به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران دانشکده پرستاری و مامایی، در ابتدای این جلسه که دوشنبه 6 تیر ما 1401 در سالن شورای دو برگزار شد، دکتر محمود دوستی استاد دپارتمان بیوشیمی دانشکده پزشکی، با اشاره به اهمیت نقش تقوای الهی در زندگی انسان گفت: تقوا بزرگترین سپر برای مصونیت انسان از بلاها می باشد، تقوای واقعی یعنی چشم ، دل، زبان و گوش انسان مراقب باشند که با ناپاکی ها آغشته نشود و در مسیر رسیدن به نور الهی حرکت کنند،  این خوب زندگی کردن است که می‌تواند نور خداوندی را در انسان تجلی سازد و برای آنکه انسان بتواند بدی ها و خوبی ها را در زندگی بشناسد باید به خودشناسی و جهاد با نفس رجوع کند.
وی اساس زندگی را بر مبنای خودشناسی دانست و علم غریزی یا نفسانی و علم حسی یا مجازی را از ابزارهای آن برشمرد که انسان با طی این مسیر می‌تواند به علم حقیقی که همان ایمان و اعتقاد و اراده است دست یابد که نهایتا به عزم یا عمل صالح برسد که این تنها مسیری است که انسان را متقی می سازد . وی در تکمیل این بخش از سخنانش بیان کرد : رسالت انسان در این عالم رشد جسمی و رشد تعالی روح است که برای رسیدن به مقصد نهایی باید از معبری که در ابعادی چون مقام، قدرت، شهرت، زندگی دنیوی خلاصه می شود گذر کند تا بتواند به مقصد متعالی برسد و دانایی، دارایی، توانایی و کارایی چهار عنصر ساختمان زندگی انسان است که با این عناصر می توان از دریچه معرفت، عالم را نظاره گر بود.
دکتر دوستی در این جلسه به سوالات و ابهامات اعتقادی حاضرین نیز پاسخ داد.