به گزارش روابط عمومی دانشکده پرستاری و مامایی؛ دکتر سریه پورتقی، دانش آموخته دوره دکتری تخصصی پرستاری که در حال حاضر دبیری کمیته اعتبار بخشی دانشکده را به عهده دارد 24 تیرماه سالجاري از رساله دكتري اش با عنوان "اعتبار بخشی خدمات بالینی پرستاری: تبیین و تحلیل عوامل تاثیر گذار و ارائه راهکار های عملیاتی" به راهنمايي استاد راهنما دكتر مهوش صلصالی و مشاوره دکتر عباس عبادی با کسب نمره 20 دفاع کرد.
با این دانش آموخته دکتری درخصوص رساله اش و مبحث اعتباربخشی به گفتگو نشستیم. شرح این مصاحبه را در ادامه می خوانید.

خودتان را معرفي كنيد و كمي دربارۀ پيشينۀ شخصي و تحصيلي تان توضيح دهيد.
من سریه پورتقی هستم؛ متولد 1358. تبریز به دنیا آمدم و همانجا بزرگ شدم. تا مقطع کارشناسی ارشد در تبریز بودم؛ کارشناسی ارشدم را از دانشگاه علوم پزشکی تبریز گرفتم. دوره طرحم را در بخش مراقبت ویژه قلب باز بیمارستان شهید مدنی تبریز طی کردم. در آن زمان پایگاه اطلاعات بیماران قلبی را راه اندازی کردم که خیلی مورد تشویق واقع شد. در اتمام طرح که به بیمارستان الزهرای تبریز رفتم و شروع به کار کردم. بیمارستان الزهرا محیط بسیار خوب و جو بسیار صمیمی ای داشت و یک جورایی سکوی پرتاب من بود. من با سه سال سابقه که سابقه بسیار کمی بود، سوپروایزر بالینی شدم. همزمان کارشناس مرکز تحقیقات و مسئول آرندی همان بیمارستان بودم. در سال 1388 از دوره کارشناسی ارشد فارغ التحصیل شدم و در سال 1390 در دوره دکتری تخصصی پرستاری در دانشگاه علوم پزشکی تهران پذیرفته شدم. در حال حاضر هم استخدام بیمارستان شهید مدنی تبریز هستم.

چطور شد رشته پرستاری را انتخاب کردید؟ چه حسی نسبت به پرستاری دارید؟
واقعیت این است که من به پرستاری خیلی علاقه داشتم. با این که هیچ سابقه ای هم در خانواده ما وجود نداشت که کسی وارد رشته پرستاری شده باشد. اما من واقعا دوست داشتم که در گروه علوم پزشکی فعالیت داشته باشم. این علاقه شاید سال اولی که وارد رشته پرستاری شدم خیلی کمرنگ شد. پرستاری رشته سنگینی است و وقتی من وارد محیط بیمارستان شدم یک وقت هایی بود که پشیمان شدم از این که وارد این رشته شده ام. پرستاری کار خیلی سختی است و واقعا کار هر کسی نیست که بخواهد در آن بماند. اما این علاقه کم کم در من پررنگ شد و در پرستاری ماندم و با عشق کار کردم. در دورانی که در بالین کار می کردم در پست های مختلفی بودم؛ اما آن حس لذتی که از بودن با مریض می بردم در هیچ یک از موقعیت های شغلی به دست نیاوردم.

موضوع پایان نامه شما اعتبار بخشی خدمات بالینی پرستاری، تبیین و تحلیل عوامل تاثیر گذار و ارائه راهکارهای عملی است. در ابتدا اعتبار بخشی را به شیوه ای قابل فهم تعریف کنید. منظور از اعتباربخشی که در بیمارستان ها جاری است چیست؟ و این طرح در آخر قرار است چه نمود بیرونی ای را داشته باشد؟
اعتبار بخشی یکی از الگوهای تضمین کیفیت است. الگویی که برخلاف سایر الگوهاي تضمين كيفيت مانند ISO, EFQM, TQM که همگي برخاسته از محيط هاي صنعتي هستند و اگرچه هر كدام به نوعي در سيستم بهداشتي و درماني دنيا وارد شده اند، ولي با توجه به پيچيدگي فرآيندهاي موجود در سيستم بهداشتي و درماني، چندان توفيقي در ارتقا و بهبود كيفيت به دست نياورده اند؛ کاملا برای سیستم های بهداشتی درمانی تدوین شده است و قابلیت اجرایی خوبی دارد. اعتباربخشي به طور اختصاصي براي ارائة مراقبت هاي بهداشتي و درماني طراحي و ارائه شده است. بنابراين، استانداردهاي آن در مقايسه با  EFQM يا ISO براي سازمان هاي بهداشتي و درماني اختصاصي تر به شمار مي آيد و قابلیت اجرایی بیشتری دارد. خط مشی مراقبت های سلامت و درک آنچه به کیفیت مراقبت مربوط می شود و تمرکز برروی اصول بنیادی برای یکپارچه نمودن توسعة سیستم بهداشت و درمان و پویانمودن آن، اساس اعتباربخشي را تشکیل می دهد. اعتباربخشی، به معنی ارزیابی سیستماتیک مراکز ارائة خدمات سلامت با استانداردهای مشخص است. استانداردهایی که بر بهبود مداوم کیفیت، محوربودن بیمار و بهبود امنیت بیمار و کارکنان تأکید دارد.  اعتباربخشی برای تشریح کیفیت خدمات بهداشتی و درمانی و به عنوان مبنای تفکر آن به کار گرفته می شود.

تاریخچه ای از الگوی اعتباربخشی ارائه دهید؛ این الگو از کدام کشورها گرفته شده است؟
در اواسط قرن نوزدهم، فلورانس نايتينگل وجود ارتباط منطقي بين کيفيت مراقبت پرستاري سربازان زخمي و کاهش ميزان مرگ و مير آنان  را ثابت كرد که در طراحي چند معيار براي کيفيت مراقبت پرستاري تأثيرگذار بود. در ابتداي قرن بيستم، آبراهام فلکسنر تأثير آموزش پزشکي را بر کيفيت مراقبت¬ها نشان داد و گزارش وي به تعطيلي چند دانشکده منجرشد و ارنست کادمن در سال 1914 تأثير پيگيري يك ساله در اعمال جراحي را اثبات کرد.
در سال 1913 ، کالج جراحان امریکا به  منظور بهبود وضع استانداردکردن خدمات بیمارستانی بنیاد نهاده شد. کالج جراحان نسبت به استقرار برنامة استاندارد بیمارستانی در سال 1917 مبادرت نمود. این وضع به تنظیم تعدادی از اصول و معیارهایی انجامید که مبنای تعیین اعتبار را تشکیل داد. تا سال 1949، بیش از نیمی از بیمارستان های ایالات متحده به صورت داوطلبانه در برنامة تعیین اعتبار شرکت کرده بودند. کالج جراحان امریکا برای ارائة خدمات تعیین اعتبار به بیمارستان ها، که تعداد درخواست ازسوی آ نها رو به فزونی می رفت، با تعدادی از سازمان های ارائه دهندة مراقبت های بهداشتی به تشکیل شورای مشترک تعیین اعتبار بیمارستان ها مبادرت نمود. این شورا بعدها نام خود را به كميتة مشترك اعتباربخشي سازمان های مراقبت بهداشتی تغییرداد. پس از آن در سال 1952، کانادا و در سال 1974، استرالیا به اجرای اعتباربخشی پرداختند. در سال 1998، کمیتة مشترک بین المللی (JCI) به عنوان شاخه ای از كميتة مشترک ایالت متحده به وجود آمد و ویرایش جدید استانداردها مطابق با مأموریت ارتقاي ایمنی و کیفیت مراقبت بیمار در سراسر دنیا بازبینی مجدد شد. از دهة 1950 تا اوایل 1990 ، برنامه های اعتباربخشی فقط در کشورهای پیشرفته وجود داشت.  اما افزایش نیاز به ارتقاي کیفی خدمات بهداشتی  درمانی و آمارهای روبه تزاید خطاهای پزشکی، به گسترش چشم گیر آن در سالهای اخیر منجرشد به طوری که در دهة 1990، در برخی از کشورهای درحال توسعه نیز اجراشد و تا سال 2004 ، تقریباً 60 کشور یا اجراکننده و یا در حال انجام پروسه های ایجاد برنامه های اعتباربخشی ملی مراقبت سلامت بودند.

این الگو در چه زمانی و چطور به ایران راه پیدا کرد؟
در ايران نيز حاكميت باليني از سال 1388به عنوان چهارچوب مورد قبول و تاييد وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشكي براي ارائه خدمات به بيماران به رسميت شناخته شده و طي ابلاغ بخشنامه اي، از كليه روساي دانشگاه هاي علوم پزشكي كشور خواسته شد كه در اجراي اين مهم اقدام نمايند. براي ارزشيابي اين چهارچوب نياز به استقرار يك سيستم ارزشيابي مناسب وجود داشت كه با انجام مطالعات گسترده در اين زمينه، در نهايت اعتباربخشي به عنوان سيستم ارزشيابي كيفيت در بیمارستان های ایران طراحی و از شهريور سال 1391 اجرايي شده است. در سال 91 اولین ارزیابی توسط وزارت بهداشت از تمام بیمارستان های تحت پوشش وزارت بهداشت انجام شد و براساس آن رتبه بندی بیمارستان ها، بودجه بندی و پرداختی از بیمه ها براساس این ارزیابی انجام شد.
 
آن طور که از عنوان رساله شما مشخص است تمرکز کار شما بر روی خدمات بالینی پرستاری است. هدف تان از این مطالعه چه بود؟
مشکلی که این سیستم اعتبار بخشی داشت این بود که خدمات بالینی پرستاری را با آن جزئیات در اعتباربخشی بیمارستانی کشوری که در حال حاضر انجام می شود؛ ندیده بود. هدف من این بود که اول تعریفی از مفهوم اعتباربخشی در خدمات بالینی پرستاری پیدا کنم. این فاز اول کار من بود.

مفهوم اعتباربخشی به طور خاص در پرستاری را تعریف کنید؟
كيفيت در مراقبت پرستاري مفهوم جديدي نيست. در واقع مي توان گفت كيفيت در تلاش فلورانس نايتينگل براي نظام مند نمودن پرستاري به عنوان يك علم و حرفه تخصصي در سلامت جامعه نهفته بوده است. در رويكرد تضمين كيفيت، تلاش جهت دستيابي به برآيندهاي بهتر براي بيماران الزامي است و پاسخگو بودن پرستاران در مقابل مددجويان، نسبت به مراقبت هايي كه ارائه مي دهند، پيش فرض مهمي در برنامه-هاي مديريت كيفيت محسوب مي شود. البته حرفه پرستاري جدا از ساير گروه هاي مراقبت سلامتي نيست و مشاركت همه افراد اين گروه در فعاليتهاي تضمين و ارتقاي كيفيت لازم و ضروري است. با اين حال پرستاران نقش كليدي در كيفيت مراقبت هاي سلامتي دارند  و به همين دليل لازم است آگاهي بيشتري در مورد كيفيت در نظام سلامت، ابعاد و جنبه هاي مختلف آن و چگونگي ايجاد، حفظ و ارتقاي آن داشته باشند. سیستم اعتباربخشی بیمارستانی، صرفا  به ارزیابی فرآیندهای سازمانی بیمارستان ها پرداخته،  توجه کمی به جنبه های عملکردی پرستاران در بالین دارند. با توجه به روند رو به رشد دانش آموختگان در مقاطع كارشناسي ارشد و دكتري پرستاري، وقت آن رسيده كه كيفيت مراقبت هاي پرستاري ارائه شده در مراكز بهداشتي و درماني كشور، مورد توجه جدي قرار گيرد. براي تحقق اين هدف، ضرورت دارد در سطح ملي، نظام تضمين كيفيت خدمات باليني پرستاري ايجاد شود و با بررسي نظرات صاحبنظران و مرور متون و پژوهش هاي مرتبط، شاخص هاي خاص خدمات باليني پرستاري، شناسايي و تدوين شوند. در حال حاضر از ابزارهاي مختلفي براي ارزيابي عملكرد پرستاران در بالين استفاده مي شود. اما با توجه به چالش هايي كه در مطالعات عملكردي پرستاران از نظر دشواري تعريف خدمات باليني پرستاري و عوامل متعدد دخيل در آن وجود دارد، شاخص هاي موجود در اين ابزارها جامعيت لازم را ندارد. علاوه بر اين، افزايش انگيزه و ايجاد رقابت بين افرادي كه مورد ارزشيابي قرار مي گيرند، زماني محقق مي شود كه ارزشيابي دقيق، صادقانه و بي طرفانه باشد. به عبارت ديگر، فرم ارزشيابي روا  و پايا باشد. در حالي كه در حال حاضر در بيمارستان ها، اين ابزارها عمدتا توسط سرپرستاران تدوين شده و از لحاظ روايي و پايايي مورد ارزشيابي قرار نمي گيرند. بنابراين كفايت لازم را در شناسايي موارد قابل بهبود و ارتقاي كيفيت در خدمات باليني پرستاري را ندارند. بنابراين براي روشن شدن ابعاد مختلف اعتباربخشي اختصاصي براي خدمات باليني پرستاري به عنوان يك سيستم تضمين كيفيت در پرستاري، بايد درك روشن و واضحي از مفهوم اعتباربخشي خدمات باليني پرستاري و شاخص هاي مورد استفاده و توافق درآن، وجود داشته باشد كه در متون مورد بررسي اطلاعات كمي در اين خصوص وجود داشت.

مطالعه شما چه تعریفی از اعتباربخشی خدمات بالینی پرستاری دارد؟
اعتباربخشي خدمات باليني پرستاري به معناي " برنامه و رويكردي  است جهت ارزيابي سيستماتيك و اطمينان از  كيفيت ارائه خدمات باليني پرستاري بر اساس شاخص هاي مورد توافق و متناسب با فرهنگ  و ارائه نتايج مورد اعتماد كه منجر به بهبود و ارتقاي كيفيت خدمات شود. " از بين راهكارهاي ارائه شده برای ارتقای کیفیت خدمات بالینی پرستاری توسط خبرگان و متخصصان هر دو حوزه پرستاری و اعتباربخشی، راهكارهاي اخلاق گرایی و تخصص گرایی(تخصص های کافی مدیریتی) در انتصاب مدیران پرستاری و غیر پرستاری  و پس از آن به ترتيب تامين نيرو متناسب با حجم كاري  و برگزاري آزمون های جامع پس از فارغ التحصیلی و قبل از ورود به بالين از ديد متخصصين بيشترين اهميت را داشته است. ایجاد خط مشی و متد ارتباطی در سازمان در زمان جابجایی بیمار یا اطلاعات كمترين اهميت را به خود اختصاص داده است.

در مطالعه شما چه مدلی از اعتباربخشی محور قرار گرفته است؟ شما الگوی کشور خاصی را در نظر داشتید و یا الگوی ارائه شده تان حاصل برآیند همگی الگوهاست؟
سعی کردم در فاز مرور متون همه متن هایی را که در ارتباط با ارزیابی عملکرد پرستاری است وارد کنم، هم در حوزه اعتباربخشی و استانداردهای اعتباربخشی کشورهای مختلف استرالیا، امریکا و هم انگلستان و هر پروژه ای که در راستای ارزیابی عملکرد پرستاری بوده است را دخیل کردم. ولی قبل از آن برای این که با شرایط بومی کشورمان سازگار باشد با افراد کارشناس در زمینه اعتبار بخشی پرستاری مصاحبه هایی را داشته ام که تحلیل محتوا شد و برای این که این شاخص ها هر چه بیشتر بومی شود و قابلیت اجرایی داشته باشد نظرات افراد را گرفته ام.

پس می شود گفت این الگو کاملا منحصر به فرد است؟
تقریبا می شود گفت مشابه ندارد.

تنها شکاف موجود در سیستم اعتبار بخشی بحث خدمات بالینی پرستاری بود؟
شکافی که وجود داشت این بود که خدمات بالینی پرستاری با جزئیاتی که من در کار خودم دیدم در سیستم اعتباربخشی بیمارستانی دیده نشده است. دوم این که یکی از استانداردهایی که در اعتباربخشی بیمارستانی می آید این است که عملکرد پرسنل پرستاری  را ارزیابی کنید. اما این ارزیابی اینطور انجام می شد که هر سرپرستاری به سلیقه خودش یک فرمی را طراحی می کرد و یک ارزیابی انجام می داد. این پرسشنامه ای که طراحی می شد نه روایی و پایایی لازم را داشت و نه می توانست مراقبت پرستاری را همه جانبه ببیند. دیدن همه جانبه لازمه اش این است که مراقبت های پرستاری درست تعریف شود. حس کردم این شکاف وجود دارد و اگر ما بتوانیم ابزاری برای ارزیابی عملکرد پرسنل پرستاری طراحی کنیم و خدمات بالینی آنها را براساس این ابزار ارزیابی کنیم می تواند پایه ای برای برنامه های بعدی بهبودی باشد که برنامه ریزی خواهیم کرد. در واقع این بود که من به این نتیجه رسیدم که ضرورت وجود دارد که این تحقیق انجام شود.

یافته های پژوهش شما در چه زمینه هایی قابلیت عملیاتی شدن دارد؟
سعی کردم در پروسه کارم نظرات کسانی که در معاونت پرستاری، دفتر نظارت و اعتباربخشی وزارت بهداشت و کسانی که در نظام پرستاری هستند را داشته باشم. فکر می کنم این کار می تواند به عنوان یک بسته (این یکی از پیشنهادات من بود) ارزیابی پرستاران به دفتر نظارت و اعتباربخشی وزارت بهداشت ارائه شود که در بازنگری بعدی سنجه ها که قرار است انجام شود؛ استفاده شود. من در حال تدوین کتابی بر اساس این تحقیق هستم که نشان دهم این شاخص ها برای ارزیابی عملکرد پرستاران می تواند بسیار کمک کننده باشد و در بیمارستان های ما استفاده شود. چرا که ابزاری است که به صورت کاملا علمی تدوین شده است. روایی و پایایی را طی کرده است و به عنوان یک ابزار معتبر می تواند استفاده شود.  
ارتقای مستمرکیفیت خدمات بالینی پرستاری، با ممیزی و ارائه برنامه های بهبود امکان پذیر است. ایجاد انگیزش لازم در پرستاران برای نیل به این هدف لازم و ضروری است. اعتباربخشی خدمات بالینی پرستاری با پر کردن شکاف موجود در اعتباربخشی ملی بیمارستانی و ارتقای هویت حرفه¬ای پرستاران می تواند این انگیزش را در پرستاران ایجاد نماید. چک لیست و راهنمای ممیزی طراحی شده در این پژوهش که با کسب نظرات افراد متخصص در حوزه اعتباربخشی و پرستاری طراحی شده است مي تواند به عنوان گام اولیه برای حرکت در مسیر عملیاتی نمودن این ایده محسوب شود.
چک لیست طراحی شده در این مطالعه در سطوح مختلف مدیریتی می تواند مورد استفاده قرار گیرد. از نتایج ممیزی با این چک لیست در قالب اعتباربخشی خدمات بالینی پرستاری، می توان برای سیاست گزاری در خصوص رتبه بندی پرستاران و تعیین درجه اعتبار هر یک از پرسنل پرستاری که از اولویت¬های وزارت بهداشت و درمان نیز می باشد،  استفاده نمود. همچنین شاخص ها و راهکارهای احصا شده در این مطالعه می تواند در قالب بسته پیشنهادی ارزیابی خدمات بالینی پرستاری در اختیار دفتر نظارت و اعتباربخشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي قرار گیرد تا در بازنگری بعدی سنجه های اعتباربخشی بیمارستانی لحاظ گردد.
در بالین، نتایج حاصل از ممیزی خدمات باليني پرستاري با استفاده از چك ليست طراحي شده در این مطالعه را می توان برای طراحی برنامه های توانمندسازی پرسنل پرستاری بر اساس نقایص عملکردی و نیازهای واقعی آنان استفاده کرد تا از روتین محوری در آموزش پرسنل، اجتناب شود. همچنین نتایج ممیزی می تواند برای طراحی برنامه های بهبود و اقدامات اصلاحی مورد استفاده قرار گیرد تا ارتقای کیفیت بالینی خدمات پرستاری محقق گردد.
در حیطه آموزش، نتایج این مطالعه می تواند به عنوان راهنمایی در ارائه آموزش های بالینی و نظری لازم  برای دانشجویان پرستاری، مورد استفاده قرار گیرد. همچنین از این مطالعه می توان برای شناسایی مهم ترین معیارها در راستای ارائه خدمات بالینی پرستاری با کیفیت بالا، که در برنامه آموزشی پرستاری باید مد نظر قرار گیرد، استفاده نمود.
در پژوهش هایی که برای ارزیابی و مقایسه کیفیت خدمات بالینی پرستاری در بخش های مختلف بالینی، بیمارستان های مختلف از نظر درجه اعتباربخشی یا وابستگی به بخش دولتی، طراحی می شوند می توان از چک لیست طراحی شده در این مطالعه استفاده نمود. همچنين مي توان با استفاده از نتايج مطالعه حاضر، مطالعاتي را براي ترميم فاصله هاي موجود با شرايط استاندارد در خدمات باليني پرستاري طراحي و اجرا نمود. مشكلات استخراج شده در اين مطالعه تحت عنوان عوامل تاثيرگذار بر اعتباربخشي خدمات باليني پرستاري، مي تواند براي ارائه طرح هاي پژوهشي و عناوين پايان نامه هاي دانشجويان ارشد يا دكتري مورد استفاده قرار گيرد.

در اول مصاحبه به تجربیات شما به عنوان پرستار در موقعیت های شغلی مختلف صحبت شد؛ در مدل اعتباربخشی خدمات بالینی پرستاری چقدر از داشته ها و تجربیاتتان استفاده کردید؟
من مدیر تعالی در بیمارستان تبریز بودم. ما مدل EFQM در بیمارستان مان اجرایی کردیم. 15 پروژه بهبود تعریف کرده بودیم و داشتیم خیلی خوب این ها را پیش می بردیم. آنجا من حس کردم این مدل اصلا مطابق با بیمارستان نیست. خیلی به زحمت ما این مدل را با بیمارستان خودمان مطابقت می دادیم. بعد مدل حاکمیت بالینی و بعد از آن اعتباربخشی که در واقع فاز متریک حاکمیت بالینی است معرفی شد.  (حاکمیت بالینی یک چارچوب ارتقای کیفیت است؛ اعتبار بخشی فاز متریک آن است که اقداماتی را که در حاکمیت بالینی انجام می شود را اندازه گیری می کند.) وقتی به دانشکده پرستاری و مامایی تهران آمدم؛ از سال 91 مسئول تضمین کیفیت دانشکده در ایزو بودم. یک جورایی با همه الگوهای تضمین کیفیت آشنا بودم و با همه آنها کار کرده بودم. اعتبار بخشی را هم با توجه به این که احساس کردم می تواند در پرستاری خیلی حرف برای گفتن داشته باشد و به عنوان یک چارچوب ارتقای کیفیت در پرستاری استفاده شود، واردش شدم و بسیار هم خوشحالم که وارد این فیلد شدم. به خاطر موضوع رساله دکتری ام از طرف دانشکده به معاونت بین الملل دانشگاه معرفی شدم و در بخش اعتبار بخشی موسسه ای وارد شدم. من الان دبیر اعتباربخشی دانشکده در فیلد اعتباربخشی موسسه ای هم هستم.

منظور از اعتبار بخشی موسسه ای چیست؟
ما یک اعتباربخشی موسسه ای، برنامه ای و بیمارستانی داریم. اعتباربخشی موسسه ای و برنامه ای بیشتر مطابق با محیط های آموزشی است. در محیط های آموزشی اعتبار بخشی موسسه ای و برنامه ای استفاده می شود. اعتباربخشی برنامه ای به این معنی است که برنامه درسی ارزشیابی می شود و ثابت می شود که برنامه درسی دارای اعتبار بین المللی است.

اعتبار بخشی برای دانشکده چه سودی دارد؟
شعار دانشکده ما روی بین المللی سازی است. وقتی دانشکده ما دارای اعتبار بین المللی باشد؛ در جذب دانشجو، در ارتباط ها و تعاملاتی که با دانشگاه های بین المللی می خواهیم برقرار کنیم می تواند کمک کننده باشد.

الان وضعیت دانشکده از نظر اعتبار بخشی چگونه است؟
وقتی می توان در این مورد اظهار نظر کرد که ممیزی داخلی انجام شود و براساس نتایج در این مورد اظهار نظر کرد. البته ما الان در کمیته اعتباربخشی جدول گانتی طراحی کرده ایم و براساس آن در حوزه آموزشی، بین الملل، پژوهشی و دانشجویی پیش می رویم. در این حوزه ها شاخص هایی که مورد تایید ایسیک است تکمیل شده است و در قسمت هایی که نقص داشتیم برنامه بهبود تعریف شده است و انشالله در بازه زمانی ای که در نظر گرفتیم سعی می کنیم برنامه بهبود را به استقرار برسانیم و برای ارزیابی ای که سال آینده موسسه ایسیک انجام خواهد داد آماده شویم.

موردی هست که بخواهید اضافه کنید؟
امیدوارم بتوان از نتایج این پایان نامه استفاده کرد. چیزی که هدف نهایی هر تحقیقی است این است که عملیاتی شود. وقتی ما چندین سال از عمرمان را می گذاریم کاری را انجام می دهیم و صرفا به عنوان یک سند در کتابخانه می ماند؛ غم انگیز است. همه تلاش من این بود که در این رساله راهکارهای عملیاتی ارائه دهم. به طوری که واقعا بتوان آن را در بالین اجرا کرد. 

مقاله های استخراج شده از رساله به چاپ رسید؟
بله؛ دو مقاله ISI چاپ شده است و دو مقاله هم انشالله به زودی چاپ می شود.

اگر بخواهید وارد یک طرح پژوهشی دیگر در مورد پرستاری شوید؛ مورد اولی که به ذهنتان می آید چیست؟
ارتقای کیفیت. هدف غایی ما این است که بتوانیم به ارتقای کیفیت برسیم. اسمش متفاوت است؛ اما اصل آن یکی است. با توجه به این که تعداد دانشجویان ارشد و دکتری ما زیاد شده است؛ وقت آن رسیده است که به فکر ارتقای کیفیت در پرستاری باشیم. کسانی که فارغ التحصیل می شوند حجم زیادی هستند و نباید همه اینها در بخش های آموزشی جذب شوند. اگر ارتباط بین آموزش و بالین ایجاد شود و بحث هیات علمی بالینی که خوشبختانه قرار است راه بیفتد خیلی ایده خوبی است. در این صورت افرادی که در آموزش هستند در بالین هم درگیر می شوند و هدف غایی ما که ارتقای کیفیت است محقق شود./ق

خبرنگار: شیما سادات عطری
عکس: حسین اکبریان