مبعث پیامبر مکرم اسلام، حضرت ختمی‌مرتبت محمد مصطفی(ص) مبارک باد

" اقرأ باسم ربک الذی خلق. خلق الانسان من علق. اقرأ و ربک الاکرم. الذی علم بالقلم. علم الانسان ما لم یعلم"
آن شب نبض زمین در غار حرا می‌تپید و زمان، منتظر تولّد باشکوه‌ترین لحظه تاریخ خود بود.
حرا، لحظه‌های شکوهمندی را به نظاره نشسته بود.
و ندای «اقرأ باسم ربک الذی خلق»در جان پیامبر(ص) طنین انداخته بود.
مردی از نسل ابراهیم(ع)، به پیامبری مبعوث می‌شد تا دیگربار کعبه را از آلایش بت‌ها پاک سازد.
محمد(ص) نه‌تنها امین زمینیان بلکه امین آسمانیان گشته و اینک امانت‌دار، آیه‌های روشن وحی است. او آمده است تا ظلمت جاهلیت را بزداید، فطرت‌ها را برانگیزد، بشریت را به کمال رساند و تجلی رحمت خداوند باشد.
"هو الذی بعث فی الامیّین رسولاً منهم یتلوا علیهم آیاته و یزکیهم و یعلّمهم الک تاب و الحکمة و إن کانوا من قبل لفی ضلال مبین"
مبعث روز شکوفایی ارزش‌هایی است که قرن‌ها در خاک تیره جهل مدفون گشته بود، روز برانگیختن خردهایی است که در کابوس خرافه گرایی ما و جهل پیشگی‌ها، پریشان شده بود. 27 رجب، از جلوه‌های بی‌پایانی بود که شعاعش تا کرانه‌های ناپیدای زمان گسترش یافت. امیر مؤمنان علی(ع) درباره فلسفه بعثت پیامبر خاتم(ص) می‌فرمایند،"خدای سبحان، برای وفای به وعده خود و کامل گردانیدن دوران نبوّت، حضرت محمد(ص) را مبعوث کرد. پیامبری که از همه پیامبران، پیمان پذیرش نبوّت او را گرفته بود. نشانه‌های او شهرت داشت و تولدش بر همه مبارک بود. در روزگاری که مردم روی زمین دارای مذاهب پراکنده، خواسته‌های گوناگون و روش‌های متفاوت بودند، عده‌ای خدا را به پدیده‌ها تشبیه کرده و گروهی نام‌های ارزشمند خدا را انکار و به بت‌ها نسبت می‌دادند و برخی به غیر خدا اشاره می‌کردند. پس خدای سبحان، مردم را به‌وسیله محمد(ص) از گمراهی نجات داد، هدایت کرد و از جهالت رهایی بخشید.

سخنانی گهربار از پیام‌آور نور و رحمت(ص):
- نعم الشفیع القرآن لصاحبه یوم القیامة.
  چه نیکو شفیعی است قرآن در روز قیامت، برای کسی که قرآن خوانده باشد. (کنه اعمال، ج 1، ص 540، ح 2422)
- خیر الأصحاب من قلّ شقاقه و کثر وفاقه.
بهترین یاران کسی است که ناسازگاریش اندک باشد و سازگاریش بسیار. (تنبیه الخواطر، ج2، ص123)
- من ردّ عن عرض اخیه المسلم وجبت له الجنّة البتّة
هرکس آبروی مؤمنی را حفظ کند، بدون تردید بهشت بر او واجب شود. (ثواب الاعمال و عقاب الاعمال)
- ان أسرع الدعاء اجابة دعوة غائب لغائب.
  دعایی که غایبی برای غایبی دیگر کند، از همه دعاها زودتر مستجاب می‌شود. (سنن   داود، کتاب الصلاة، ح 1312)
- احب عباد الله الی الله أنفعهم لعباده .
ازجمله بندگان آن‌کس پیش خدا محبوب‌تر است که برای بندگان سودمندتر است. (نهج الفصاحه، ص 15، ح 86 )
- احزم الناس أکظمهم للغیظ.
آن که در فروبردن خشم از دیگران پیشتر است، از همه کس دور اندیشتر است. (نهج الفصاحه، ص 17، ح 95 )
- طلب العلم فریضة علی کل مسلم، الا ان الله یحب بغاة العلم.
طلب علم بر هر مسلمانی واجب است، همانا خدا جویندگان علم را دوست دارد. (اصول کافی ج 1 /باب دوم/ص 35)
- انک لن تدع شیئا اتقاء الله عز وجل الا أعطاک الله خیرا منه.
  اگر از ترس خدا از چیزی درگذری، خداوند بهتر از آن را به تو خواهد داد. (مسند احمد، مسند البصریین، ح 19813)
- من سره أن یستجیب الله له عند الشدائد والکرب فلیکثر الدعاء فی الرخاء.
 هرکه دوست دارد خدا هنگام سختی و مصیبت دعای وی اجابت کند، هنگام گشایش دعا بسیار کند. (سنن ترمذی، کتاب الدعوات، ح 3304)