به گزارش روابط عمومی دانشکده پرستاری و مامایی؛ دکتر راضیه معصومی، فلوشیپ سکسولوژی و استادیار گروه مامایی و بهداشت باروری چندی پیش واجد شرایط دریافت گرنت استادیاران جوان از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در قالب طرح های ارتباط با صنعت شد؛ این مصاحبه فرصتی است تا با این استادیار جوان، دغدغه ها و فعالیت هایش بیشتر آشنا شویم.

 

راضیه معصومی هستم. استادیار گروه مامایی و بهداشت باروری. در سال 1363 در شیراز متولد شدم و تحصیلات ابتدایی تا دیپلم را در شیراز گذراندم. در سال 1380 دانش آموز برگزیده دور دوم المپیاد کشوری زیست شناسی شدم و همچنین رتبه اول مسابقات آزمایشگاهی شیمی استانی را در همان سال کسب کردم. در سال 1381 وارد مقطع دوره کارشناسی مامایی در دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه (س) دانشگاه علوم پزشکی شیراز شدم و این دوره را با کسب رتبه اول آموزشی به اتمام رساندم. بلافاصله در سال 1385 وارد مقطع کارشناسی ارشد مامایی در دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس شدم و این مقطع را با کسب رتبه سوم آموزشی در سال 1387 به اتمام رساندم. پس از اتمام مقطع کارشناسی ارشد به مدت یک سال به عنوان هیئت علمی آموزشی در قالب طرح نیروی انسانی در گروه مامایی دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه (س) دانشگاه علوم پزشکی شیراز مشغول به فعالیت شدم و در سال 1389 وارد مقطع دکتری تخصصی بهداشت باروری در دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس شدم. مقطع دکتری را در 7 ترم و با کسب رتبه اول آموزشی در سال 1392 به اتمام رساندم. در اواخر دوره دکتری تصمیم جدی به ادامه تحصیل در خارج از کشور در دوره پست داک/فلوشیپ سکسولوژی گرفتم؛ اما سرنوشت به گونه ای رقم خورد که در مرکز تحقیقات ترمیم ضایعات مغزی و نخاعی پژوهشکده علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی تهران فرصت تعلیم بنده در این فیلد برای اولین بار در کشور فراهم شد. این دوره را در سال 1394 به اتمام رساندم.

 

از آبان ماه 1394 و پس از اتمام دوره پست داکم به عضویت گروه مامایی و بهداشت باروری دانشکده درآمدم.

از زمان دانشجویی کارشناسی ام به یاد دارم که وقتی با اساتیدمان در قالب گروه های کارآموزی و کارورزی 4 نفره به درمانگاه ها و بیمارستان های مختلف آموزشی دانشگاه می رفتیم زنانی را می دیدم که در کنار علت مراجعه شان سوالات/ دغدغه ها و حتی مشکلاتی را در زمینه روابط جنسی با همسرشان مطرح می کردند. بعضی وقتها هم آنقدر خجالت می کشیدند که حد و حساب نداشت. برخی از آن چهره ها را هنوز به وضوح به یاد دارم. چشم هایی پر از سوال و پیگیر برای اینکه کسی یا جایی را بیابند تا راهنمایی و کمک بگیرند. از همان موقع برایم این سوال مطرح بود که چرا در کنار این همه سرویس خدمت رسانی در حوزه سلامت و درمان فکری برای این بعد از نیازهای مراجعین نشده است؟ چرا جایی یا کسی نیست که بتواند به این افراد مشاوره دهد. این زمینه ذهنی باعث شد تا با ورود به مقاطع تحصیلات تکمیلی این فیلد را به عنوان فیلد اصلی کاری خود انتخاب کنم و تقریبا تاکنون سعی کرده ام کلیه فعالیت های آموزشی، پژوهشی و بالینی خود را در حوزه سکسولوژی متمرکز کنم.

 

لاین پژوهشی ام سکسولوژی و سلامت جنسی-باروری است که حوزه هایی مثل تربیت جنسی کودکان، آموزش جنسی و مشاوره بلوغ نوجوانان، مدیریت رفتارهای پرخطر جنسی در جوانان، مشاوره جنسی در زوجین در شرف ازدواج، ارزیابی، مشاوره و درمان اختلالات جنسی زوجین و سلامت جنسی و باروری در افراد با بیماری های مزمن و ناتوانی های جسمی / حرکتی / ذهنی را پوشش می دهد.

 

گرنت استادیاران جوان وزارت بهداشت گرنتی بود که از سوی معاونت معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در اوایل آذرماه امسال به افراد واجد شرایط تخصیص داده شد. طرحی که منجر به استخراج مقاله گرنت شد طرحی در زمینه تدوین پروتکل ارائه خدمات سلامت جنسی-باروری در زنان با آسیب نخاعی بود. مقاله این گرنت سومین مقاله مستخرج از طرح فوق بود که در سال 2018 چاپ شد و کلیه شرایط اخذ گرنت را داشت. متقاضیان این گرنت باید استادیار طرحی/قراردادی/ پیمانی دانشگاه باشند، 40 سال و یا کمتر سن داشته باشند، نویسنده اول و یا مسئول مقاله ای باشد که در سال 2017 یا 2018 میلادی در مجله ای با (Impact factor(IF معادل 3 و یا بالاتر به چاپ رسیده باشد یا مجله در فهرست 5% برتر رشته های موضوعی مبتنی بر Cite score قرار داشته باشد.

 

نامه اطلاع رسانی گرنت از طریق معاونت محترم پژوهشی دانشکده به همه اعضای محترم هیئت علمی اطلاع رسانی شد؛ و بنده نیز پس از رویت نامه و بررسی شرایط اخذ گرنت، مقاله و سایر مستندات لازم را برای دانشگاه ارسال کردم که خوشبختانه مورد پذیرش قرار گرفت.

 

مشکلی خدا را شکر در طی این فرآیند تاکنون نداشتم.

 

با استفاده از این گرنت تصمیم دارم طرحی ارتباط با صنعت تعریف کنم که ان شاالله محصول آن خدمتی در زمینه ارتقای سلامت جنسی جامعه باشد. چندین ایده در این راستا در ذهن دارم که باید تامل و دقت بیشتری برای انتخاب نهایی داشته باشم.

 

یکی از مهمترین دغدغه های من راه اندازی سیستم و سرویس ارائه خدمات تخصصی سلامت جنسی است. با توجه به شرایط فعلی جامعه این نیاز را بیش از پیش احساس می کنم و معتقدم ارائه این خدمت از سوی متخصصین مربوطه یکی از بزرگترین رسالت های جامعه دانشگاهی به جامعه است. در همین راستا و با همکاری و حمایت گروه، دانشکده و دانشگاه سرویس ارائه خدمات سلامت جنسی را در قالب کلینیک تخصصی سلامت جنسی در بیمارستان جامع بانوان آرش دانشگاه از مهرماه امسال راه اندازی کردم. این کلینیک روزهای شنبه از ساعت 8 تا 13 آماده ارائه خدمات مشاوره جنسی به مراجعین است. علل قابل توجه مراجعه به کلینیک در طی چند ماه اخیر شامل واژینیسموس، اختلال تمایل/ برانگیختگی جنسی، انزال زودرس و اختلال نعوظ، رفتارهای جنسی غیر طبیعی، کاهش کیفیت روابط جنسی و نیاز به آموزش و مشاوره جنسی در زوجین در شرف ازدواج بوده است. امیدوارم علی رغم همه ملاحظات فرهنگی-اجتماعی در حوزه سلامت جنسی توجه مسئولان و متولیان امر به این موضوع بیشتر شود و برای فراگیر شدن خدمات تخصصی سلامت جنسی در کشور شاهد اتفاقات بیشتر و بهتری باشیم.

 

پیشنهادم اتخاذ رویکرد مسئله محوری است. همیشه به دانشجویانم هم همین توصیه را می کنم. باید بگردیم و مسائل و مشکلات جامعه که حل کردن آنها از پس توان و تخصص ما برمی آید را پیدا کنیم. هر طرحی که گره ای از گره های حوزه سلامت را باز کند می تواند طرح ارتباط با صنعت باشد. شاید در حوزه کاری ما بهتر است بگوییم طرح ارتباط با جامعه تا ارتباط با صنعت چون حرفه و تخصص ما با سلامت جامعه سر و کار دارد. بنابراین همه ما باید لنزی تحلیل گر در زمینه سلامت جامعه داشته باشیم و بتوانیم مشکلات را خوب ببینیم و برای حل آنها راه حل های کارگشا و کارآمد دهیم. امیدوارم روزی ارتباط دانشگاه با صنعت یا جامعه به معنای واقعی خود برقرار شود و تزهای دانشجویان به جز قفسه های کتابخانه ها ویترین های دیگری هم برای دیده شدن و خوانده شدن و به کار برده شدن داشته باشند.