به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران پژوهشگاه علوم غدد وممتابولیسم، در سیزدهمین کنگره بین المللی غدد درون ریز و متابولیسم  که روزهای 19 تا 21 آبان سال جاری و   به صورت آنلاین با حضور اساتید برجسته از کشورهای اروپایی و آمریکا و ایران برگزار شد، گروه تحقیقاتی پای دیابتی پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم میزبان پنل تخصصی با موضوع مدیریت یکپارچه زخم  پای دیابتی شد.

دکتر محمدرضا امینی  مدیر گروه تحقیقاتی پای دیابتی مرکز تحقیقات دیابت پژوهشگاه در یادداشتی که در همین رابطه در ویژه نامه سیزدهمین کنگره بین المللی غدد درون ریز و متابولیسم   نشریه اخبار پزشکی داشته است آورده است:

در سـالهای اخیـر دیابـت یکـی از بیماریهـای شـایع غیرواگیـر اسـت کـه کـه اکثریت جوامـع را درگیـر کرده اسـت. تخمین زده میشـود کـه تـا سـال 2025 ،380 میلیـون نفـر بـه این بیمـاری مبتلا شـوند. طبیعت مزمن دیابـت و درمانهـای نوین این بیمـاری کـه باعـث افزایـش طـول عمـر بیمـاران مبتلا بـه دیابـت میشـود، احتمـال ابتلا به عـوارض مزمـن نظیر زخـم پای دیابتـی را در طـول حیـات بیمـاران افزایـش میدهـد. براسـاس مطالعـات انجـام شـده بار ناشـی از ایـن بیماری  بالاست  و 25-15 درصـد بیمـاران دیابتـی دچـار زخـم پـای دیابتـی میشـوند. هـر چند که کـه در بیـش از 85 درصـد موارد میتـوان با ارائـه مراقبتهـای بـه هنـگام و مناسـب از قطـع عضـو ناشـی از پـای دیابتی پیشـگیری کـرد.

 بر اسـاس اولین گـزارش برنامه ملـی پیشـگیری و کنتـرل دیابـت در ایـران، شـیوع عارضه پـای دیابتی در بیـن بیماران مبتلا بـه دیابت 2/6 درصد برآورد شـده اسـت. شـواهد، حاکـی از تأثیـر ایـن بیمـاری و عوارض آن بـر زندگی افـراد بیمار، سیسـتم بهداشـتی- درمانی و جامعه اسـت. زخـم پـای دیابتـی شـایعترین علـت بسـتری شـدن بیمـاران مبتلا بـه دیابـت در مراکـز درمانـی اسـت. از طرفی بـدون ارائه مراقبتهـای لازم، زخمهـای دیابتـی منجـر بـه عفونت، گانگـرن، آمپوتاسـیون و حتی مرگ بیماران خواهد شـد. ایـن در حالی اسـت کـه درمـان و مراقبـت از پـای دیابتـی بسـیار پرهزینـه بـوده و قطـع انـدام تحتانی با بسـتری طولانـی مـدت، بازتوانی و مراقبـت در منـزل و حمایتهـای اجتماعـی همراه اسـت.

پس از بهبودی موفقیت آمیز، میزان عود زخم پای دیابتی در طی یک سال 40٪ و طی 3 سال 65٪  است. بنابراین ، جلوگیری از زخم پای دیابتی برای کاهش خطرات بیمار و بار اقتصادی ناشی از آن بسیار مهم است. همه بیماران مبتلا به دیابت در معرض خطر زخم نیستند. عوامل خطر اصلی عبارتند از: از بین رفتن احساس محافظتی  (LOPS ) ، بیماری شریان محیطی (PAD) و دفورمیتی  پا. علاوه بر این ، سابقه زخم پا و هر سطح قطع عضو در اندام تحتانی، خطر زخم را بیشتر می کند.

مداخلات مختلفی برای پیشگیری از زخم پا وجود دارند که یا در مراقبت بالینی استفاده شده است یا در تحقیقات علمی مورد ارزیابی قرار گرفته اند. این مداخلات شامل خود مراقبتی، آموزش به بیمار، پوشش طبی پا، یا جراحی پا، یا ترکیبی از دو یا بیشتر این مداخلات در مراقبت یکپارچه پا می باشد. (7). پنج عامل اصلی در پیشگیری بیماری پای دیابتی شناسایی شده اند که شامل:  شناسایی پای در معرض خطر؛ بررسی و معاینه مرتب پای در معرض خطر؛  آموزش بیمار ، خانواده و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی؛ اطمینان از پوشش روزمره مناسب پا و درمان عوامل خطر زخم  می باشند.

یکـی از رویکردهـای ضـروری در مراقبت از دیابـت و عوارض بـر اسـاس پروتـکل پیشـنهادی انجمـن دیابـت امریکا (ADA) وجـود تیـم چنـد تخصصـی اسـت که نتایـج مطالعات متعدد نشـان داده اسـتفاده از تیم چنـد تخصصی سـبب کاهش میزان آمپوتاسـیون و پیشـگیری از بـروز عـوارض و صرفـه جویـی در هزینه هـا میشـود. در اعضـای تیم چنـد تخصصی پـای دیابتی گروه هـای تخصصـی پزشـکان، پرسـتاران و متخصصیـن غـدد و متابولیسـم، جراحـی عـروق، عفونـی، پوسـت، ارتوپـدی، طب فیزیکـی و توانبخشـی، ارتوتیسـت و پودیاتریسـت، بـه صـورت تیمـی بـرای پیشـگیری و مراقبـت از زخـم پای دیابتـی برنامه مراقبتـی از بیمـار را طراحـی و اجـرا مینمایند.

گروه تحقیقاتی پای دیابتی یکی از گروه های تحقیقاتی مرکز تحقیقات دیابت پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران است که فعالیت خود را از سال 1393 آغاز کرده است و با بهره‌مندی از اعضای هیأت علمی و پژوهشگران توانمند مطالعات زیادی در زمینه پای دیابتی، به عنوان یکی از شایع ترین عوارض دیابت در کشور انجام داده است. رویکرد اصلی این گروه سلامت پا است. این گروه تحقیقاتی ضمن ارائه آموزش های اولیه و کاربردی همچنین دانش تخصصی نظری و مهارت های بالینی جهت پیشگیری و مراقبت از زخم پای دیابتی را فراهم می آورد تا ضمن افزایش دانش تیم درمان در این زمینه، با آموزش های به هنگام و ارائه مراقبت های ضروری همزمان به افراد متخصص و بیماران با کاهش بار ناشی از پای دیابتی به عنوان یکی از شایع ترین عوارض دیابت، سلامت عمومی افراد مبتلا به دیابت و به دنبال آن سلامت عمومی جامعه ارتقا یابد.