گالری عکس
به گزارش روابط عمومی دانشکده پیراپزشکی: سمیرا کرمی دانشجوی کارشناسی ارشد هماتولوژی این دانشکده از پایان‌نامه خود با عنوان بررسی تأثیر غشای آمنيوتيک غنی‌شده با فاکتورهای رشد پلاکتی بر احيای سلول‌های اپی تليال غشای آمنيوتيک دفاع کرد.
این مطالعه در خصوص بررسی تأثیر ليزات پلاکتی بر احيای سلول‌های اپيتليال غشای آمنيوتيک فریز شده و کشت سلول‌های بنيادی ليمبال انسانی روی غشای آمنيوتيک است. به این دلیل که نقص‌های مقاوم به درمان قرنيه نقص‌هایی هستند که به درمان‌های رایج پاسخ نمی‌دهند. امروزه روش‌های درمانی متعددی برای این زخم‌ها به کار می‌رود. ازجمله قطره اشک مصنوعی، قطره‌های چشمی حاصل از پلاسمای غنی از پلاکت، پيوند غشای آمنيوتيک و پيوند سلول‌های بنيادی ليمبال؛ و استفاده از لیزات پلاکتی برای احیای غشای آمنیوتیک و همین‌طور سلول‌های بنیادی لیمبال کشت داده‌شده روی غشای آمنیوتیک هم می‌تواند برای درمان این نقص‌ها کمک‌کننده باشد.
نتایج حاصل از بررسی بیان ژن نیز نشان‌دهنده افزایش بیان ژن‌های EGF, VEGF,P75 و کاهش بیان ژن‌های PDGF و P63 بود. لیزات پلاکتی غنی از فاکتورهای رشد قادر است میزان زنده‌مانی سلول‌های اپیتلیال غشای آمنیوتیک و سلول‌های بنیادی لیمبال را افزایش دهد و همین‌طور با افزایش بیان ژن‌های VEGF,EGF,P75 موجب رشد، تکثیر، تمایز سلول‌های بنیادی لیمبال شده و درنتیجه می‌تواند موجب بهبود پروسه ترمیم زخم‌های مقاوم به درمان قرنیه شود. به‌این‌ترتیب استفاده از سلول لیمبال کشت داده‌شده روی غشای آمنیوتیک و تیمار آن با لیزات پلاکتی در پیوند اتولوگ و آلوژن سلول لیمبال به چشم‌های مبتلابه نقص لیمبال استم سل بسیار کمک‌کننده خواهد بود.
دکتر شعبان علیزاده و دکتر مژگان رضایی کنوی اساتید راهنما، دکتر مهین نیکوگفتار استاد مشاور این پژوهش بودند. دکتر سید هادی موسوی و دکتر دانیال روشندل داوری آن را بر عهده داشتند.