رحلت نبی مکرم اسلام حضرت محمد مصطفی(ص) و شهادت کریم اهل بیت حضرت امام حسن مجتبی(ع) تسلیت باد

مدينه حال و هواي غريبي دارد. زمزمه ‏هاي مرثيه ‏گون، كوچه‏ هايش را يك به يك مي‏ پيمايد. از گلوي اندوهگين هر واژه،‏ نيزارهاي ماتم مي‏ چكد، چندي است شهر پيامبر(ص) مونس اشك و آه شده، ضجه در محراب ريشه دوانده، منبر، در گرداب اشك نشسته و جاي گل در مسجد خالي است، بانگ اذان بلال مانند هميشه نيست، نداي "اشهد ان محمد رسول الله" او با نواي حزين فضاي شهر را فرا گرفته است. آري! بي‏ شهد نبوت، روزگاري تلخ، ذائقه دين را پر كرده است. تمام دقايق بيست و هشتم صفر، در خزان است، وجب به وجب مدينه، تبدار اين سفر، اشك‏ هاي غلطان مدينه با ناله‏هاي ام ابيهايي هم‏ سو شده است. بي ‏نگاه رحمت‏ گستر پيامبر، كدام لحظه را تاب بياوريم؟ بي ‏صداي عطوفت‏ زاي او، به كدام سو پناه بجوييم؟" اللهمّ إنا نشكو اليك فقْد نبيّناً صلي‏ الله‏ عليه‏ و‏آله". محمد اي روح بزرگ هستي، بدون زمزمه «قولو لا اله الا اللّه‏ تلفحوا»يت زبان فرشتگان را كدامين كلام سرشار از تقديس و تسبيح كند؟ و چه مي‏توان گفت از آن همه كلمه ‏اي كه در سكوت علي(ع)، پس از تو خاموش ماندند؟ بيست و هشتم صفر، يعني ضميمه شدن عطري بديع به آسمان و چه محروم است زمين كه فروغ يگانه خود را از دست داده است.

آري! غمبارترين لحظه تاريخ بشري اين گونه رقم خورد و برترين خلق خدا اين گونه خاك را به سمت افلاك بدرود گفت و عالميان را عزادار خويش كرد. 

يا امام حسن! روزگار غربتت را پاياني نيست، روزگاري در شبيخون خيانت ها و توطئه ها، تن به صلحي سبز مي دهي به اجبار تا دين بماند و روزگاري ديگر، در حريم خانه خود، آشنايي بيگانه از پشت خنجر مي زند، سال ها بود پشت صبر را به خاك رسانده بودي، با اين حال، هر كه از هر كجا بي نصيب مي ماند، نشانه خانه ات را مي گرفت و ناگاه، خود را روبروي دروازه كرامتت مي ديد و بي پروا طلب مي كرد حاجتش را. داستان غربتت هنوز ادامه دارد. بوي غربت حنجره ات، جهاني را غريبانه به گريه مي اندازد. آمده ام تا زائر مزار بي چراغت باشم، تا بر سفره كرامتت، ميهمان شوم، اي كريم اهل بيت! 

پيامبر اكرم(ص) در روز 28 صفر سال يازدهم هجري و در سن 63 سالگي به نداي حق لبيك گفت و چشم از جهان فاني فرو بست. امام حسن مجتبي(ع) نيز در 28 صفر سال پنجاه هجري در سن 47 سالگي به دستور معاويه بن ابي سفيان و به دست جعده دختر اشْعث بن قيس مسموم شد و بر اثر همان زهر به شهادت رسيد. از امام مجتبي(ع) خواستند كه سخني درباره‏ي اخلاق نيكوي پيامبر(ص) بگويد. او فرمود: هر كس نيازي به حضور پيامبر (ص) مي برد حاجتش رد نمي شد و هرچه در توان داشت ‏براي رفع نياز مردم به كار مي‏برد و شنيدم پيغمبر(ص) فرمود: هر كس نماز صبح را بگذارد، آن نماز بين او و آتش دوزخ ديواري ايجاد مي‏ كند.

 

  سخناني گوهربار از رسول گرامي اسلام(ص):

- بهترين كارها در پيش خدا نگه دارى زبان است. (نهج الفصاحة؛ ص168)

- كاملترين مومنان از نظر ايمان خوش اخلاق‌ترين آنهاست . (تحت العقول، 47) 

- از ظلم كردن بپرهيزيد كه در روز قيامت سبب تاريكي ها مي شود. (كافي، 2/332)

- علاقه نسبت به رياست و ثروت سبب روئيدن نفاق در قلب و درون خواهد شد. (مجموعة ورّام، ص 264)

- هركس بدهكار ناتوانى را مهلت دهد، براى هر روزش ثواب صدقه اي در راه خدا باشد. (أعيان الشّيعة، 1/305)

- اگر از ترس خدا از چيزي درگذري، خداوند بهتر از آن را به تو خواهد داد. (مسند احمد، مسند البصريين، ح ۱۹۸۱۳) 

- مدارا كردن با مردم نيمي از ايمان است و ملايمت و رفق با آنان نيمي از خوشي زندگي است.(كافي 2/117)

- زمانى بر مردم خواهد آمد كه صبر نمودن در برابر مسائل دين و عمل به دستورات آن همانند در دست گرفتن آتش گداخته است. (أمالى طوسى، 2/92)

- بدترين افراد كسى است كه آخرت خود را به دنيايش بفروشد و بدتر از او آن كسى خواهد بود كه آخرت خود را براى دنياى ديگرى بفروشد. (من لايحضره الفقيه، 4/353)

 جملاتي گرانقدر از امام حسن مجتبي(ع): 

- همنشيني با اهل دين، شرف دنيا و آخرت است. (تحف العقول، ص ۴۲۰)

- هيچ گروهى با يكديگر مشورت نكرده اند مگر آن كه به رشد رسيده اند. (أعيان الشّيعة، 1/577)

- براي هر چيزي دليلي بايد و دليل خردمند تفكر است و دليل تفكر خاموشي. (تحف العقول، ص ۴۰۶)

- بردباري زينت شخص، وفاى به عهد نشانه جوانمردى و شتاب زدگى نشانه بى خردى است.(كلمة الامام الحسن(ع)، ص 198)

- از كبر و خودخواهي بپرهيز، كه هر كسي در دلش به اندازه دانه اي كبر باشد، داخل بهشت نمي شود.(تحف العقول، ص ۴۲۵)

- علم و دانش را فرا گيريد و چنانچه نتوانستيد آنرا در حافظه خود نگه داريد، بنويسيد و در منازل خود قرار دهيد. (إحقاق الحقّ، 11/235)