود، روز برانگیختن خردهایی است که در کابوس خرافه گرایی ها و جهل پیشگی‌ها، پریشان شده بود. 27 رجب، از جلوه‌های بی‌پایانی بود که شعاعش تا کرانه‌های ناپیدای زمان گسترش یافت. امیر مؤمنان علی (ع) درباره فلسفه بعثت پیامبر خاتم (ص) می‌فرمایند،«خدای سبحان، برای وفای به وعده خود و کامل گردانیدن دوران نبوّت، حضرت محمد (ص) را مبعوث کرد. پیامبری که از همه پیامبران، پیمان پذیرش نبوّت او را گرفته بود. نشانه‌های او شهرت داشت و تولدش بر همه مبارک بود. در روزگاری که مردم روی زمین دارای مذاهب پراکنده، خواسته‌های گوناگون و روش‌های متفاوت بودند، عده‌ای خدا را به پدیده‌ها تشبیه کرده و گروهی نامه‌ای ارزشمند خدا را انکار و به بت‌ها نسبت می‌دادند و برخی به غیر خدا اشاره می‌کردند. پس خدای سبحان، مردم را به‌وسیله محمد (ص) از گمراهی نجات داد، هدایت کرد و از جهالت رهایی بخشید.

سخنانی گهربار از پیام‌آور نور و رحمت (ص):
 - چه نیکو شفیعی است قرآن در روز قیامت، برای کسی که قرآن خوانده باشد. (کنز العمال، ج 1، ص 540، ح 2422)
 - بهترین یاران کسی است که ناسازگاری‌اش اندک باشد و سازگاری‌اش بسیار. (تنبیه الخواطر، ج 2، ص 123)
 - هرکس آبروی مؤمنی را حفظ کند، بدون تردید بهشت بر او واجب شود. (ثواب الاعمال و عقاب الاعمال)
 - دعایی که غایبی برای غایبی دیگر کند، از همه دعاها زودتر مستجاب میشود. (سنن ابی داود، کتاب الصلاة، ح 1312)
 - ازجمله بندگان آن‌کس پیش خدا محبوب‌تر است که برای بندگان سودمندتر است. (نهج الفصاحه، ص 15، ح 86)
 - آن‌که در فروبردن خشم از دیگران پیش‌تر است، از همه‌کس دوراندیش‌تر است. (نهج الفصاحه، ص 17، ح 95)
 - طلب علم بر هر مسلمانی واجب است، همانا خدا جویندگان علم را دوست دارد. (اصول کافی ج 1 /باب دوم/ص 35)
 - اگر از ترس خدا از چیزی درگذری، خداوند بهتر از آن را به تو خواهد داد. (مسند احمد، مسند البصریین، ح 19813)
 - هرکه دوست دارد خدا هنگام سختی و مصیبت دعای وی اجابت کند، هنگام گشایش دعا بسیار کند. (سنن ترمذی، کتاب الدعوات، ح 3304)