به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران معاونت فرهنگی و دانشجویی، سوگند خداوند در قرآن به نام قلم، گویاترین شاهد بر شرافت و قداست آن است: «ن و الْقلم و ما یسْطرون. سوگند به قلم و آنچه نویسند.» در جایی که خداوند، به آفریده ای از آفریده های خود قسم یاد می کند، بشر در چه جایگاهی می تواند از ارج و منزلت آن سخن براند.
در نخستین ارتباط وحیانی رسول خدا صلی الله علیه و آله با مبدأ هستی در غار حرا نیز سخن از قلم به میان می آید، تا جایی که خداوند خود را این گونه معرفی می کند: «الّذی علّم بالْقلم. آن که با قلم آموخت».
حضرت امیر المومنین علی (علیه السلام) نیز در سخنی می فرمایند: «دانش را با نوشتن به بند کنید» و همچنین علامه طبرسی (رحمه الله علیه) در کتاب تفسیر مجمع البیان نیز در باب قلم اینگونه گفته است: «بیان دو گونه است: بیان زبان و بیان قلم. بیان زبان با زمان کهنه می‌شود و از بین می‌رود. ولی بیان قلم تا ابد باقی است».
این مطالب بخشی از مهمترین رویداد بشری در طول تاریخ است که با دانش نوشتن، آثاری ماندگار در زمینه های مختلف: علمی، مذهبی، تاریخی و ... برجای گذاشته است.
این روز فرخنده که حافظ علوم و دانش‌ها، پاسدار افکار اندیشمندان، حلقه اتصال فکری عالمان و پل ارتباطی گذشته و آینده بشر بوده و حتی ارتباط آسمان و زمین نیز از راه لوح و قلم به دست آمد، بر همه فرهیختگان، اندیشمندان و صاحبان فکر، اندیشه، ادب، هنر و فرهنگ ایران اسلامی و دانشگاهیان مبارک باد.