به گزارش روابط عمومی دانشکده پزشکی؛ دکتر سيادتي که از دانشجويان استاد فقيد 'محمد قريب' بود، شيفته اخلاق و تقوا و شخصيت دکتر قريب شد و همين مسئله او را به رشته اطفال علاقه‌مند کرد و در نتيجه به اين رشته روي آورد؛ او از محضر استاد قريب هم علم و هم اخلاق پزشکي را آموخت و در سال 1341 متخصص اطفال شد.
زندگی نامه مرحوم دکتر سیادتی
دکتر سيد احمد سيادتي در سال 1313 در خانواده‌اي متدين در شهر سبزوار متولد شد و دوران تحصيلات ابتدايي خود را در سبزوار و دبيرستان را در مشهد به پايان رساند.
وي در سال 1332 در کنکور دانشگاه تهران رتبه پنجم را کسب کرد و به تحصيل علم طب پرداخت و پس از شش سال با رتبه اول موفق به اخذ درجه دکتري شد.
دکتر سيادتي که نمي خواست استاد را ترک کند، ابتدا در بيمارستان هزار تختخوابي و سپس از سال 1347 در مرکز طبي کودکان در بخش عفوني مشغول به کار شد و دانشجويان از درس‌هاي وي بهره‌مند مي‌شدند.
وي از سال 1360 به رياست بخش عفوني مرکز طبي کودکان منصوب شد.
دکتر سيادتي در سال 1365 به آمريکا رفت و در دانشگاه تگزاس در محضر پرفسور 'فيليپ برونل' به تحقيقات ويروس شناسي درمورد سرخک و آبله مرغان پرداخت و به يادگيري تکنيک‌هاي آزمايشگاهي مختلف همت گمارد.
وي روش جديدي براي بررسي سريع و با مقدار بسيار کم reagent براي تشخيص آنتي بادي ويروس 'واريسلازوستر' بدست آورد.
در نامه‌اي که برونل در وصف وي نوشته، سخت کوشي و علاقه دکتر سيادتي مورد تحسين وي قرار گرفته است. وي مي‌نويسد: «دکتر سيادتي خصايص شخصيتي برجسته‌اي دارد. وي يکي از سخت کوش ترين افرادي است که تاکنون شناخته ام.»
در سال 1367 دکتر سيادتي به دريافت درجه استادي دانشگاه تهران نائل شد.
وي با کمک دکتر مرندي وزير وقت به پايه گذاري 9 رشته فوق تخصصي در رشته بيماري‌هاي کودکان همت گماشت.
در سال 1375 در انتخابات نظام پزشکي حداکثر آراء را به خود اختصاص داد و از آن زمان تاکنون به عنوان عضو هيأت مديره، عضو شوراي عالي هيأت بدوي نظام پزشکي تهران بزرگ منشا خدمات زيادي به پزشکان و افراد جامعه بوده است.
وي از سال 1360 تاکنون عضو دبير هيأت ممتحنه و ارزشيابي و يا به عبارتي بورد رشته تخصصي کودکان و همچنين رشته فوق تخصصي عفوني کودکان بوده و در سامان دهي امتحانات تخصصي نقش موثري ايفا کرده است.
وي در سالهاي اول بعد از انقلاب در مجتمع آموزشي پژوهشي وزارت بهداري مدير گروه 5 بيمارستان اطفال تهران بود و نگذاشت روند علمي و آموزشي اين بيمارستان‌ها که با رفتن اساتيد به خارج از کشور دچار کمبود شده بود لطمه ببيند.
کلاسهاي درس استاد سيادتي هميشه مورد توجه دانشجويان بود و دانشجويان از محضر استاد لذت مي بردند.
وي علاوه بر تدريس، 31 تحقيق در رشته عفوني اطفال انجام داد و به نوشتن و راهنمايي 65 مقاله و رساله پزشکي همت گماشت. اين پزشک حاذق 18 کتاب پزشکي را تهيه و يا تاليف کرد.
دکتر سيادتي در85 کنگره داخلي و خارجي به عنوان سخنران حضور يافت و در امور پيشگيري و بهداشت کشور نيز کوشش‌هاي دامنه داري انجام داد که از آن جمله مي‌توان پيشگيري تب روماتيسمي با تشخيص و درمان گلودرد استرپتوکوکي درسراسر کشور با کمک معاونت پژوهشي وزارت بهداشت، بيماريابي سل و واکسيناسيون در منطقه ورامين، برنامه ريشه کني فلج اطفال و عضويت در کميته هاي مبارزه با بيماري‌هاي تنفسي حاد، سل، بيماري‌هاي واگير را نام برد.
وي عضو آکادمي اطفال آمريکا به مدت 14 سال و دبير و عضو هيأت مديره انجمن پزشکان کودکان ايران، عضو کميته امتحانات پزشکان خارجي، کميته 5 نفري بررسي علمي دانش آموختگان پزشکي خارج از کشور، شوراي عالي پزشکي براي اعزام به خارج از کشور، گروه پزشکي شوراي عالي برنامه ريزي، عضو گروه آموزشي بازآموزي متخصصان کودکان و بسياري از کميته‌هاي ديگر عهده دار بود.
وی در 28 دی ماه 1387 دار فانی را وداع گفت.