به گزارش روابط عمومی بیمارستان رازی، شنبه ۲۴ تيرماه سال ۱۳۹۶، مراسم يادبودي به مناسبت درگذشت دكتر سيد مصطفي اردهالي، استاد پيشكسوت درماتولوژي، با حضور اساتيد، مسئولين، دستياران، كارورزان و كارآموزان بيمارستان پوست رازي و خانواده ايشان در سالن آمفي‌تئاتر اين بيمارستان برگزار شد.
در این مراسم، دکتر حسین مرتضوی استاد گروه پوست بیمارستان رازی ضمن اظهار تأسف از غم و فقدان استاد اردهالی به بیان خاطرات به‌یادماندنی از ایشان پرداخت و گفت: استاد ازجمله پایه‌گذاران درماتولوژی در ایران بود و زحمت فراوانی را در این زمینه متحمل شد، قدر این زحمات را دانسته و یادشان را گرامی می‌داریم.
وی افزود: زمینه تحقیقات ایشان بیشتر بر روی قارچ‌ها و لیشمانیا بود و ازجمله اولین اساتیدی بود که در چاپ دوم کتاب روک در خصوص قارچ ناخن به مقاله ایشان ریفرانس (ارجاع) داده‌شده بود.
سپس دكتر محمود اردهالي برادر استاد با تشكر و قدرداني از برگزاري بزرگداشت ايشان به بيان مختصري از بيوگرافي وي پرداخت و عنوان كرد: مرحوم دكتر اردهالي در سال ۱۳۱۲ متولد شد و پس از گذراندن دوره پزشكي دانشگاه تهران و اخذ درجه دكتراي پزشكي براي ادامه تحصيل و دوره تخصصي به دانشگاه پزشكي لندن در كشور انگلستان رفت. پس از اخذ تخصص در رشته درماتولوژي به ايران و بازگشت به ایران، در بیمارستان رازی دانشگاه علوم پزشكي تهران به تدريس و طبابت و خدمت در بيمارستان اشتغال ذاشت، سپس به درجه استاد تمام نائل شد.
وی ادامه داد: ايشان علاوه بر اينكه در مجلات علمي دنيا (درماتولوژي) آبونه بود، خود نيز مقالات علمي به چاپ مي‌رساند. استاد در تشخيص بيماري‌هاي پوستي خيلي مهارت داشت و معمولاً با يك نسخه بيماري‌ها را شفا مي‌داد. همچنین علاقه فراواني به هنر داشت. متأسفانه روز نهم خردادماه ۱۳۹۶ به علت بيماري دار فاني را وداع گفت.
در ادامه دکتر مریم آصفی همسر استاد اردهالی، با اشاره به شخصیت، منش و علایق دکتر اردهالی گفت: دکتر اردهالی، انسانی بسیار متواضع و دور از هرگونه خودنمایی بود و علاوه بر دستاوردهای ارزشمند و مقام بالای علمی، اطلاعات بسیار وسیعی در زمینهٔ های فرهنگ، هنر، ادبیات، تاریخ و موسیقی داشت.
همسر استاد اردهالی افزود: استاد علاقه فراوانی به مطالعه، بخصوص به مطالب علمی و تخصصی داشت. اکثراً هرساله در کنگره‌های علمی و درماتولوژی خارج از کشور شرکت می‌کرد. وی علاوه بر زبان انگلیسی، تسلط کامل به زبان فرانسه داشت و با آلمانی نیز آشنایی داشت.
وی افزود: توجه وافر ایشان به امور خیریه سبب شد که ازجمله خواسته‌ هایش بعد از فوت، ادامه و اهمیت به این فعالیت انسانی باشد. رفتار و منش او در حد یک انسان فرهیخته بود، در طول زندگی مشترک و به خصوص در زمان بیماری، همیشه قدرشناس و همراه بنده بود. استاد سعادتمند و نیکنام زیست و به نیکنامی درگذشت.
دکتر آصفی در پایان سخنان خود، از برگزارکنندگان این بزرگداشت، اساتید و شرکت‌کنندگان، رییس بیمارستان، دکتر غیاثی مدیر گروه پوست و همچنین دکتر مرتضوی که در زمان بیماری استاد همیشه تلفنی جویای حال استاد اردهالی بود، تشکر و قدردانی کرد.
دکتر مهین ولی خانی استاد بازنشسته گروه پوست بیمارستان رازی به بیان صفات نیک استاد اردهالی، ازجمله صداقت و مهربانی ایشان پرداخت و اظهار داشت: بنده به‌نوبه خود شاگرد آقای دکتر بودم، چه در زمان دانشجویی، اینترنی و رزیدنتی و چه بعدها که با ایشان همکار شدم. در هر دوره‌ای شاگردی ایشان را بر عهده داشتم.
وی افزود: استاد بسیار صالح، صادق، مهربان و همچنین انسانی بود که هیچ‌گونه حب و بغضی به هیچ‌چیز و به هیچکس نداشت و این بزرگ‌ترین و بالاترین نعمتی بود که شامل حال ایشان می‌شد. به یاد ندارم راجع به کسی بدگویی کرده باشد، اگر هم درددلی داشتیم، سعی بر ایجاد آرامش داشت.
دکتر ولی خانی ادامه داد: استاد بخش اطفال بیمارستان را به نحو بسیار خوبی اداره می‌کرد. همچنین در هنر موسیقی شاخص بود. در امور خیر فعالیت داشت و به بیمارانش کمک‌های شایانی می‌رساند. امیدوارم روحش قرین آمرزش و رحمت باشد.
دکتر عابدینی رئیس بیمارستان، ضمن تسلیت به خانواده و تمامی اساتید درماتولوژی کشور اعلام داشت: بنده شاگرد شاگردان استاد اردهالی هستم. افتخار می‌کنم که شاگردی اساتیدی را داشتیم و داریم که در نسل درماتولوژی باعث افتخار می‌باشند. همواره تا پایان عمر مدیون آنها هستیم. امیدوارم تا وقتی‌که حضور دارند، قدرشان را بدانیم و یاد و خاطره‌شان را زنده نگه‌داریم.
وی افزود: از حضور خانواده استاد اردهالی که سبب گردهمایی و برگزاری گرامیداشت یاد ایشان شدند و همچنین از حضور اساتید و رزیدنت‌ها تشکر و قدردانی می‌کنم. انشاالله باعث آرامش و آمرزش روح بزرگوار استاد باشد که قطعاً با تعاریفی که اساتید از ایشان داشتند، همین‌گونه است.
دکتر عابدینی با بیان این که باید امیدوار باشیم، بتوانیم بخشی از کرامات و اخلاق اساتید قدیم را سرلوحه زندگی خود قرار دهیم گفت: به خصوص در رفتار و برخوردمان با بیمار و با همکارانمان و همچنین در محیط درس و علم به‌عنوان معلم و به شاگردانمان این ارثیه فرهنگی زیبا را هدیه کنیم تا ما نیز در این زنجیره تسلسل قرار گیریم. یادش گرامی.

خبر و عکس: فریبا حفیظی