گالری عکس
به گزارش روابط عمومی دانشکده بهداشت، این دوره از شنبه ۱۱ اسفند تا  پنجشنبه ۱۶ اسفند 97 ، با حضور  دکتر غلامرضا مولوی عضو هیات علمی و مسئول دوره کارورزی انگل شناسی دانشکده، دکتر فرزانه ذهبیون محقق، زهرا کاکوئی کارشناس و  دانشجویان مقاطع دکترا و کارشناسی ارشد در ایستگاه تحقیقات بهداشتی بندر عباس برگزار شد.
دانشجویان پس از ورود و آشنایی با ایستگاه تحقیقات بهداشتی بندر عباس، حهت شرکت در سمینار نیاز سنجی منطقه ای از دیدگاه بهداشت عمومی و بطور اختصاصی انگل شناسی پزشکی و بیماری های زئونوز آماده شدند.
مطالب ارائه شده پیرامون مالاریا و عوامل موثر در اکوبیولوژی، سیر بیماری های عفونی و نیز اطلاعاتی درمورد آلودگی های کرمی شایع بود.
در روز دوم دانشجویان از کشتارگاه شهرستان بندر عباس و نمونه برداری از دام های کشتارگاهی عازم این کشتارگاه صنعتی شدند. سپس از مرکز سلامت جامعه چاهستانی ها بازدید بعمل آمد. در ادامه بازدید خانه به خانه از تعداد ۵۰ خانوار توسط دانشجویان صورت گرفت.
در روز سوم از شبکه بهداشت و درمان شهرستان رودان بازدید شد و در جلسه ای که با حضور معاون شبکه بهداشت و درمان  تشکیل شده بود دانشجویان با موقعیت و شرایط بهداشتی شهرستان رودان و نیز سیستم ارائه خدمات بهداشتی درمانی در این منطقه آشنا شدند.
آشنایی با شبکه یکپارچه ثبت و اطلاع رسانی سیب و نیز بازدید از یکی از خانه  های بهداشت تحت پوشش رودان از دیگر برنامه ها در این روز بود.
در روز چهارم آشنائی با اکوسیستم جزیره قشم و اکوبیولوژی انگل ها در اینگونه از مناطق کشور صورت پذیرفت.
در ادامه دانشجویان وارد منطقه روستائی لافت در بزرگترین جزیره خلیج فارس شدند و پس از حضور در سازمان شیلات، موقعیت این جزیره از نظر محصولات دریایی، صنایع و فرآورده های شیلات به اطلاع دانشجویان رسانده شد و با همکاری کارشناسان شیلات از تعدادی ماهی زرده نمونه برداری برای انگل ها ی مشترک صورت گرفت.
در روز پنجم از منطقه حفاظت شده گنو بازدید و نمونه برداری از حیوانات حیات وحش انجام شد. منطقه حفاظت شده گنو منطقه ای مرتفع دارای ۱۸۰۰ متر ارتفاع از سطح دریا و کوهستانی است. این منطقه به وسعت 49 هزار هکتار یکی از 9 ذخیره گاه زیست کره در ایران است.
گنو زیستگاه اکثر حیوانات شکاری از جمله کل،بز وحشی و نیز گوشتخوارانی نظیر روباه، شغال و به تعداد کمتری پلنگ است.
توضیح اینکه این نمونه برداری ارزش زیادی از نظر انگل شناسی دارد که از این طریق می تواند کمک فراوانی به گونه های در معرض خطر منطقه کند. تشخیص عوامل انگلی می تواند امکان درمان دارویی مربوطه را برای حیوانات در معرض انقراض به دنبال داشته باشد. از آنجا که بخشی از تغذیه این حیوانات در همین منطقه و تحت کنترل محیط بانان انجام می شود، در صورت لزوم توزیع داروی مورد نیاز از طریق آنان به خوبی ممکن خواهد بود.