هفتمین جشن یکپارچه دانش آموختگان دانشگاه برگزار می شود
دکتر چنگیزی لازمه ارایه خدمات بهتر دانش آموختگان را دریافت آموزش های بهتر دانست
رئیس دانشکده پیراپزشکی گفت: پیام جشن یکپارچه دانش آموختگان، دعوت دانش آموختگان برای ورود مجدد به دانشگاه است.
در آستانه هفتمین جشن یکپارچه دانش‌آموختگان دانشگاه علوم پزشکی تهران که قرار است 22 تیرماه 97 برگزار شود، فرصتی پیش آمد تا پای سخنان دکتر چنگیزی، رئیس دانشکده پیراپزشکی بنشينيم.
آقای دکتر در آستانه هفتمین جشن یکپارچگی دانش‌آموختگان دانشگاه هستیم برای ما در مورد وضعیت دانشکده‌ی پیراپزشکی و دانش‌آموختگان این دانشکده توضیح دهید؟
دانشکده‌ی پیراپزشکی در حقیقت در سال 1370 به‌عنوان یک دانشکده‌ی مستقل شناخته شد و یک دانشکده‌ای است که رشته‌های متنوعی مانند فن‌آوری اطلاعات سلامت، اتاق عمل، هوشبری، کتابداری، اطلاع‌رسانی پزشکی، هماتولوژی، بانک خون، انفورماتیک پزشکی، رشته‌های علوم آزمایشگاهی، رادیولوژی، رادیوتراپی، مدیریت اطلاعات سلامت و تعداد زیادی رشته را پوشش می‌دهد. این دانشکده می‌تواند نقش مهمی را در خدمات پزشکی و در ارتقاء سطح سلامت و درمان جامعه ایفا کند. دانشکده در مقاطع مختلف کارشناسی، کارشناسی ارشد و دوره‌ی دکترای تخصصی پذیرش دارد که هرساله تعداد قابل‌توجهی از دانشجویان را پذیرش داریم و تعداد قابل‌توجهی را به مرحله‌ی دانش‌آموختگی می‌رسانیم.
ما تنوع رشته‌هایمان زیاد است همین تنوع رشته باعث می‌شود که نقش ویژه‌ای را در ارتقای سطح سلامت و درمان جامعه داشته باشیم. چه در امور آموزشی و چه در امور پژوهشی؛ مثلاً در رادیولوژی قسمت مهمی از کارها توسط کارشناسان رادیولوژی انجام می‌شود و در قسمت علوم آزمایشگاهی نیز کار تشخیص پزشکی قسمت مهمش توسط بخش آزمایشگاه به انجام می‌رسد. همچنین در اتاق عمل بچه‌های اتاق عمل ما هستند و سایر رشته‌ها هم به‌این‌ترتیب است و در حقیقت ما جز بدنه‌ی اصلی جامعه‌ی پزشکی هستیم. ارتقای سلامت و درمان بدون حضور پیراپزشکی موفق نخواهد بود.
نقش اساتید را در تربیت دانشجویانی که به تعبیر شما جزء بدنه‌ی اصلی حوزه‌ی سلامت است چگونه می‌بینید؟
ما در حقیقت اساتید را به‌عنوان الگو می‌شناسیم. اساتید یک نقش آموزشی دارند که در حقیقت با علم روز باید تدریس کنیم چراکه دنیا هر ثانیه‌اش با ثانیه‌ی گذشته متفاوت است. رشد پیدا می‌کند، علم توسعه پیدا می‌کند و نیاز است که اساتید آموزششان به علم روز باشد و نوآوری اساساً در آموزش است که ما بتوانیم دانش‌آموختگان خوبی تربیت کنیم. این یک نیاز است که دانشجویان آموزش خوبی دریافت کردند تا بتوانند خدمات خوبی را در جامعه ایفا کنند. از طرف دیگر بحث پژوهش است که اساتید ما لازم است پژوهش‌های روز را با نیازهای روز داشته باشند و این را به دانشجو هم انتقال دهد؛ بنابراین آموزش و پژوهش دو نکته‌ی مهمی است و نکته‌ی بسیار مهم اخلاق حرفه‌ای است. یک بحث مهم در الگو بودن در این قسمت است اگر یک دانش‌آموخته‌ای داشته باشیم دانش خوبی داشته باشد، پژوهش بلد باشد اما اخلاق حرفه‌ای نداشته باشد به درد جامعه نمی‌خورد.
چه انتظاری از دانشجویان این دانشکده دارید و شما برای بازگشت دانش‌آموختگان به دانشکده چه برنامه‌ای دارید؟
انتظار ما زیاد است. اینجا دانشگاه علوم پزشکی تهران است، نماد آموزش عالی کشور. انتظار ما این است که مطابق با دانشی که در اینجا فراگرفته‌اند درخور شأن این دانشگاه به جامعه خدمت کنند بخصوص در همان قسمت اخلاق حرفه‌ای که خدمتتان عرض کردم انتظار داریم آموزه‌های علمی را که یاد گرفتند همان آموزه‌ها را در مرحله‌ی عمل پیاده کنند؛ یعنی مطابق با آخرین دستاوردهای روز و در قسمت اخلاق حرفه‌ای هم مطابق با منشور اخلاق حرفه‌ای که خوشبختانه الآن در دانشگاه در عمده‌ی رشته‌ها تدوین‌شده است. ما انتظار داریم که مطابق همان منشور به بیماران محترم سرویس بدهیم.
بسیاری از دانش‌آموختگانی که از دانشگاه جدا می‌شوند دستاوردهای خوبی کسب می‌کنند. دانشکده‌ی پیراپزشکی برای این که بتواند از این دستاوردها کمک بگیرد نیازمند این است که دانش‌آموختگانش به‌سوی آن برگردند و با دانشکده همکاری داشته باشند. در نظر گرفتیم که یک بانک اطلاعاتی از دانش‌آموختگان دانشکده که طی سال‌های گذشته از این دانشکده فارغ‌التحصیل شده‌اند تهیه کنیم تا بتوانیم وضعیت آنها را رصد کنیم. تجربه نشان داده که دانش‌آموختگان این دانشکده در رده‌های سلامت و درمان جایگاه و موقعیت‌های برجسته‌ای را کسب کرده‌اند که نمونه‌های مهمی هم داریم. در همین دانشگاه علوم پزشکی تهران، قسمت قابل‌توجهی از کارکنان بیمارستان‌های ما از دانش‌آموختگان این دانشکده هستند. در امور آموزشی و در امر کارورزی‌ها. یکی از دلایلی که ما با بیمارستان‌ها تعامل داریم این است که معمولاً با دانش‌آموختگان خودمان سر و کارداریم که این کار موضوع باعث بهبود فرایند آموزش می‌شود؛ اما باید این ارتباط با قوی‌تر کنیم بخصوص با دانش‌آموختگانی که خارج از دانشگاه هستند و ما کمتر با آنها تعامل داریم. ما باید بتوانیم برنامه‌های سالیانه بگذاریم که این عزیزان در محیط دوستانه جمع شوند و از تجربیاتی که سال‌های بعد از فارغ‌التحصیلی کسب کرده‌اند در امور آموزشی و پژوهشی دانشکده استفاده کنیم. در قسمت خیرین سلامت هم بخش مهمی است که امیدوارم بتوانیم از این حمایت‌های این عزیزان استفاده کنیم.
دانشکده پیراپزشکی در بحث بین‌المللی و جذب دانشجوی خارجی چه اقدامی انجام داده و یا برنامه‌های پیش روی آن چیست؟
خوشبختانه ما در طی سال‌های گذشته تعداد قابل‌توجهی دانشجوی خارجی پذیرش داشتیم. رشته‌های ما مخاطب زیادی در دنیا بخصوص در کشورهای منطقه دارد. در کمیته جذب تعدادی درخواست برای دانشکده ما مطرح است که در حال بررسی است. تاکنون بیش از 50 دانشجوی بین‌الملل داشتیم که حدود 25 نفر فارغ‌التحصیل شده‌اند. این تعداد در یک دوره‌ی زمانی سه‌ساله رقم قابل‌توجهی است؛ اما بحثمان این است که باید امور بین‌الملل را توسعه دهیم. دانشگاه علوم پزشکی تهران نماد عالی کشور است. رتبه‌ی برتر کشور است. فاصله‌ی ما با دانشگاه‌های دیگر قابل‌ملاحظه است و باید وضعیتمان را در سطح بین‌الملل نیز رصد کنیم. رشته‌ی پیراپزشکی رشته‌ی منحصربه‌فردی است باید بتوانیم از دانشی که اساتید دارند برای آموزش دانشجویان سایر کشورها نیز بهره ببریم. برنامه‌ی جامعی برای دانشکده‌ی پیراپزشکی تدوین‌شده که در کشورهای دیگر کمتر به چشم می‌خورد و سعی ما بر این است که در بحث جذب دانشجوی خارجی برنامه‌های توسعه‌ای داشته باشیم. برنامه‌ی آینده‌ی ما علاوه بر جذب دانشجوی بین‌الملل، ارتباط فعال با سایر دانشجوهای بین‌الملل است که ما بتوانیم در امور پژوهشی و در روابط بین دو دانشگاه از تبادل استاد و دانشجو بهره برده و بتوانیم جایگاه بهتری از سال‌های گذشته داشته باشیم.
فکر می‌کنید دانش‌آموختگان خارجی که از این دانشکده فارغ‌التحصیل شدند چه قدر می‌توانند در تسهیل ارتباط بین دانشگاه‌های خارجی و دانشگاه علوم پزشکی تهران مؤثر باشند؟
در حال حاضر نیز همین موضوع را داریم که تعدادی از دانشجویان پس از بازگشت به کشور خود، دانشجویان دیگری را معرفی کرده‌اند و این نشان می‌دهد که اگر ما آموزش بهتری داشته باشیم دانش‌آموختگان بین‌الملل ما خودشان برای ما یک نوع پذیرش دانشجو خواهند داشت. به‌هرحال چون چند مورد داشته‌ایم احساس می‌کنیم روی این مهم بیشتر برنامه‌ریزی کنیم، در ارتقای کیفیت آموزش بیشتر کوشا باشیم، در ارتقای کیفیت پژوهش برای دانشجویان بین‌الملل به‌ویژه در رده‌ی تحصیلات تکمیلی بیشتر کوشا باشیم چراکه این‌ها در کشورهای خودشان پیام‌رسان هستند تا بتوانیم جذب دانشجوی بیشتری داشته باشیم.
اطلاع دارید که دانشگاه در تدارک برگزاری جشن یکپارچه‌ی دانش‌آموختگان خود است نگاه شما به این مراسم چگونه است؟
این یک پیام دارد که ارتقای سلامت با کمک همه‌ی رشته‌ها امکان‌پذیر است. ارتقای با همکاری همه‌ی رشته‌ها است. یک رشته نمی‌تواند به‌تنهایی ارتقاء سطح سلامت و درمان را به همراه داشته باشد. مهم‌ترین پیام این جشن می‌تواند این باشد که همه‌ی ما اعضای یک خانواده هستیم، همه در خدمت یک جامعه هستیم و برای ارتقاء سطح سلامت و درمان کشور رشته‌های ما در دانشگاه علوم پزشکی تهران به هم تنیده است، هیچ‌وقت از هم جدا نمی‌شود.
آقای دکتر آیا این جشن می‌تواند به بازگشت دانش‌آموختگان به دانشگاه کمک کند؟
قطعاً می‌تواند. در همه جای دنیا همین است همه‌ی دانشگاه‌های معتبر برای دانش‌آموخته‌هایشان برنامه‌ی ویژه‌ای دارند. یکی از علت‌هایشان این است که دانش‌آموخته برگردد. وقتی ما یک جشن را برگزار می‌کنیم جشن خداحافظی نداریم در حقیقت یک سلام مجدد است. اگر ما بتوانیم آن جشن را خوب برگزار کنیم یک پیام خواهد داشت و آن دعوت برای بازگشت دوباره به دانشگاه علوم پزشکی تهران است. وقتی دانشجویانی که سال‌های گذشته دانشجوی ما بودند به‌صورت ایمیل، تلفن و یا حضوری با دانشگاه و دانشکده محل تحصیل خود ارتباط می‌گیرند، این نشان می‌دهد که آنها این پیام را گرفته‌اند. به‌هرحال ما باید برای جشن یکپارچگی برنامه‌ی ویژه‌ای داشته باشیم که بتوانیم یک سلام مجدد به‌صورت جامع و با مفهوم عمیقی به دانش‌آموختگان خودمان برسانیم.
یکی از بخش‌هایی که در جشن یکپارچه است تقدیر از اساتید و دانش‌آموختگان برگزیده آن است. نظرتان درباره این تقدیرها چیست؟
وقتی دانشجویی به‌هرحال در یک مدت تحصیلی با یک سری اساتید آشنا می‌شود، هم تدریس استاد و هم منش استاد را می‌بیند و در پایان دوره تحصیل خود می‌بیند که در یک جشن از آن استاد تقدیر می‌شود در ذهنش یک خاطره‌ی ماندگاری می‌گذارد و می‌فهمد که اگر من یک استاد خوبی دیدم الگویی برای تدریس بود الگویی برای رفتار حرفه‌ای بود یک جایی هم از آن تقدیر شده. کسی که از مخلوق تشکر نکند از خالق هم تشکر نمی‌کند، وقتی ما از اساتید تشکر می‌کنیم یک پیام هم به دانشجو می‌دهیم که باید همیشه تشکر کرد از کسانی که در ارتقای ما سهمی داشته‌اند. دانش‌آموختگان یاد خواهند گرفت که در هرکجا و به هر شکلی کسی به آنها کمک کرد بتوانند به هر شکلی تقدیری از آن شخص داشته باشند.
اگر توصیه، پیشنهاد یا انتقادی از این برنامه دارید که به کیفیت برگزاری آن کمک می‌کند بفرمائید؟
اینکه این ایده در دانشگاه ما شکل گرفت تا جشن به‌صورت یکپارچه باشد، یک تفکر نوعی بوده. البته پیش‌ازاین خودمان در دانشکده جشن برگزار می‌کردیم که پیامش محدود به خود دانشکده‌ای بود. ولی وقتی به‌صورت یکپارچه برگزار می‌شود، یعنی اینکه یک خانواده با هم جشن می‌گیرد. همه با هم درهم‌تنیده هستیم و هدفمان یکی است. در اینکه که مجریان آن توانستند این جشن را به‌صورت یکپارچه و جامع برگزار کنند نقدی وجود ندارد اما هرروز ما باید بهتر از روز دیگر باشد. توصیه‌ای که دارم این است برای اینکه خاطره‌ای ماندگار در اذهان دانش‌آموختگان عزیز که همه از جوانان ارزشمند جامعه هستند بماند، این مراسم هر چه شادتر و باشکوه‌تر برگزار شود این ماندگاری بیشتر است. دوره تحصیل یک دوره‌ای است با سختی‌ها شرایط خود که دانشجویان با همراهی اساتیدشان طی می‌کند و درخواستی که دارم این است جشن هر چه باشکوه‌تر انجام شود تا خاطره‌ای بهتری برای آنان به ارمغان داشته باشد.
چه پیامی برای دانشجویان، خانواده‌هایشان و اساتید دانشکده پیراپزشکی دارید؟
بنده به دانش‌آموختگان عزیز تبریک عرض می‌کنم که با تلاشی که داشتند توانستند بعد از یک دوره‌ی تحصیلی مرحله‌ی بزرگی از زندگی‌شان را به انجام برسانند. باید گفت که آنها الآن یک دانش‌آموخته‌ی حرفه‌ای هستند و می‌توانند حرفه‌ای به جامعه خدمت کنند. دانش‌آموخته باید در تمام مراحل زندگی دانش کسب کند. این یک دوره از زندگی است و باید خودشان را برای دوره‌های بالاتر از زندگی آماده کنند. به خانواده‌های این عزیزان که این‌چنین فرزندانی تربیت‌کرده‌اند و تبریک می‌گویم. با فارغ‌التحصیلی فرزندانشان، نتیجه‌ی زحمات خودشان را می‌بینند. از طرف دیگر به اساتید هم تبریک عرض می‌کنم. اساتید هر دوره شاهد ارتقای یک دوره از تربیت‌یافتگان خودشان هستند و جای تبریک دارد که توانستند یک گروهی دیگر از دانش‌آموختگان را تربیت
کنند.
آقای دکتر در آستانه هفتمین جشن یکپارچگی دانش‌آموختگان دانشگاه هستیم برای ما در مورد وضعیت دانشکده‌ی پیراپزشکی و دانش‌آموختگان این دانشکده توضیح دهید؟
دانشکده‌ی پیراپزشکی در حقیقت در سال 1370 به‌عنوان یک دانشکده‌ی مستقل شناخته شد و یک دانشکده‌ای است که رشته‌های متنوعی مانند فن‌آوری اطلاعات سلامت، اتاق عمل، هوشبری، کتابداری، اطلاع‌رسانی پزشکی، هماتولوژی، بانک خون، انفورماتیک پزشکی، رشته‌های علوم آزمایشگاهی، رادیولوژی، رادیوتراپی، مدیریت اطلاعات سلامت و تعداد زیادی رشته را پوشش می‌دهد. این دانشکده می‌تواند نقش مهمی را در خدمات پزشکی و در ارتقاء سطح سلامت و درمان جامعه ایفا کند. دانشکده در مقاطع مختلف کارشناسی، کارشناسی ارشد و دوره‌ی دکترای تخصصی پذیرش دارد که هرساله تعداد قابل‌توجهی از دانشجویان را پذیرش داریم و تعداد قابل‌توجهی را به مرحله‌ی دانش‌آموختگی می‌رسانیم.
ما تنوع رشته‌هایمان زیاد است همین تنوع رشته باعث می‌شود که نقش ویژه‌ای را در ارتقای سطح سلامت و درمان جامعه داشته باشیم. چه در امور آموزشی و چه در امور پژوهشی؛ مثلاً در رادیولوژی قسمت مهمی از کارها توسط کارشناسان رادیولوژی انجام می‌شود و در قسمت علوم آزمایشگاهی نیز کار تشخیص پزشکی قسمت مهمش توسط بخش آزمایشگاه به انجام می‌رسد. همچنین در اتاق عمل بچه‌های اتاق عمل ما هستند و سایر رشته‌ها هم به‌این‌ترتیب است و در حقیقت ما جز بدنه‌ی اصلی جامعه‌ی پزشکی هستیم. ارتقای سلامت و درمان بدون حضور پیراپزشکی موفق نخواهد بود.
نقش اساتید را در تربیت دانشجویانی که به تعبیر شما جزء بدنه‌ی اصلی حوزه‌ی سلامت است چگونه می‌بینید؟
ما در حقیقت اساتید را به‌عنوان الگو می‌شناسیم. اساتید یک نقش آموزشی دارند که در حقیقت با علم روز باید تدریس کنیم چراکه دنیا هر ثانیه‌اش با ثانیه‌ی گذشته متفاوت است. رشد پیدا می‌کند، علم توسعه پیدا می‌کند و نیاز است که اساتید آموزششان به علم روز باشد و نوآوری اساساً در آموزش است که ما بتوانیم دانش‌آموختگان خوبی تربیت کنیم. این یک نیاز است که دانشجویان آموزش خوبی دریافت کردند تا بتوانند خدمات خوبی را در جامعه ایفا کنند. از طرف دیگر بحث پژوهش است که اساتید ما لازم است پژوهش‌های روز را با نیازهای روز داشته باشند و این را به دانشجو هم انتقال دهد؛ بنابراین آموزش و پژوهش دو نکته‌ی مهمی است و نکته‌ی بسیار مهم اخلاق حرفه‌ای است. یک بحث مهم در الگو بودن در این قسمت است اگر یک دانش‌آموخته‌ای داشته باشیم دانش خوبی داشته باشد، پژوهش بلد باشد اما اخلاق حرفه‌ای نداشته باشد به درد جامعه نمی‌خورد.
چه انتظاری از دانشجویان این دانشکده دارید و شما برای بازگشت دانش‌آموختگان به دانشکده چه برنامه‌ای دارید؟
انتظار ما زیاد است. اینجا دانشگاه علوم پزشکی تهران است، نماد آموزش عالی کشور. انتظار ما این است که مطابق با دانشی که در اینجا فراگرفته‌اند درخور شأن این دانشگاه به جامعه خدمت کنند بخصوص در همان قسمت اخلاق حرفه‌ای که خدمتتان عرض کردم انتظار داریم آموزه‌های علمی را که یاد گرفتند همان آموزه‌ها را در مرحله‌ی عمل پیاده کنند؛ یعنی مطابق با آخرین دستاوردهای روز و در قسمت اخلاق حرفه‌ای هم مطابق با منشور اخلاق حرفه‌ای که خوشبختانه الآن در دانشگاه در عمده‌ی رشته‌ها تدوین‌شده است. ما انتظار داریم که مطابق همان منشور به بیماران محترم سرویس بدهیم.
بسیاری از دانش‌آموختگانی که از دانشگاه جدا می‌شوند دستاوردهای خوبی کسب می‌کنند. دانشکده‌ی پیراپزشکی برای این که بتواند از این دستاوردها کمک بگیرد نیازمند این است که دانش‌آموختگانش به‌سوی آن برگردند و با دانشکده همکاری داشته باشند. در نظر گرفتیم که یک بانک اطلاعاتی از دانش‌آموختگان دانشکده که طی سال‌های گذشته از این دانشکده فارغ‌التحصیل شده‌اند تهیه کنیم تا بتوانیم وضعیت آنها را رصد کنیم. تجربه نشان داده که دانش‌آموختگان این دانشکده در رده‌های سلامت و درمان جایگاه و موقعیت‌های برجسته‌ای را کسب کرده‌اند که نمونه‌های مهمی هم داریم. در همین دانشگاه علوم پزشکی تهران، قسمت قابل‌توجهی از کارکنان بیمارستان‌های ما از دانش‌آموختگان این دانشکده هستند. در امور آموزشی و در امر کارورزی‌ها. یکی از دلایلی که ما با بیمارستان‌ها تعامل داریم این است که معمولاً با دانش‌آموختگان خودمان سر و کارداریم که این کار موضوع باعث بهبود فرایند آموزش می‌شود؛ اما باید این ارتباط با قوی‌تر کنیم بخصوص با دانش‌آموختگانی که خارج از دانشگاه هستند و ما کمتر با آنها تعامل داریم. ما باید بتوانیم برنامه‌های سالیانه بگذاریم که این عزیزان در محیط دوستانه جمع شوند و از تجربیاتی که سال‌های بعد از فارغ‌التحصیلی کسب کرده‌اند در امور آموزشی و پژوهشی دانشکده استفاده کنیم. در قسمت خیرین سلامت هم بخش مهمی است که امیدوارم بتوانیم از این حمایت‌های این عزیزان استفاده کنیم.
دانشکده پیراپزشکی در بحث بین‌المللی و جذب دانشجوی خارجی چه اقدامی انجام داده و یا برنامه‌های پیش روی آن چیست؟
خوشبختانه ما در طی سال‌های گذشته تعداد قابل‌توجهی دانشجوی خارجی پذیرش داشتیم. رشته‌های ما مخاطب زیادی در دنیا بخصوص در کشورهای منطقه دارد. در کمیته جذب تعدادی درخواست برای دانشکده ما مطرح است که در حال بررسی است. تاکنون بیش از 50 دانشجوی بین‌الملل داشتیم که حدود 25 نفر فارغ‌التحصیل شده‌اند. این تعداد در یک دوره‌ی زمانی سه‌ساله رقم قابل‌توجهی است؛ اما بحثمان این است که باید امور بین‌الملل را توسعه دهیم. دانشگاه علوم پزشکی تهران نماد عالی کشور است. رتبه‌ی برتر کشور است. فاصله‌ی ما با دانشگاه‌های دیگر قابل‌ملاحظه است و باید وضعیتمان را در سطح بین‌الملل نیز رصد کنیم. رشته‌ی پیراپزشکی رشته‌ی منحصربه‌فردی است باید بتوانیم از دانشی که اساتید دارند برای آموزش دانشجویان سایر کشورها نیز بهره ببریم. برنامه‌ی جامعی برای دانشکده‌ی پیراپزشکی تدوین‌شده که در کشورهای دیگر کمتر به چشم می‌خورد و سعی ما بر این است که در بحث جذب دانشجوی خارجی برنامه‌های توسعه‌ای داشته باشیم. برنامه‌ی آینده‌ی ما علاوه بر جذب دانشجوی بین‌الملل، ارتباط فعال با سایر دانشجوهای بین‌الملل است که ما بتوانیم در امور پژوهشی و در روابط بین دو دانشگاه از تبادل استاد و دانشجو بهره برده و بتوانیم جایگاه بهتری از سال‌های گذشته داشته باشیم.
فکر می‌کنید دانش‌آموختگان خارجی که از این دانشکده فارغ‌التحصیل شدند چه قدر می‌توانند در تسهیل ارتباط بین دانشگاه‌های خارجی و دانشگاه علوم پزشکی تهران مؤثر باشند؟
در حال حاضر نیز همین موضوع را داریم که تعدادی از دانشجویان پس از بازگشت به کشور خود، دانشجویان دیگری را معرفی کرده‌اند و این نشان می‌دهد که اگر ما آموزش بهتری داشته باشیم دانش‌آموختگان بین‌الملل ما خودشان برای ما یک نوع پذیرش دانشجو خواهند داشت. به‌هرحال چون چند مورد داشته‌ایم احساس می‌کنیم روی این مهم بیشتر برنامه‌ریزی کنیم، در ارتقای کیفیت آموزش بیشتر کوشا باشیم، در ارتقای کیفیت پژوهش برای دانشجویان بین‌الملل به‌ویژه در رده‌ی تحصیلات تکمیلی بیشتر کوشا باشیم چراکه این‌ها در کشورهای خودشان پیام‌رسان هستند تا بتوانیم جذب دانشجوی بیشتری داشته باشیم.
اطلاع دارید که دانشگاه در تدارک برگزاری جشن یکپارچه‌ی دانش‌آموختگان خود است نگاه شما به این مراسم چگونه است؟
این یک پیام دارد که ارتقای سلامت با کمک همه‌ی رشته‌ها امکان‌پذیر است. ارتقای با همکاری همه‌ی رشته‌ها است. یک رشته نمی‌تواند به‌تنهایی ارتقاء سطح سلامت و درمان را به همراه داشته باشد. مهم‌ترین پیام این جشن می‌تواند این باشد که همه‌ی ما اعضای یک خانواده هستیم، همه در خدمت یک جامعه هستیم و برای ارتقاء سطح سلامت و درمان کشور رشته‌های ما در دانشگاه علوم پزشکی تهران به هم تنیده است، هیچ‌وقت از هم جدا نمی‌شود.
آقای دکتر آیا این جشن می‌تواند به بازگشت دانش‌آموختگان به دانشگاه کمک کند؟
قطعاً می‌تواند. در همه جای دنیا همین است همه‌ی دانشگاه‌های معتبر برای دانش‌آموخته‌هایشان برنامه‌ی ویژه‌ای دارند. یکی از علت‌هایشان این است که دانش‌آموخته برگردد. وقتی ما یک جشن را برگزار می‌کنیم جشن خداحافظی نداریم در حقیقت یک سلام مجدد است. اگر ما بتوانیم آن جشن را خوب برگزار کنیم یک پیام خواهد داشت و آن دعوت برای بازگشت دوباره به دانشگاه علوم پزشکی تهران است. وقتی دانشجویانی که سال‌های گذشته دانشجوی ما بودند به‌صورت ایمیل، تلفن و یا حضوری با دانشگاه و دانشکده محل تحصیل خود ارتباط می‌گیرند، این نشان می‌دهد که آنها این پیام را گرفته‌اند. به‌هرحال ما باید برای جشن یکپارچگی برنامه‌ی ویژه‌ای داشته باشیم که بتوانیم یک سلام مجدد به‌صورت جامع و با مفهوم عمیقی به دانش‌آموختگان خودمان برسانیم.
یکی از بخش‌هایی که در جشن یکپارچه است تقدیر از اساتید و دانش‌آموختگان برگزیده آن است. نظرتان درباره این تقدیرها چیست؟
وقتی دانشجویی به‌هرحال در یک مدت تحصیلی با یک سری اساتید آشنا می‌شود، هم تدریس استاد و هم منش استاد را می‌بیند و در پایان دوره تحصیل خود می‌بیند که در یک جشن از آن استاد تقدیر می‌شود در ذهنش یک خاطره‌ی ماندگاری می‌گذارد و می‌فهمد که اگر من یک استاد خوبی دیدم الگویی برای تدریس بود الگویی برای رفتار حرفه‌ای بود یک جایی هم از آن تقدیر شده. کسی که از مخلوق تشکر نکند از خالق هم تشکر نمی‌کند، وقتی ما از اساتید تشکر می‌کنیم یک پیام هم به دانشجو می‌دهیم که باید همیشه تشکر کرد از کسانی که در ارتقای ما سهمی داشته‌اند. دانش‌آموختگان یاد خواهند گرفت که در هرکجا و به هر شکلی کسی به آنها کمک کرد بتوانند به هر شکلی تقدیری از آن شخص داشته باشند.
اگر توصیه، پیشنهاد یا انتقادی از این برنامه دارید که به کیفیت برگزاری آن کمک می‌کند بفرمائید؟
اینکه این ایده در دانشگاه ما شکل گرفت تا جشن به‌صورت یکپارچه باشد، یک تفکر نوعی بوده. البته پیش‌ازاین خودمان در دانشکده جشن برگزار می‌کردیم که پیامش محدود به خود دانشکده‌ای بود. ولی وقتی به‌صورت یکپارچه برگزار می‌شود، یعنی اینکه یک خانواده با هم جشن می‌گیرد. همه با هم درهم‌تنیده هستیم و هدفمان یکی است. در اینکه که مجریان آن توانستند این جشن را به‌صورت یکپارچه و جامع برگزار کنند نقدی وجود ندارد اما هرروز ما باید بهتر از روز دیگر باشد. توصیه‌ای که دارم این است برای اینکه خاطره‌ای ماندگار در اذهان دانش‌آموختگان عزیز که همه از جوانان ارزشمند جامعه هستند بماند، این مراسم هر چه شادتر و باشکوه‌تر برگزار شود این ماندگاری بیشتر است. دوره تحصیل یک دوره‌ای است با سختی‌ها شرایط خود که دانشجویان با همراهی اساتیدشان طی می‌کند و درخواستی که دارم این است جشن هر چه باشکوه‌تر انجام شود تا خاطره‌ای بهتری برای آنان به ارمغان داشته باشد.
چه پیامی برای دانشجویان، خانواده‌هایشان و اساتید دانشکده پیراپزشکی دارید؟
بنده به دانش‌آموختگان عزیز تبریک عرض می‌کنم که با تلاشی که داشتند توانستند بعد از یک دوره‌ی تحصیلی مرحله‌ی بزرگی از زندگی‌شان را به انجام برسانند. باید گفت که آنها الآن یک دانش‌آموخته‌ی حرفه‌ای هستند و می‌توانند حرفه‌ای به جامعه خدمت کنند. دانش‌آموخته باید در تمام مراحل زندگی دانش کسب کند. این یک دوره از زندگی است و باید خودشان را برای دوره‌های بالاتر از زندگی آماده کنند. به خانواده‌های این عزیزان که این‌چنین فرزندانی تربیت‌کرده‌اند و تبریک می‌گویم. با فارغ‌التحصیلی فرزندانشان، نتیجه‌ی زحمات خودشان را می‌بینند. از طرف دیگر به اساتید هم تبریک عرض می‌کنم. اساتید هر دوره شاهد ارتقای یک دوره از تربیت‌یافتگان خودشان هستند و جای تبریک دارد که توانستند یک گروهی دیگر از دانش‌آموختگان را تربیت
کنند.
توضیح اینکه این مراسم با حضور تمامی دانش آموختگان دانشکده های تابعه دانشگاه که در سال تحصیلی 97-96 دوره تحصیل خود را به پایان رسانده اند روز جمعه 22 تیرماه از ساعت 16 الی 20 در تالار وزارت کشور برگزار می شود.
ارسال به دوستان