به گزارش روابط عمومی دانشکده دندانپزشکی، فاطمه قائمی پناهیان، متولد شهر همدان، حافظ کل قرآن کریم، دانشجوی رشته دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران (و به صورت دورشته ای دانشجوی حوزه علوم اسلامی دانشگاه تهران)، رتبه 101 کنکور سراوحائز رتبه برگزیده کشوری در مسابقات علمی مختلف از جمله شانزدهمین جشنواره دانش آموزان ممتاز، مبتکر و مخترع بسیجی، جشنواره ابن سینا و المپیاد فیزیک دانش آموزی و ریاضی پایا و... دبیر کل کانون قرآن و عترت دانشگاه علوم پزشکی تهران و مدیر مسئول نشریه این مجموعه، عضو شورای مرکزی مجمع قرآن و عترت دانشگاه های علوم پزشکی کشور، عضو شورای مرکزی بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تهران و سرپرست مرکز مطالعات بانوان، معاونت آموزشی و معاونت زنان این مجموعه و ...است.

مراسم تقدیر از برگزیدگان با حضور هیئت رئیسه دانشگاه علوم پزشکی تهران صورت گرفت. به همین مناسبت گفتگویی با فاطمه قائمی پناهیان داشتیم:

از 12 سالگی شروع به حفظ قرآن کردم و به لطف خداوند 2 سال بعد حافظ کل قرآن شدم. در این مدت از محضر اساتید جامعه القرآن کریم شهر همدان بهره مند شدم و سعی داشتم در کنار حفظ آیات، به مطالعه ترجمه، مفاهیم و تفسیر آیات نیز بپردازم. البته مفاهیم این کتاب آنقدر عمیق و گسترده است که همواره راه برای آموختن بیش از پیش ادامه دارد و تا به اینجا قطره ای از دریان بی کران قرآن را آموخته ام.

قطعا خانواده در شکل گیری ریشه های انسان نقش بی بدیلی دارد. البته هیچ گاه اجباری از ناحیه خانواده به نبوده است که حتما به سمت حفظ و تدبر در قرآن بروم. اما نکته ای که وجود دارد این است که پدر و مادرم از کودکی علاقه به تفکر و مطالعه را در من ایجاد کردند. همین عامل باعث شد در مورد اسلام و باورهای فکری آن بیشتر تفکر بکنم و با شناخت و آگاهی این دین را بپذیرم. و بهترین محل رجوعم را کتاب آسمانی این دین دیدم که تاریخ و شواهد بسیار گواهی میدهند که دچار هیچ گونه تحریفی نشده است.

البته تشویق ها و حمایت خانواده ام در پیشرفت در این مسیر بسیار موثر بوده است. حمایت ها و زحمات ایشان در مراحل سخت این دوران باعث دلگرمی و تلاش مضاعفم می شد.

از اطرافیان نیز شنیده ام که مادرم در دوران بارداری چندین بار قرآن را ختم کرده اند که قطعا این موضوع در این توفیق بی تاثیر نبوده است.

ابتدا به قصد تحقیق و تفکر شروع به خواندن قرآن و ورود به فضای قرآنی کردم. اما کم کم متوجه شدم با گنجینه بی پایانی از مفاهیم متعالی روبه رو هستم که راه را به من نشان میدهند. نام دیگر قرآن، فرقان هست یعنی جداکننده حق از باطل و حقیقتا این را در قرآن دیدم. برای ما در زندگی بسیار پیش می آید که بر سر دوراهی های مختلف قرار بگیریم، در لحظاتی باید تصمیم های حساس و تعیین کننده ای بگیریم که میتواند سرنوشت یک جامعه را تغییر دهد. برای ما بسیار این سوال پیش می آید که چه کسی حرف حق میزند و چه کسی حرف ناحق. این کتاب راه را به ما نشان می دهد. بصیرتی میدهد که در هر موقعیت بهترین تشخیص، بهترین تصمیم و بهترین اقدام را داشته باشیم. این هنر نیست که ما بین خوب و بد، خوب را انتخاب بکنیم. هنر آن است بین خوب ها، خوب ترین را تشخیص داده و به آن عمل کنیم. قرآن این بینش را به فرد میدهد. کسی که با قرآن انس گرفت دیگر نمیتواند بی دغدغه باشد. نمیتواند در مقابل ظلم و ناحقی هایی که در دنیا می شود، بی تفاوت باشد. زندگی اش معنا پیدا می کند.

از دوران دانش آموزی هرساله رتبه های مختلفی در سطوح مختلف استانی و کشوری در مسابقات دانش آموزی، دانشجویی ، وزارت ارشاد و تبلیغات اسلامی و...در زمینه های مختلف قرآنی از جمله حفظ کل قرآن، مفاهیم، ترجمه و تفسیر قرآن، حفظ موضوعی قرآن کسب کرده ام. در آزمون تخصصی قرآن که از طرف سازمان تبلیغات اسلامی برگزار میشود نیز برای اخذ مدرک دکترای علوم قرآنی مجاز شده ام که مراحل بعدی این آزمون ادامه دارد.

شرکت در مسابقات قرآن کریم معمولا با چه انگیزه ای صورت می گیرد؟

قرار گرفتن در جو بانشاط دانشجویان قرآنی برای من بسیار لذت بخش و از طرفی حضور در فضای مسابقات درتثبیت محفوظات و پی بردن به اشکالات خود و استفاده از راهنمایی اساتید بزرگ قرآنی کشور بسیار موثر است. اما با توجه به بازتاب رسانه ای گسترده که در این زمینه صورت میگیرد، مهم ترین اهمیت حضور در این مسابقات، به خصوص مسابقات قرآن دانشجویی آن است که ما به مسئولان و نیز دشمنان این کشور نشان میدهیم که نه تنها قرآن قدیمی نشده و صرفا برای مردم 1400 سال پیش نبوده است، بلکه جوانان نخبه این کشور همچنان به مکتب دین مبین اسلام و قرآن کریم پایبند هستند و در پی آموزه های این دین هستند.

یک حافظ کل قرآن باید روزانه 3 جزء مرور داشته باشد. اما من به دلیل اشتغال به تحصیل و فعالیت های مختلفی که دارم، برنامه ام در روزهای مختلف متفاوت است. در زمان امتحانات یا در خلال مشغله های گوناگون بیشتر صوت قرآن را برای کسب آرامش و توان فکری گوش می دهم. اما در ایام تعطیلات حجم بیشتری از قرآن را به قصد مرور، تلاوت میکنم.

آرامشی که از قرآن کسب میکنم بی مانند است و آن را با هیچ چیز دیگری حاضر نیستم معاوضه بکنم. در سخت ترین مراحل زندگی، آیات قرآن به من امید و انگیزه فوق العاده ای برای ادامه مسیر داده اند. قدرت تشخیص و گرفتن تصمیم درست را به من می دهد به نحوی که هیچ گاه حس سردرگرمی نداشته باشم. حفظ این آیات، به استعداد ها و توانمندی ها برکت عجیبی می دهد. دقیقا بعد از حفظ قرآن بود که پیشرفت درسی و رتبه های علمی بنده شروع شد.

پدر و مادرم زحمات بسیاری برای من کشیده اند. اما در بین همه زحماتشان بیشتر از همه قدردان این هستم که زمینه را برای آشنایی بنده با قرآن فراهم کردند. اگر خانواده ها دغدغه تربیت صحیح فرزندشان را دارند، چه کسی بهتر از خداوند که فرزند خود را به او بسپارند؟ خدایی که در چند جای قرآن، کلمه والدین را در کنار اسم خود می آورد و اجازه کوچکترین بی احترامی نسبت به پدر و مادر را نمی دهد، و آداب اخلاقی را حتی در جزئی ترین رفتار انسان مثل شیوه راه رفتن، میزان بلندی صدا و...می آموزد، قطعا فرزند با ادب، با اخلاق و شایسته ای را تربیت خواهد کرد.

در هر موقعیت باید تکلیف را تشخیص داد و بر اساس آن عمل کرد. در دوران دانشجویی در کنار کسب علم و تخصص، شرکت در اردوهای جهادی برای خدمت به مناطق محروم، فعالیت در تشکل دانشجویی و کمک به حل مسائل و مشکلات کشور و مطالبه از مسئولین در این راستا، کسب علم و تخصص لازم و هیئت علمی شدن و کمک به رشد علمی کشور و جامعه اسلامی و عدم وابستگی به بیگانگان، تلاش در برای مدیریت و حل مسائل و مشکلاتی که جامعه درگیر آنها است، مبارزه با ظلم و استکبار جهانی و تلاش در جهت آگاه کردن ملت ها و زمینه سازی ظهور امام زمان(عج) و برقراری حکومت عدل جهانی

بهترین پایان شهادت است. هر انسانی زنده بودن، عزت نفس، پاکی، بلندی نگاه، ایثار و تقدس هدف را دوست دارد. اینها همه در شهید جمع شده است. شهادت پایان خوشی است که انسان را برای همیشه زنده می کند(ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون) به قول سردار شهید قاسم سلیمانی: تا کسی شهید نبود، شهید نمی شود       شرط شهید شدن، شهید بودن است قرآن راه شهیدانه زیستن را به ما یاد می دهد...       اللهم ارزقنا توفیق الشهاده فی سبیلک