دکتر جعفریان: دست نیاز برای دو نعمت سلامت و سعادت به درگاه خداوند بلند کنید

متن کامل این گزارش به شرح زیر است:

دانشجویان عزیز و همکاران محترم، سلام
سال ١٣٩٤ با همه فراز و نشیب ها و مشکلات به پایان رسید. اگر بخواهم جمع بندی آنچه در سال ٩٤ گذشت را بنویسم ساعت ها وقت لازم است و ده ها صفحه مطلب خواهد شد. شاید روزی این کار را انجام دهم اما اکنون در بحبوحه امور جاری پایان سال فرصتی برای این کار نیست. بنابراین سعی می کنم به اختصار بعضی عناوین را که مهم تر به نظر می رسد بیان کنم و اشاراتی هم به موضوعات اسفندماه خواهم کرد.

سال 94
طرح تحول و موانع پیش رو
در سالی که گذشت دانشگاه ما با جدیت اجرای طرح تحول را ادامه داد و علیرغم مشکلات جدی در پرداخت سهم بیمه ها که همچنان ادامه دارد و باعث طلب حدود ٥ هزار میلیارد ریالی دانشگاه از مجموع سازمان های بیمه گر شده و علیرغم کاهش پرداخت یارانه سلامت به دلیل کمبود منابع و علیرغم کمبود جدی نیروی انسانی در بعضی رده ها کار خود را به درستی انجام داد. چالش هایی که مسئولان و کارکنان بیمارستان ها با آن روبرو بودند کم نبود ولی همه تلاش خود را ادامه دادند و نتیجه خوبی به دست آمد که ارائه خدمت بیشتر و بهتر به مردم و افزایش رضایتمندی ایشان بود. از تمام همکاران بیمارستانی و ستادی که در طول سال ٩٤ متحمل این زحمات شدند سپاسگزارم.

پرداخت های پرسنلی و مطالبات
علیرغم مشکلات فوق با تلاش همکاران ستاد دانشگاه در متحرک کردن منابع موجود پرداخت های پرسنلی زیر انجام شد:
١- تسویه حقوق و مزایای کلیه پرسنل تا پایان سالجاری
٢- تسویه اضافه کار کلیه کارکنان ستادی و مراکز درمانی تا پایان سالجاری
٣- پرداخت کارانه مراکز درمانی اعم از پزشکان و کارکنان تا پایان آذر ماه
٤- تسویه سنوات و بازخرید مرخصی کلیه کارکنان قراردادی تا پایان سالجاری
٥- تسویه مطالبات بازخرید مرخصی و پاداش پایان خدمت کلیه کارکنان تا پایان سالجاری
از بین این موارد شاید آخرین آنها که مربوط به بازنشستگان محترم دانشگاه است برای من شیرین تر بود چراکه در طول سال نتوانسته بودیم پاداش ایشان را پرداخت کنیم. البته در مورد اساتید منابع پاداش بازنشستگی در وزارت متبوع است و هنوز به روز نیستیم. لازم به توضیح نیست که این پرداخت ها با استفاده از تمام نقدینگی های در دسترس صورت گرفته که با وصول مطالبات دانشگاه از بیمه ها به محل خرج اصلی خود بازمی گردد.
خوشبختانه جایگاه دانشگاه از این لحاظ هم در کشور نمونه بود و در عین حال باید تأکید کنم سایر فعالیت های دانشگاه مانند گسترش شبکه بهداشت در منطقه تحت پوشش شهری، پرداخت های مربوط به طرح های تحقیقاتی و امور آموزش و دانشجویی هم تقریبا به روز شد و این نشانگر مدیریت مناسب منابع در مجموعه دانشگاه و بخصوص معاونت توسعه مدیریت و منابع است که لازم می دانم از ایشان تشکر کنم. کارکنان دانشگاه اطمینان داشته باشند ما تمام توان خود را برای انجام به موقع تعهدات بکار برده و خواهیم برد.
 
جایگاه دانشگاه
جذب بهترین دانشجویان و هیأت علمی، کسب رتبه های برتر آموزشی پژوهشی در عرصه های مختلف کشوری و حضور در صحنه های بین المللی و روند صعودی جذب دانشجویان خارجی در سال ٩٤ ادامه یافت و نام دانشگاه همچنان درخشان است. تلاش همه ما برای حفظ و ارتقاء این جایگاه ضروری است و تردید ندارم که خواهیم توانست به قله های دانش دست یابیم اگر کشور به این توان ایمان داشته باشد و از آن حمایت کند.

مدیران دانشگاه
در طول سال 94 نظراتی در حاشیه گزارش های من درباره مدیران دانشگاه منعکس شد. این نظرات در دو گروه موافق و مخالف قابل تقسیم بندی است: گروهی که از مدیر خود راضی بودند و گروهی که راضی نیستند. دو نکته در این باره عرض می کنم. اول آنکه به اعتقاد شیعه هیچ انسانی غیر از 14 معصوم عاری از خطا و گناه نیست. انتظار اینکه یک مدیر یا همکار هیچ خطایی نداشته باشد اصولا غیرواقعی است و این موضوع در تمام دنیا و در تمام سطوح صادق است. بنابراین همه ما باید بپذیریم که دیگران اعم از مدیر، همکار و زیردست تابع همین قانون هستند و همه خطا و اشتباه دارند. البته بدون شک خطای بیش از حد، از هیچکس قابل قبول نیست و نیاز به بررسی و مداخله دارد. نکته دوم اینکه پیدا کردن مدیرانی که در عین تسلط به کار، سلامت نفس و سعه صدر و صبر کافی و نظر صائب و افق بلند داشته باشند هم کار خیلی آسانی نیست. به همین دلیل است که توضیح بنده به همکارانی که از مدیر خود ناراضی و متقاضی تعویض او هستند این است که اولا افراد را آنگونه که هستند باید پذیرفت و ثانیا ارائه بازخورد به مدیر یا همکاری که ضعیف تر از حد انتظار عمل می کند ضروری است و در غیر این صورت چیزی اصلاح نخواهدشد. به مدیرانی هم که احیانا با افراد زیرمجموعه شان مشکلاتی دارند اکیدا سفارش می کنم که مطالب آنها را بشنوند و هرجا اشکال واقعی وجود داشت در رفع آن بکوشند. این بدان معنی نیست که باید ضوابط و چارچوب های مصوب و قانونی را برای خوشایند افراد نقض کرد بلکه بدین معنی است که باید به نیازها و مطالب ایشان توجه کرد و هرجا حق با آنان بود در مسیر اصلاح اقدام نمود.

اسفند ماه
اورژانس ها

امور مربوط به ٥ اورژانس بزرگ و شلوغ دانشگاه شامل بیمارستان های امام خمینی، شریعتی، مرکز طبی کودکان، سینا و بهارلو به دنبال بازدید آقای وزیر در ماه مبارک رمضان و جلسات بعدی پیگیری شد و اقدامات اصلاحی تا حد مقدور انجام شد. در اسفندماه بنده و مسئولان ذیربط دانشگاه سه جلسه مفصل با مسئولان و مدیران مرتبط بیمارستان هاى امام خمینی ، شریعتی و مرکز طبی داشتیم تا مشکلات باقیمانده را بررسی و راهکارهای لازم را پیگیری کنیم. جلسه بیمارستان سینا هم که قرار بود در هفته پایانی اسفند برگزار گردد به دلیل سفر رئیس بیمارستان به فروردین موکول شد. اورژانس ها یکی از مهمترین قسمت های بیمارستان در ارائه خدمت هستند و توجه به حل مشکلات آنها مسئولیت همه است اعم از مدیران بیمارستان، رؤسای بخش ها، اساتید، دستیاران، کارورزان، پرستاران، کمک بهیاران، بیماریاران، کارکنان خدمات، نگهبانان، مسئولان پذیرش و هر کس که به نوعی درگیر در ارائه خدمت باشد. یادمان باشد مراجعه به اورژانس بدترین شرایط از نگاه بیماران است و همیشه علاوه بر مشکل اصلی که بیماری است با اضطراب بیمار و خانواده همراه است.

تکمیل گزارش عملکرد معاونت ها


در اسفندماه با حضور هیأت رئیسه در معاونت فرهنگی، گزارش دهی معاونت های دانشگاه درباره عملکرد برنامه ٤ ساله تکمیل شد. در این برنامه که حدود ٦ ماه طول کشید هیئت رئیسه در محل تک تک معاونت ها حاضر شد و گزارش عملکرد را از زبان معاون و مدیران مربوطه دریافت کرد و بازخوردها نیز به صورت یک نامه رسمی به معاونین منعکس شد. این کار علاوه بر نظارت مستقیم بر فعالیت حوزه های مختلف دانشگاه امکان تعامل مستقیم با مدیران را فراهم می کند و در عین حال پیگیری امور مهم و اولویت دار بر اساس بازخورد مکتوب توسط مرکز تحقیق و توسعه سیاست دانشگاهی صورت می گیرد. مهم به نتیجه رسیدن برنامه ها و دستیابی به هدف است که البته نیازمند پیگیری جدی و رفع موانع است. باید بگویم در مجموع، آنچه تاکنون انجام شده قابل تقدیر و ارزشمند است و میزان تحقق اهداف کلان دانشگاه با در نظرگرفتن مجموع شرایط و محدودیت ها قابل قبول است لذا از همه معاونین دانشگاه، مدیران و کارکنانی که در این راه تلاش کرده اند سپاسگزارم. روشن است که راه نرفته بسیار در پیش رو داریم و حکایت همچنان باقی است.

جشنواره مجازی نوآوری


اسفندماه نخستین جشنواره مجازی نوآوری در دانشگاه برگزار و از سه فعالیت برگزیده تقدیر شد. این اولین دوره برگزاری این جشنواره به این صورت بود و با استقبال خوبی همراه شد. میزان مشارکت کارکنان در این جشنواره بیش از انتظار اولیه و قابل توجه بود گرچه مانند هر اقدام اولی، نقایصی هم در فرایند وجود داشت. ارزش افزوده نوآوری عملی بودن و منجر به محصول شدن آن است و این با ایده پردازی که در جای خود کار با ارزشی است کاملا تفاوت دارد. ما می توانیم برای هر مسئله کوچک و بزرگی فکر کنیم و با روش های نوآورانه آن را حل کنیم و این چیزی است که مقصد اصلی این جشنواره است. امیدوارم در سال بعد فرایندهای بیشتر و مؤثرتری را شاهد باشیم و موجی از نوآوری های ارزشمند به کمک ارتقاء عملکرد دانشگاه بیاید.

فرهنگ


در اسفندماه فرصتی شد تا به درخواست آقایان دکتر پرویز و حجت الاسلام والمسلمین دکتر عیسی زاده در سه جلسه فرهنگی شرکت کنم: رابطان فرهنگی واحدها،  ائمه جماعت و ذاکران واحدها و   فعالان قرآنی. در این جلسات مطالبی را خدمت همکاران دست اندرکار بخشی از امور فرهنگی دانشگاه بیان کردم که مهم ترین آنها ماهیت فرهنگ و نحوه گسترش آن است. فرهنگ چه در نگاه عام آن و چه بطور خاص در امور مذهبی، ملی و اجتماعی چیزی نیست که با دستورالعمل یا راهنما حل شود اگرچه همه اینها لازم است. این رفتار ما است که فرهنگ را می سازد یا تخریب می کند. ترویج نماز علاوه بر نیاز به ایجاد یک محیط مناسب برای این فریضه به عنوان مقدمه، نیازمند احساس مثبت به افرادی است که به نماز اول وقت و جماعت معروف هستند. دروغ گفتن موقعی در جامعه واقعا قبیح شناخته می شود که دروغگو توسط همه مورد مذمت قرار گیرد و عواقب دروغ گفتن را بچشد و راستگو مورد احترام و قبول مردم باشد. حجاب صحیح زمانی تبلیغ می شود که نتایج رعایت آن در رفتار و زندگی زنان محجبه نمایان باشد؛ در این حال است که دیگران به فکر خواهند افتاد تا مزایای نماز و راست گویی و حجاب واقعی و بسیاری دیگر از فرامین الهی را که به واسطه پیامبر اکرم و خاندان پاکش به دست ما رسیده جستجو کنند و آنگاه است که فطرت انسانی راهنمای ایشان به مسیر درست خواهد شد. البته جامعه و از جمله محیط کار نیز باید هزینه رفتار نادرست را بالا ببرد تا افراد به سادگی از آن عبور نکنند. این قسمتی از فرهنگ سازی است که توسط حاکمیت باید انجام شود و یک گام فراتر از تبلیغ است.

استاد بهادری


 مراسم بزرگداشت استاد گرامی آقای دکتر مسلم بهادری با حضور بزرگان حقیقی و حقوقی جامعه پزشکی با همت همکاران  دفتر ارتباط با دانش آموختگان دانشگاه برگزار شد. البته هیچ برنامه ای به نظر من نمی تواند در شأن این استاد بزرگوار باشد اما بازخورد شرکت کنندگان عموما حاکی از رضایت ایشان از برنامه بود. دکتر مسلم بهادری از نظر من از جهات متعدد یک الگوی واقعی است از جمله: وقت شناسی، احترام به دیگران، جدیت، به روز بودن، همت و پشتکار، معلمی، رابطه استاد و دانشجو، ثبات قدم و استقلال رأی، شناخت جایگاه خود در هر موضع و تعلق خاطر به دانشگاه. این ١٠ مورد آموزه هایی است که من به فراخور ظرفیت خودم سعی کردم از ایشان بیاموزم اگرچه ایشان از جهات بسیار دیگری هم الگو هستند. به همه بزرگان دانشگاه و بخصوص ایشان ادای احترام می کنم و برایشان طول عمر با عزت مسئلت می نمایم.

امضای تفاهم نامه در حضور رئیس کنفدراسیون سوئیس


به دنبال ملاقات با دکتر آبیشر رئیس دانشگاه پلی تکنیک لوزان در تهران و بازدید من از پردیس های این دانشگاه در لوزان و ژنو مقرر شد تفاهم نامه ای بین دو دانشگاه امضا شود. این اتفاق با سفر رئیس کنفدراسیون سوئیس مقارن شد و با توجه به سخنرانی ایشان در دانشگاه تهران مقرر شد امضای تفاهم نامه در همین برنامه صورت گیرد. این از دو جهت فرصت خوبی برای دانشگاه ما است که با یک دانشگاه قوی اروپایی ارتباط جدی برقرار کند. اول آنکه با یک دانشگاه فنی با تمرکز روی فناوری مرتبط می شود و دوم آینکه در زمینه هایی مانند سرطان، ژنتیک و انواع علوم بازتوانی عصبی عضلانی فعالیت های خوبی در این دانشگاه در جریان است که باعث نیاز آنها به دانشگاهی مانند ما است. امیدوارم همکاران دانشگاه از این فرصت ها به سادگی عبور نکنند چون به سختی به دست می آیند.

استادی و نگاهی نو
بعد از آخرین جلسه هیأت ممیزه و عرض تبریک به ارتقا یافتگان این پیامک را یکی از اساتید دانشگاه برای من فرستاد که بعد از تشکر چنین بود:
"...امروز که آمدم بیمارستان احساس کردم بیش از پیش به بیمارستان و دانشگاه مدیون هستم. مدتی است خداوند در شرایط روحی خاصی قرارم داده است که بدون احساس خستگی بیشتر کار می کنم و از اینکه می بینم عده بیشتری از مردم از حضور و کارم در بیمارستان منتفع می شوند احساس رضایت خاصی را دارم. خدا همه ما را عاقبت بخیر کند."
این گونه افراد که خوشبختانه در دانشگاه ما کم هم نیستند همان کسانی هستند که باعث می شود این دانشگاه متفاوت باشد. این نگاه ارزشمند در هر سه عرصه آموزش، پژوهش و ارائه خدمت وجود دارد و اساتید اینچنین باعث می شوند کار در دانشگاه علیرغم تمام معضلات لذت بخش باشد.

کوتاه و زیبا
برادر عزیزم آقای دکتر منصوری در پایان سال ٩٤ به درخواست مؤکد خودشان و پس از دو سال مقاومت بنده بازنشسته شدند. پس از صدور ابلاغ ایشان این پیامک را برای من فرستادند:
"سلام علیکم، از ابراز محبت شما و صدور بازنشستگی سپاسگزارم. برای توفیقات شما در خدمت به نظام و دانشگاه دعاگویتان خواهم بود. منصوری"
من هم پاسخ زیر را برای ایشان فرستادم:
"سلام، امتثال امر کردم وگرنه اصلا راضی به این امضا نبودم. به دعای خیر شما به شدت نیاز دارم. ارادتمند"
بزرگواری ایشان واقعا آموزنده و روحیاتشان واقعا زیبا است. به این همه سلامت نفس غبطه می خورم.

106پیوند کبد در سال 94


در سال 94 گروه پیوند کبد دانشگاه ما موفق شد 106 پیوند کبد انجام دهد. عبور از مرز 100 پیوند کبد در سال، آرزوی بسیاری از مراکز پیوند است چراکه باعث می شود در زمره مراکز با حجم بالا محسوب شوند و اعتبار بیشتری کسب نمایند. از دید من هم که 15 سال است درگیر این کار هستم این یک موفقیت چشم گیر و قابل تحسین است. گروهی متشکل از بیش از صد نفر در این موفقیت نقش دارند. متخصصین رشته های مختلف، پرسنل اتاق عمل، گروه پرستاری آی سی یو و بخش پیوند کبد، پزشکان و کارکنان درمانگاه و گروه هماهنگی و سایر همکاران اعم از خدمات و پشتیبانی در این مجموعه با هم کار می کنند. از همه آنان متشکرم. گزارش صدمین پیوند در سایت دانشگاه منعکس شد لذا من در باره جزئیات بیش از این نمی نویسم اما بیان یک نکته را بجا می دانم. قسمتی از پیشرفت کار پیوند کبد در گروه ما مرهون دوره ای بود که من به عنوان فرصت مطالعاتی در سال 90 در امریکا گذراندم. من در این مدت نکات بسیاری را آموختم و البته آنها را بکار گرفتم. نکته مورد نظر من این است که اگر ما اعتماد به نفس کافی داشته باشیم می توانیم  همه جای دنیا نفوذ کنیم و علاوه بر نشان دادن توانایی های خود آنچه را لازم داریم برای مردم کشورمان به ارمغان بیاوریم. به جرأت می توان گفت گروه ما عمل جراحی پیوند کبد را با نتایج بسیار نزدیک به مراکز معتبر ولی با هزینه معادل یک دهم آنها انجام می دهد و این یعنی استفاده درست از دانش بشری و بکارگیری آن در مسیر اهداف کشور. شک نداریم که هستند افراد و کشورهایی که از پیشرفت ما خوشحال نمی شوند اما این نباید مانع ما برای به دست آوردن آن چیزی باشد که اکنون در دست آنها است و می تواند برای ما سودمند باشد. به بیان یکی از چهره های مؤثر و کاربلد کشورمان ما باید در مقابله با خطر نفوذ بیگانگان به فکر راه های نفوذ در بین آنها و معرفی توانمندیهای خود باشیم تا در تعاملات جهانی به جایگاهی که شایسته ما است دست پیدا کنیم. فکر می کنم ما به عنوان گروه پیوند کبد توانسته ایم تا حدود زیادی به هر دو شعار «اقتصاد مقاومتی» و «مقابله با نفوذ» که توسط رهبر معظم انقلاب بیان شده است عمل کنیم و این نیست مگر محصول خودباوری و اعتماد به نفس و نترسیدن از رویارویی با دیگران. ما می توانیم با همه دانشمندان دنیا در تماس و رفت و آمد باشیم و از این رهگذر نیازهای پزشکی مردم کشورمان را با کیفیت مطلوب برآورده کنیم. گمان من این است که نگرانی بسیاری از افراد به دلیل احساس ضعف ایشان در برخورد با بیگانگان است وگرنه کسی که مانند وزیر امورخارجه این دولت می تواند با قدرت و صلابت از حقوق کشور دفاع کند دلیلی برای نگرانی و ترس ندارد. معادل این کار در فضای دانشگاهی برعهده ما است و من فکر می کنم بسیاری از اساتید ما این ظرفیت را دارند.

حواشی
در سال ٩٤ هم مانند چند سال گذشته روزهای سه شنبه از ساعت شش و نیم- هفت تا نه شب مطب رفتم. این تنها زمانی است که می توانم بیماران مراجعه کننده را مستقیما ببینم چون فعلا امکان حضور در درمانگاه بیمارستان امام را به دلیل حجم زیاد کارهای روزمره ندارم. البته روشن است که این مدل مطب داری درست نیست و اصولا هفته ای یک روز برای مطب تقریبا بی معنی است اما فعلا راه دیگری هم وجود ندارد و گاهی همین یک روز هم تعطیل می شود یا با تأخیر می رسم که اسباب شرمندگی در مقابل بیماران می شود. گاهی فکر می کنم دچار همان ایرادی هستم که مردم به پزشکان می گیرند و از بی نظمی مطب ها شکایت می کنند در حالیکه فکر می کردم من می توانم مطب منظمی داشته باشم. البته مراجعه کنندگان من خوشبختانه هنگام خروج از مطب عموما راضی هستند و شاید این بخاطر وقت کافی است که برای شنیدن مطالب، بررسی مدارک و ارائه توضیحات کافی به ایشان صرف می کنم. مطب بر خلاف آنکه عموما به عنوان محلی برای کسب درآمد تصور می شود یک تعهد بسیار سنگین اجتماعی است حتی هفته ای یک روز؛ و حتی اگر مانند مطب من باشد که تقریبا ارجاع تمام بیماران نیازمند عمل جراحی  به بیمارستان امام خمینی است.
به هرحال مطب تجربه خاصی است که برای من در همین حد هم آسان نیست.
یک تجربه جالب هم در اسفند ماه داشتم و آن پیاده روی تنها از مطب تا منزل بعد از حدود یک و نیم سال بود. شاید خنده دار به نظر برسد که کجای این تجربه جالب است؟ واقعیت این است که امکان پیاده روی تنها تقریبا برای من وجود ندارد. عموما ماشین مورد استفاده است و اگر هم پیاده روی اتفاق افتد همکاران حضور دارند و در غیر این دو حالت هم راننده محترم حتما با من هستند. این بار در شرایطی که ایشان برای کار دیگری رفته بود من از فرصت استفاده کردم و مسیر ١٥ دقیقه ای را پیاده رفتم. واقعا تجربه جالبی بود!
این ماه سه بار استخر رفتم و یک بار هم کمی پینگ پنگ بازی کردم، در زمان جوانی در این رشته هم ادعایی داشتم اما حاصل این تجربه برای تیم دو نفره ما باخت بود که البته چیزی از ارزش های تکنیکی ما کم نمی کند! (به سبک گزارشگران ورزشی هنگام باخت تیم مورد علاقه)
شب چهارشنبه آخر امسال ظاهرا از سال های گذشته آرام تر و کم حادثه تر بود یا حداقل اینطور به نظر می رسید. من از حدود 38 سال قبل که یکی از همکلاسی هایم چشم خود را در این شب از دست داد از این مراسم متنفر شدم و همچنان کم و بیش همان حال را دارم. واقعا نمی توانم درک کنم چطور ممکن است فردی خود یا دیگران را در معرض چنین خطراتی قرار دهد؟

سخن آخر
نمی دانم شما این گزارش را قبل از حلول سال جدید می خوانید یا بعد از آن، اما به هرحال هیچ کس نمی داند در نوروز 96 کدام یک از ما در کره خاکی امکان تنفس و تسبیح خداوند را داریم. بنابراین از همه شما خالصانه میخواهم در زمان تحویل سال؛ که برای بسیاری از ما به معنی یک گام دیگر به سوی سرنوشت ابدی و برای گروهی هم فقط ایامی برای خوش بودن است؛ دست نیاز برای دو نعمت سلامت و سعادت به درگاه خداوند بلند کنید و عاقبت نیکو را برای همه از او بخواهید.
نوروزتان مبارک و همراه با خانواده در پناه حضرت حق باشید.

دکتر علی جعفریان
اسفند 94