به گزارش روابط عمومی بیمارستان مرکز طبی کودکان، به مناسبت درگذشت غم انگیز استاد صفورا نوایی فوق تخصص ریه کودکان و عضو هیئت علمی دانشگاه، مراسم یادبودی روز شنبه ۳۱ خرداد ۹۹ در سالن شماره یک بیمارستان برگزار شد.
در این مراسم ابتدا دکتر رضا شروین بدو رئیس بیمارستان، ضمن تشکر از حضور خانواده دکتر نوایی در این مراسم، اظهار کرد: من به نمایندگی از همه دوستان عزیزم در مرکز طبی کودکان این فقدان بزرگ را تسلیت می‌گویم. اکنون یکی از سخت‌ترین زمان‌هاییاست که بخواهم صحبت کنم؛ از دیروز تلاش کردم تا متنی را آماده کنم اما نشد؛ خاطرات خوب ایشان و یادشان همیشه در مرکز طبی کودکان زنده است.
دکتر بدو ادامه داد: روی گشاده، جدیت در کار، ارتباط خوب با بیماران، همکاران و فراگیران از خصوصیات بارز دکتر نوایی بود؛ کسی نیست که از ایشان خاطره ماندگاری در ذهن نداشته باشد. به جرات می‌توانم بگویم که دکتر نوایی هیچگاه باعث رنجش کسی نشد. حضور و شرکت افراد در این مراسم که از صمیم قلب است، بیانگر این ادعاست.
رئیس مرکز طبی کودکان تصریح کرد: حدود یکسال و نیم پیش بود که دکتر نوایی خبر از کسالت خود داد و علیرغم این موضوع، به نحو احسن وظایف و فعالیت خود را انجام داد.
دکتر بدو آشنایی با همسر دکتر نوایی، دکتر بابایی را افتخاری دانست و گفت حضور ایشان در کنار دکتر نوایی درس بزرگی بود.
وی در پایان ضمن تسلیت مجدد به همکاران مرکز طبی کودکان و خانواده ایشان، از خداوند متعال برای خانواده ایشان آرزوی صبر و سلامتی کرد و گفت: یاد دکتر نوایی به عنوان دوست، خواهر و همکاری دوست داشتنی همیشه در ذهن و خاطر ما باقیست.
سپس دکتر رضا رضایی عضو هیئت علمی بیمارستان ضیائیان، ضمن تسلیت به جامعه پزشکی برای فقدان شخصیتی صبور، پرتلاش، مردم دوست و پر انرژی، شعری در وصف مرحومه دکتر نوایی سرود.
در ادامه دکتر سیدرضا رئیس کرمی، خاطره‌ایاز حضور دکتر نوایی و تلاش‌های ایشان برای تحقق اهداف گروه کودکان و توسعه بخش ریه بیان کرد و از زحمات بی‌دریغ ایشان در راستای امور دستیاران سخن گفت.
دکتر رئیس کرمی ضمن ابراز تاسف از فقدان دکتر نوایی، گفت: هر چه از محاسن اخلاقی ایشان بگویم کم گفتم؛ تعهد کاری ایشان برای برنامه‌های بیمارستان و برنامه‌های گروه کم نظیر بود و خانواده و گروه مرکز طبی کودکان، از این فقدان همیشه متاثر خواهد بود.
سپس سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین معرفت آغاز شد و پس از آن کلیپی در وصف دکتر نوایی به نمایش گذاشته شد.
دکتر محمدرضا مدرسی رئیس بخش ریه کودکان، با بیان آیه‌ایاز قرآن کریم، از کیفیت زندگی سخن گفت و به زندگی کوتاه حضرت فاطمه (س) اشاره کرد که در طول هجده سال عمر خود توانست فرزندانی تربیت کند که نام آنها تا ابد جاویدان است.
دکتر مدرسی به خصوصیات اخلاقی دکتر نوایی اشاره کرد و از خدمات ارزشمند ایشان برای توسعه رشته ریه کودکان صحبت کرد.
وی در پایان برخورد خوب ایشان با بیماران را الگویی برای پزشکان دانست وسپس از حضور خانواده دکتر نوایی در بیمارستان قدردانی کرد و فقدان ایشان را تسلیت گفت.
دکتر میرلوحی عضو هیئت علمی و فوق تخصص ریه کودکان نیز ضمن تسلیت به خانواده دکتر نوایی اظهار کرد: سخت است که بخواهم صحبت کنم و همچنان باور این ضایعه غیر ممکن است.
  دکتر میرلوحی خاطره‌ایاز دوران فراگیری خود و اخلاق پسندیده ایشان بیان کرد و گفت دکتر نوایی جز بهترین‌ها بودند.
وی به کمک ایشان به بیماران بی‌بضاعت اشاره کرد و گفت فقط خوبیست که باقی می‌ماند و شعری در وصف ایشان سرود.

در ادامه دکتر علی ربانی فوق تخصص غدد کودکان، از اخلاق نیکو و لبخند همیشگی دکتر نوایی سخن گفت و افزود: از خبر فوت دکتر نوایی بسیار متاثر شدم و از حضور خانواده گرامی ایشان در این بیمارستان قدردانی می‌کنم.
دکتر نوایی به خوش رویی، سخت کوشی و مهربانی شناخته شده و مرگ ایشان بسیار تاثیرگذار بود.
از همه دوستان و همچنین دکتر بدو برای برگزاری این مراسم و التیام درد فقدان ایشان قدردانی می‌کنم کرد.
سپس مادر دکتر نوایی با قرائت شعری، اینگونه افزود: ۴۲ سال پیش زندگی روی خوش را به ما نشان داد، کودکانه‌هایشسرشارمان می‌کرد و نوجوانی و جوانی‌اشاتفاق خوش تلاش و پویایی را به ارمغان می‌آورد. همه ثانیه‌های زندگی‌اشبا کوشش فراوان برای آموختن، فهمیدن و پیشرفت همراه بود.
همه لحظه‌های عمر چون گل او، آرام و رها به تجربه شیرین بالندگی گذشت و چه برخوردار که لیاقت حضور در محضر اساتیدی را داشت که در کنار آموزش علوم عشق به مردم، تواضع و بردباری را می‌آموختند.
او با قلب مهربانش برای پدر و مادرش مادری می‌کرد و در دستانش عشق به خواهر و برادر را می‌پروراند.
تا آنجا که در تداوم تلاش برای رسیدن آرزوهای خود در پزشکی، سوگند مقدس خدمت به انسان ها، شیرین‌ترین و مومنانه‌ترین کلامی بود که بر زبانش جاری شد.
افسوس که آن هنگام که قلب مهربانش از نوع دوستی و خدمت آکنده بود و دم مسیحایی‌اشبا نفس بیماران آمیخته، تن خود را به فراموشی سپرد و جانش را بر سر سوگندی که خوانده بود گذاشت.
بی خبر از اینکه مرگ در همین حوالی پرسه می‌زند؛ سایه شومش را گستراند و در یک روز بهاری با عطر خدا درآمیخت و در دست فرشتگان، بر بال آسمان نشست و رفت.
وی افزود: آنچه دل ما را گرم می‌کند، حضور گرم و همدلی و همدردی شما فرهیختگان با ما است که اگر نبودید چه در طول بیماری و چه بعد از آن، هرگز مرحمی برای اندوهمان نمی‌یافتیم. به پشتوانه دلگرمی شما عزیزان این غم بزرگ را به کاری بزرگ در خور فرزندمان تبدیل می‌کنیم.
به پاس آنچه در سالهای تلاش فرزندمان در جامعه پزشکی، شایسته است از خدمات و زحمات بی‌شائبه شما بزرگواران، اساتید، پزشکان، پرستاران و کادر بهداشت و درمان کشور به ویژه در این روزهای سخت سپاسگذاری کنم.
مردم ایران تا همیشه وامدار دانش و تلاش شما هستند.
از سوی خانواده نوایی و بابایی نهایت سپاسگزاری خود را به پیشگاه رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران، هیئت علمی و همراهان فرزندم چه در طول درمان چه در مراسم یادبود تقدیم می‌کنم.
این مراسم با بیان خاطرات در دفتر یادبود به پایان رسید.