شهادت مولای متقیان، امیرمومنان حضرت علی(ع) تسلیت باد

امشب، زمينيان در ماتمند و آسمانيان چشم انتظار، غم و اندوه سراسر كوفه را در بر گرفته، گريه بر چشم ها سنگيني مي كند و هرم سينه، لب ها را مي سوزاند. بغض در پشت در و در فرصت گريستن صف كشيده است، ديگر دل به دنبال واژه ها نمي گردد. اشك، بي بهانه سرازير مي شود. امشب، شب ناله در فراق پدري مهربان است، كه جز چاه و نخل و ماه، كسي گريه اش را نديده بود. پدري كه با آه يتيمان كوفه، شريك بود و غصه هاي همه را بر جان خود هموار مي كرد. يتيمان گرد خانه اش جمع مي شوند و بر يتيمي خويش مي گريند كه اي پدر خوبي ها! چگونه ما را در اين دنياي ظلماني رها كردي؟ بعد از تو، بر در كدامين خانه بكوبيم و ياري طلبيم؟
بيست و يكم رمضان، سالروز شهادت بزرگ مردى است كه پيشينيان به حقيقت او نرسيده اند و آيندگان نيز مانند او را نخواهند ديد. آري! علي، مفهوم بي انتهايي است كه در محدوده واژه و قلم نمي گنجد. علي، اوج قدرت خداوندي است كه فروغ جاودانگي اش دنيا را در برگرفته است. على «نعيم‏» است، همان نعمت‏ بزرگى كه خداوند در روز رستاخيز بي گمان درباره وي سؤال خواهد كرد كه آيا شكر اين نعمت را به جاى آورده ايد؟ و شكرانه اين نعمت ‏بزرگ، تنها در پيروى و تبعيت از على و اولاد على محقق خواهد شد و لاغير. على «صديق‏» است زيرا هر جا سخن از رسول خدا(ص) به ميان آمده، پس از وي به نحوى به على اشاره شده است. خداوند در سوره زمر مي فرمايد: «و الذى جاء بالصدق و صدق به اولئك هم المتقون، و آن كسى كه صدق و راستى را آورد و كسى كه او را تصديق نمود، آنان تقوا پيشگانند.‏»
برداشت‌هايي از سيره امام علي(ع)
تربيت نفس
عدي بن حاتم مي گويد: به ديدار اميرالمؤمنين(ع) رفتم. ديدم در مقابل ايشان، كاسه اي آب، پاره اي نان جو و قدري نمك بود. گفتم: يا اميرالمؤمنين، اين درست نيست كه شما روز را گرسنه، مشغول كار و تلاش سپري كنيد و شب را بيدار باشيد و هميشه با رنج و سختي ها دست و پنجه نرم كنيد و بعد هم افطار شما نان جو و نمك باشد. امام فرمود: " اي حاتم! نفس خودت را به قناعت و رياضت عادت بده و گرنه اين نفس بيش از آن‌چه كه براي او كافي است، از تو طلب خواهد كرد."1
كنترل نفس
كنترل نفس، از سفارش‌هاي مهم ائمه معصوم عليهم‌السلام بوده است. اميرالمؤمنين(ع) فرمود: " كسي‌كه بر هواي نفس چيره نشود، نفس بر او چيره خواهد شد."2
نقل است، روزي حضرت امير(ع) از در دكان قصابي مي گذشت. قصاب به جهت علاقه به آن حضرت عرض كرد: يا اميرالمؤمنين! گوشت هاي خوبي آورده ام؛ اگر مي خواهيد مقداري ببريد. حضرت فرمود: "الآن پول ندارم كه بخرم." قصاب عرض كرد: من صبر مي كنم. حضرت در پاسخ فرمود: "من به شكم خود مي گويم كه صبر كند."3
حلال آن حساب دارد، حرام آن عقاب ...
اميرالمؤمنين(ع) وقتي در شب نوزدهم ماه رمضان، مهمان امّ كلثوم دختر خويش بود و دو غذا (نمك و شير) را بر سر سفره ديد، فرمود: " دخترم! آيا قبلاً ديده اي كه پدرت در يك سفره دو نوع غذا بخورد؟ آيا مي خواهي فرداي قيامت، ايستادن علي در برابر خداي سبحان به‌ خاطر محاسبه و حساب پس‌دادن باشد؟ دخترم! بر حلال دنيا حساب است و بر حرام آن عقاب و عذاب." 4
تغافل و چشم پوشي
شخصي به اميرالمؤمنين(ع) دشنام داد. حضرت، سخن او را نشنيده گرفته، فرمودند:" به گوش خود شنيدم كه كسي به من دشنام داد، ولي به روي خود نياوردم و گفتم كه شايد به علي ديگري بد مي گفته است."5
تغافل و ناديده‌گرفتن، به جهت تقويت حلم و بردباري و هم براي تربيت بهتر افراد، ارزش اخلاقي محسوب مي شود. بسيار شنيده و ديده ايم كه بزرگان دين در عرصه هاي مختلف اجتماعي، سياسي و حتي خانوادگي، خود را به تغافل زده و براي حفظ مصالح، از برخورد مستقيم خودداري كرده اند.
مهمان نوازي
روزي اصحاب، حضرت علي(ع) را بسيار غمگين ديدند. شخصي از ايشان پرسيد چرا محزوني؟ ايشان در پاسخ فرمود: هفت روز گذشته و هنوز ميهماني به خانه ما نيامده است."6
خجلت اظهار
بزرگان، هيچ ‌گاه نيكي خود را به افراد يادآور نمي شدند، حتي در هنگام انفاق، به صورت شخص نگاه نمي كردند.8
نقل مي كنند، شبي حارث همداني به محضرعلي عليه‌السلام اظهار نياز كرد. حضرت فرمود:" آيا مرا براي بيان حاجت خود شايسته مي داني؟ " گفت: آري. خدا به شما جزاي خير دهد. حضرت، چراغ را خاموش كرد تا چهره او را نبيند و آن‌گاه به حارث فرمود: "به اين جهت چراغ را خاموش كردم كه چهره ات دچار شرم نشود."9/ق
منابع:
1.بحار الانوار، محمد تقي مجلسي رحمه‌الله، ج 40، ص 325
2 .منتخب ميزان الحكمه، محمد محمدي ري‌شهري، ص 509، ح 6207
3 .حكايت‌ها و هدايت‌ها در آثار استاد شهيد مرتضي مطهري رحمه‌الله، محمد جواد صاحبي، ، ص 107
4 .بحارالانوار، محمدتقي مجلسي رحمه‌الله، ج 42، ص 275
5 .بحار الانوار، محمد تقي مجلسي رحمه‌الله، ج 56، ص 44
6 .همان، ج 41، ص 28
7 .همان، ج 72 ص 461
8 .آموزه هاي اخلاقي‌ ـ رفتاري امامان شيعه عليهم ‌السلام،محمدتقي عبدوس و محمد محمدي اشتهاردي، ص648
9 .بحارالانوار، محمد تقي مجلسي رحمه الله، ج41، ص36
10. تبيان 

گردآوري و تنظيم: بهلولي