به گزارش روابط عمومی دانشکده بهداشت، با افزایش همه گیری ویروس کرونا در دنیا، مداخلات زیادی برای کنترل و کاهش سرعت انتشار بیماری انجام شده است. یکی از این مداخلات مهم، طرح فاصله گذاری فیزیکی است. طرح فاصله فیزیکی برنامه جامعی است که شامل چندین مداخله است. از جمله این مداخلات می توان به مواردی مانند تعطیلی مدارس و دانشگاه ها، محدودیت تردد داخل و بین شهری و دورکاری اشاره کرد. در این سوال می خواهیم تاثیر این برنامه و کاهش ارتباط بین افراد را بر سرعت انتقال ویروس کرونا بررسی کنیم.

سازمان بهداشت جهانی توصیه می کند که افراد حداقل یک متر بین خود و دیگران فاصله را رعایت کنند. هنگامی که فردی سرفه یا عطسه می کند، ممکن است قطرات مایع کوچکی از بینی یا دهان حاوی ویروس در هوا منتشر کند و در نتیجه اگر به این فرد نزدیک باشید، این قطرات را تنفس می کنید. مطالعات دیگر نیز حفظ حداقل فاصله سه متر را توصیه می کنند. مطالعاتی که تاکنون انجام شده است تاثیر زیاد سیاست های فاصله گذاری فیزیکی را تایید می کنند. مطالعه ای که در ووهان و شانگهای چین انجام شد، نشان داد که با اجرای طرح فاصله گذاری فیزیکی، میانگین ارتباط روزانه هر شخص از 17 ارتباط به 2 ارتباط کاهش یافت. تخمین زده می شود که در صورت عدم اجرای صحیح این طرح در شهرهای ووهان و شانگهای، متوسط میزان حمله ویروس بعد از یک سال گردش در محدوده 92 - 64 درصد باشد، در حالی که با اجرای این طرح، متوسط میزان حمله ویروس بعد از یک سال گردش به محدوده 45 – 28 درصد کاهش می یابد. در ادامه نموداری برای نشان دادن اهمیت و تاثیر طرح فاصله گذاری فیزیکی ارائه شده است.

 حفظ فاصله فیزیکی بر سرعت انتقال ویروس کرونا تاثیرگذار است. برای رعایت این فاصله، ارتباطات فیزیکی باید به حداقل ممکن کاهش یابند، اهم اقداماتی که در این راستا صورت می گیرد عبارت است از دورکاری، تعطیلی مشاغل غیر ضروری، حذف گردهمایی ها، مهمانی ها، تعطیلی اماکن تفریحی، محدود کردن ارتباطات خانوادگی، حذف سفرهای غیر ضروری، و رعایت حداقل فاصله 1 تا 1.5 متر افراد از یکدیگر در جامعه.