گالری عکس
به گزارش روابط عمومی دانشکده پیراپزشکی، در ششمین کنگره بین المللی دستاوردهای پژوهش در دانش پزشکی زهرا سادات آزاد منجیر دانشجوی دکتری تخصصی (Ph.D) مدیریت اطلاعات سلامت به عنوان محقق جوان برگزیده شد. به این بهانه به گفت و گو با وی پرداختیم.

زهراسادات آزاد دانشجوی ورودی سال 91 مقطع دکتری تخصصی مدیریت اطلاعات سلامت دانشکده پیراپزشکی هستم. از سال 85 و از مقطع کارشناسی تا دکتری دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی تهران بودم و همواره رتبه اول را از نظر آموزشی در مقاطع مختلفی تحصیلی کسب کردم. در آزمون ورودی کارشناسی به کارشناسی ارشد سال 88، رتبه اول کشوری را بدست آوردم و درحال حاضر دانشجوی استعداد درخشان دانشگاه هستم. از سال 90 تا قبل از دوره دکتری در مرکز تحقیقات آسیب های نخاعی پژوهشکده علوم اعصاب دانشگاه به عنوان مسئول واحد مدیریت اطلاعات سلامت، کارشناس شبکه ملی تحقیقات آسیب های نخاعی، راهبر سازمان مجازی و نماینده نوآوری مرکز اشتغال داشتم. درحال حاضر نیز مدیر اجرایی پروژه رجیستری ملی آسیب نخاعی و دبیر شورای راهبردی این برنامه هستم که با حمایت معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت درحال اجرا است.

فعالیت های تحقیقاتی خود را با تشویق و حمایت اساتید دانشگاه از همان دوره کارشناسی آغاز کردم اما این فعالیت ها بیشتر جنبه یادگیری داشت و موجب شد تا در این زمینه تقویت شوم. به همین علت دوران کارشناسی ارشد را که در آن دانشجویان بیشتر درگیر فرایندهای تحقیقاتی می شوند و لازم است از مهارت های پژوهشی کافی برخوردار باشند، راحت تر سپری کردم و علاوه بر آن در طرح های تحقیقاتی مختلف با اساتید همکاری داشتم. فعالیت های پژوهشی من به طور خلاصه شامل 8 طرح تحقیقاتی در سطح دانشگاه و وزارت بهداشت، چاپ 13 مقاله در ژورنال های داخلی و خارجی (Pubmed و ISI) و 12 مقاله درکنگره های ملی و بین المللی از جمله کنگره جهانی تله مدیسین و سلامت الکترونیک سال 2015 در تگزاس، کنگره بین المللی نوروتروما در تهران در سال 2015 و کنگره بین المللی انفورماتیک پرستاری در مونترال کانادا در سال 2011 است. همچنین عضو هیات تحریریه دو مجله علمی پزشکی در امریکا و داور سمپوزیوم بین المللی سالیانه انفورماتیک پزشکی انجمن انفورماتیک پزشکی امریکا (AMIA) برای 4 سال متوالی از 2012 تا 2015 هستم.

به لطف خداوند متعال یک کتاب فارسی و یک فصل از کتاب لاتین "Education in Research" را تالیف کردم که کتاب دوم توسط بنیاد بین المللی جراحان اسپاین AOSPINE (حوزه امریکای لاتین) در سال 2015 به دو زبان انگلیسی و اسپانیولی منتشر شد و در پروژه بین المللی ایجاد و طبقه بندی بیماری ها به صورت دوزبانه در آستانه چاپ است، همکاری داشتم ؛ همچنین، یک اثر برگزیده به عنوان نوآوری در اولین جشنواره روز نوآوری دانشگاه و یک اثر هم به عنوان اولین ها در دومین جشنواره روز نوآوری دانشگاه داشتم که در کتاب های نوآوری و اولین های دانشگاه به ثبت رسیدند.

انگیزه خود از انجام فعالیت های پژوهشی را چه می دانید؟

انگیزه هایی که انسان را به امور خاصی وا می دارد تا حد زیادی به روحیه و نوع تفکر انسان وابسته است. روحیه من طوری است که همیشه نیاز به دانستن و خلق دستاوردهای بدیع را درخود احساس می کنم و تحقیق و پژوهش را بهترین راه برای رفع این نیاز می دانم. هر چند که بارهابه نتیجه مطلوب خود نرسیدم اما وجود این روحیه موجب شده که باز جذب این فعالیت ها شوم و در این زمینه پشتکار داشته باشم. بیشتر اوقات وجود کاستی ها در شرایط نظام سلامت بخصوص در حیطه تخصصی خودم یعنی مدیریت و فناوری اطلاعات سلامت را فرصتی برای انجام تحقیق و روی آوردن به انجام فعالیت های نوآورانه و مفید می دانم تا یک نقص پایدار یا مانع و این نگاه اغلب برایم انگیزه ساز انجام فعالیت های پژوهشی است.

واقعیت این است من به اقتضای فعالیت های مشترک متعددی که با گروه های مختلف بخصوص گروه های پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران داشته با نخبگان جوان بسیاری توفیق همکاری داشتم؛ لذا با وجود آنها خود را لایق این عنوان نمی دانم. به نظر من توجه یکسان هیات محترم داوران این کنگره به تلاش محققین تمامی رشته های علوم پزشکی نه فقط رشته های بالینی و اعتقاد به اهمیت دستاوردهای تحقیقاتی همه رشته ها برای پیشرفت دانش پزشکی در این انتخاب خیلی موثر بود.

شاید علت انتخاب بنده، چندبعدی بودن فعالیت های انجام شده بود ؛ از تولید مقاله، کتاب و دستاوردهای تحقیقاتی جدید و داوری، تا انجام طرح های تحقیقاتی که عمدتا کاربردی و جدید بودند و به نوعی منجر شدند تا دانش مدیریت اطلاعات سلامت در حوزه های بالینی عملیاتی شود.

پاسخ دقیق به این سوال برایم مشکل است چون عوامل متعددی در موفقیت من نقش داشتند. پشتکار عامل مهمی برای موفقیت است که من هم سعی کردم همواره آن را پیشه کنم. نکته مهمی که گفتن آن خالی از لطف نیست اینکه خیلی از اوقات در انجام فعالیت های علمی- تحقیقاتی به نتیجه مطلوب نظر خودم نرسیدم و گاهی به همین دلیل مانند هر انسان دیگر احساس ناامیدی داشتم اما هیچ گاه کاری را که آغار کردم به خاطر ناامیدی از نتیجه رها نکردم و سعی کردم آن را به اتمام برسانم و در نهایت از شکست ها درس بگیرم.

استفاده مفید از زمان عامل مهم دیگری بود. بدون اغراق می توانم ادعا کنم که هیچ گاه زمانم را به بطالت نگذراندم و معمولا طبق برنامه ریزی روزانه عمل می کردم. ورود به دانشگاه علوم پزشکی تهران و شاگردی در محضر اساتید فرهیخته، صبور و دلسوزی که من آنها را خانواده دومم می دانم هم تاثیر زیادی داشته است. همچنین توکل به خدا و دعای خیر پدر و مادرم را هم عامل موثر دیگری در رسیدن به اهدافم می دانم.

من یک توصیه کلی خواهرانه به دانشجویان هم دانشگاهی خودم دارم و دو توصیه به دانشجویان علاقه مند به پژوهش. توصیه کلی این است که دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران همیشه در خاطر داشته باشند که در بهترین دانشگاه و در کنار بهترین اساتید علوم پزشکی تحصیل می کنند. لذا قدر این فرصت را بدانند و برای زمان خود اهمیت قائل باشند و از تمامی ظرفیت هایی که دانشگاه در ابعاد آموزشی، پژوهشی، ورزشی و فرهنگی برای تربیت افراد موفق دارد به طور متوازن استفاده نمایند و تنها به یک جنبه نپردازند.

توصیه اول من به دانشجویان علاقه مند به پژوهش این است که از همان اوایل دوران ورود به دانشگاه، می شود در کنار درس خواندن تا جایی که می توانند به تقویت مهارت های تحقیق هم بپردازند و منتظر نمانند تا همه آنچه باید یادگرفته شود و برای موفقیت در عرصه ای که در آن زمینه تحصیل می کنند لازم است، در دوره آموزشی توسط اساتید آموزش داده شود. چراکه گستره دانش بقدری وسیع است که آموختن هر آنچه که لازم است با برگزاری کلاس های معمول توسط اساتید در دوره تحصیلی ممکن نیست بلکه دانشجویان باید با روحیه دانش پژوهی خارج از این کلاس ها به دنبال توانمند سازی خود بروند. خوشبختانه در دانشگاه علوم پزشکی تهران فرصت برای تقویت مهارت های تحقیق زیاد است. چراکه هم از اساتیدی برخوردار است که با عشق و علاقه پذیرای ایده های نو دانشجویان هستند و آنها را هدایت می کنند یا در فعالیت های پژوهشی، دانشجویان را مشارکت می دهند و هم برنامه های متعددی نظیر برنامه های مرکز پژوهش های علمی دانشجویان یا مرکز رشد استعدادهای درخشان برگزار می شود که دانشجویان را در این مسیر توانمند می سازد.
توصیه آخر اینکه پشتکار رمز موفقیت در هر کاری است. به قول شیخ سعدی رهرو آن نیست که گه کند و گهی خسته رود، رهرو آنست که آهسته و پیوسته رود.
خبر: الهام حق شناس