به گزارش روابط عمومی دانشکده طب سنتی، دکتر امیرحسین امامی رییس دانشکده پزشکی و دکتر حسین رضایی زاده رییس دانشکده طب سنتی عصر دومین روز برگزاری کنگره ملی طب فراگیر در سرطان، در بحثی چالشی در جایگاه مخالف و موافق با راه یافتن روش های طب سنتی در درمان بیماران سرطانی به مناظره نشستند.
در ابتدا دکتر امامی با بیان این مطلب که سالها قبل طب کلاسیک هم طبی فراگیر بود، ادله مخالفت خود را چنین بیان کرد: آیا مقوله CAM امروز طبی فراگیر است؟ آیا آنچه طب کلاسیک را به وضع فعلی کشانده در آینده با CAM همین کار را نخواهد کرد؟ طب فراگیر تا چه اندازه با علم امروز تطبیق دارد؟ آیا آینده طب فراگیر رسیدن به شرایط فعلی طب کلاسیک نیست؟
دکتر امامی در ادامه افزود: ایجاد زبان مشترک طب مکمل و جایگزین با طب کلاسیک، پیشرفت کندی دارد. مطالعات هوشمند طراحی نشده است. طب کلاسیک مسیر خودش را در حیطه پزشکی پیدا کرده اما در طب فراگیر هنوز این اتفاق رخ نداده است. فعالان طب فراگیر به جای اینکه حافظ طب کلاسیک باشند که حافظ جان بیماران بوده و هست آن را مورد هجمه قرار می دهند. طب فراگیر با ادعای ارزان بودن به پیش می رود اما بعضا هزینه های گزافی بر بیماران تحمیل می کند. میزان بالای آمار شارلاتانیسم در طب فراگیر بسیار نگران کننده است. طب سنتی در هاله ای از تقدس احاطه شده و این امر هرگونه انتقاد از این طب را مشکل یا غیرممکن می کند.
در ادامه دکتر رضایی زاده رییس دانشکده طب سنتی به بیان ادله خود پرداخت و چنین بیان کرد: من هم با هر آنچه غیرعقلانی، غیراخلاقی، غیرعلمی، مبتنی بر سودجویی و شارلاتانیسم، و هرگونه افراط و تفریط مخالفم. آنچه ما در طب سنتی آکادمیک با آن موافقیم این است: هرچه عقلانی است، هرچه ممکن است ایمن باشد، هرچه ممکن است اثربخش باشد، هرچه به نفع باشد و هرچه با دموکراتیزه شدن پزشکی هم راستا باشد.
رییس دانشکده طب سنتی تصریح کرد: رویکرد ما در طب سنتی شنیدن، فکرکردن، آزمودن، کار علمی با حفظ چهارچوب ها و با هدف کاستن از درماندگی و استیصال بیماران است. ابن سینا می گوید «چه کژراهی می روند مردمان امروز که می پندارند پزشکان دیروز چیزی نمی دانستند.» و همچنین می گوید«در این دانش جایی برای حدس و گمان و تخمین وجود ندارد.»
دکتر رضایی زاده در ادامه افزود: ما معتقدیم طب سنتی ضمن اینکه به عنوان گنجینه ای تاریخی، علمی و تمدنی قابل احترام و فخر است، هاله ای از تقدس ندارد و می بایست همان طور که بزرگان این طب گفته اند به بوته آزمایش گذاشته شود.
ایشان در ادامه بیان کرد: خرد جمعی و جهانی به طب سنتی نگاهی مثبت دارد و از روش های آن بهره می برد. ما نیز می خواهیم از ظرفیت های این طب بهره مند شویم چرا که می توانیم در پرتو آموزه های این طب تولید علم کنیم، تولید شواهد کنیم، خدمت ارائه کنیم، کیفیت زندگی را بهبود بخشیم و کاهش عوارض درمان را موجب شویم. نگاه دانشکده طب سنتی بر این مهم استوار است که از تحقیق به حقیقت برسیم.
رییس دانشکده طب سنتی در ادامه افزود: ما به هیچ عنوان از هم جدا یا در تقابل با هم نیستیم بلکه می بایست با رعایت چهارچوب ها به تعامل و تفاهم برسیم. ما هم از عدم نظارت بر شارلاتانیسم در عرصه طب سنتی که بیش از هرچیز به ما و طب سنتی ضربه وارد می کند، شکایت داریم.
دکتر رضایی زاده در ادامه در پاسخ به سوالات حاضرین و رفع شبهات موجود چنین بیان کرد: ابن سینا از پایه گذاران تفکر انتقادی در حوزه پزشکی است. بسیاری از آموزه های رازی در الحاوی نیز با ترایال های امروزی مشابهت دارد. درست است که ما نمی توانیم از بخشی از ابزارهای جدید بهره ببریم اما در حوزه بسیاری از ادعاهایمان امکان استفاده از ابزارهای جدید را داریم. همان مسیری که در کشورهای توسعه یافته برای نهادینه شدن طب سنتی در حوزه سلامت رخ داده است، در دانشکده های طب سنتی هم پیگیری شده است. چنانچه افرادی به رشته های طب سنتی و داروسازی سنتی راه پیدا می کنند که فارغ التحصیل پزشکی یا داروسازی هستند و پیش زمینه لازم برای ورود به این عرصه را دارا هستند.
دکتر رضایی زاده در ادامه درخصوص این پرسش که تعریف مشخصی از طب اسلامی وجود دارد یا خیر، تصریح کرد: طب ایرانی ما مبتنی بر منابع مکتوب متعدد و منابع شفاهی محدود است. ممکن است شکوفایی طب در دوره اسلامی به وسیله دانشمندان مسلمان به اوج رسیده باشد اما این بدان معنی نیست که طب سنتی لزوما از آموزه های دینی نشأت گرفته است و طب اسلامی محسوب می شود. همان طور که بزرگان دین هم منکر چنین امری هستند.
رییس دانشکده طب سنتی در پایان بیان داشت: ما در دانشکده طب سنتی تمام تلاش خود را به کار می بندیم تا با بهره گیری از تمام ظرفیت های پزشکی برای کاهش آلام بیماران گام برداریم.
دکتر امامی نیز در جمع بندی مطالب چنین گفت: من با طب فراگیر مخالف نیستم و اصولا هیچ کس با ارائه سرویس فراگیر به بیماران مخالف نیست. نکته مهم این است که از پژوهش نهراسیم. برای پژوهش، زمان و هزینه صرف کنیم و آنچه را درست می دانیم به اثبات برسانیم. می بایست همه دست به دست هم بدهیم و طب فراگیر را به دانشکده های پزشکی وارد کنیم. به دانشجویان آموزش دهیم و زبانی مشترک برای پیوند طب کلاسیک و طب فراگیر بسازیم و بپذیریم./ق